شگفت‌زدگی شمس لنگرودی از درک داستان‌نویسی جوانان

شمس لنگرودی تاکید کرد که از درک داستان‌نویسی جوانان شگفت زده شده است.

شمس لنگرودی، داور بخش داستان کوتاه جشنواره ادبیات سلامت درباره روند داوری این بخش از جشنواره می‌گوید: «من سال‌های طولانی در دانشگاه‌های مختلف به‌ویژه دانشگاه اراک، آشنایی با ادبیات جهان و داستان‌نویسی تدریس می‌کردم یعنی به‌طور عملی هم خیلی دور نیستم از داستان و داستان‌نویسی، این مقدمات را گفتم که عرض کنم داستان‌هایی که خواندم خوشبختانه گاهی برایم خیلی شگفت‌انگیز بود که چطور بچه‌ها و در مجموع جوانان به چنین درکی از داستان‌نویسی رسیده‌اند و توانایی این را دارند که چنین داستان‌هایی بنویسند. این یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی بود که برای من بعد از خواندن داستان‌ها افتاد. »

شاعر مجموعه «۵۳ ترانه عاشقانه»، داستان‌نویسی در سال‌های اخیر را با سال‌های گذشته مقایسه می‌کند و می‌گوید: «پیش‌ترها داستان‌نویسان عموما به موضوع توجه می‌کردند الان داستان‌ها با این که روی موضوع متمرکزند اما به فرم بسیار اهمیت می‌دهند، یعنی چیزی که در آنها چشمگیر است فرم داستان است نه بهانه موضوع. پس بهانه موضوع مرا شگفت‌زده نکرد، فرم‌ها شگفت‌انگیز بود. هنر یعنی فرم در هم تنیده با محتوا. این مهم‌ترین چیزی بود که بعد از خواندن داستان‌ها نصیبم شد. باید ببینیم از چه کسی، چه سنی، چه توقعی داریم؟ عموما این بچه‌ها در مقدمات کارند اما کارشان از مقدمه بالاتر بود و همین توجه مرا جلب کرد.»

نویسنده رمان «رژه بر خاک پوک» درخصوص تاثیر جشنواره ها بر استعداهای جوان می‌گوید: «جشنواره‌ها تاثیری در رشد آدم‌ها ندارند، اما خوبی‌شان این است که حرکت استعدادهای پیگیر را تسریع می‌بخشد. من در زندگی شاهد استعدادهای درخشان فراوانی بودم که پودر شدند و به هوا رفتند. برای این‌که زندگی خیلی سرسخت‌تر از خواسته‌های ماست، مشکلات زندگی به حدی است که این جشنواره‌ها تاثیر قاطعی نمی‌گذارند. اما برای کسانی که پی‌گیرند موثر است.»

شمس لنگرودی درخصوص هنر درمانی نیز اظهار کرد: «از این اصطلاحات زودگذر مد روز که بگذریم، به قول نیچه اگر هنر نبود واقعیت ما را خفه می‌کرد، تفاوتی ندارد موسیقی باشد یا داستان یا شعر. علت وقوع هنر چیست؟ سیاست‌مدارها با سیاست‌گذاری‌های آگاهانه و تخریب‌کننده جهان را به ابتذال بکشانند و هنرمندان آه‌های دل مردم را در نقاشی و ادبیات و موسیقی شکل بدهند. پس، از اصطلاحات مد روز که بگذریم اساسا کار هنر درمان‌گری است. تا جایی که نیچه می‌گفت دوره فلسفه دارد می‌گذرد و هنر قرار است جایگزینش شود. برای این‌که فلسفه آمده بود ببیند موضوع از چه قرار است، هستی چیست؟ تبیین و تفسیر کند. به نظر می‌رسد جهان دیگر قابل تبیین و تفسیر نیست. حداقل همدلی وجود داشته باشد که این کار هنر است و تفاوتی ندارد که داستان باشد، شعر باشد یا موسیقی.»

نویسنده «تاریخ تحلیلی شعر نو» درخصوص آگاه کردن مخاطب با بیماری‌های روحی و جسمی از طریق داستان گفت: «یکی از مسایلی که در داستان‌نویسی پست مدرن مطرح شد داستان‌های علمی و تخیلی است. داستان علمی تخیلی می‌تواند مبتنی بر دستاوردهای علمی باشد، اما بسیار کار مشکلی است. با توصیه و پند در داستان نمی‌شود کسی را آموزش بدهی و به روحش اعتلا ببخشی. در درجه اول باید داستان دلچسبی باشد. اگر داستان با اتکا به دستاوردهای علمی داستان شده باشد، موثر است.»

موسسه آوای هنر سلامت از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با هدف ترغیب نویسندگان به خلق آثار ادبی در حوزه سلامت نخستین جشنواره ادبیات سلامت را برگزار می‌کند.

بهاءالدین مرشدی دبیر و رامبد خانلری مدیر بخش داستان این جایزه است. ابوتراب خسروی و احمد آرام نیز در کنار شمس لنگرودی بخش داستان کوتاه این جشنواره را داوری می‌کنند.

منبع: خبرآنلاین

منبع: خبر آنلاین

کد مطلب: ۳۳۳۶۷
لینک کوتاه کپی شد

پیوندها

دیدگاه

تازه ها

یادداشت