«مردان، بدون زنان»/ یادداشت اصغر نعيمي در ستایش «مسخره‌باز» همایون غنی زاده

«مردان، بدون زنان»/ یادداشت اصغر نعيمي در ستایش «مسخره‌باز» همایون غنی زاده

از بين فيلم هايي كه در جشنواره امسال ديدم «مسخره باز» اولين ساخته همايون غني زاده را بيشتر دوست داشتم و پسنديدم.فیلمبرداري علي قاضي، متناسب با متن، چشمگير است و اجراي جلوهاي ويژه فيلم توسط جواد مطوري تحسين برانگيز.اما از همه اينها مهم تر خود غني زاده است كه ذهن تصويرپرداز فوق العاده اي دارد. او با تسلط يك كارگردان با تجربه و با موفقيت توانسته ايده هاي خلاقانه فيلمنامه اش را اجرا كند.

فيلم البته قدري طولاني است و نيازمند اين كه كوتاه شود تا انسجام بيشتري پيدا كند، اما اين چندان مهم نيست. مهم تولد فيلمساز خوبي است كه زبان و لحن خودش را دارد و مي توان به آينده او اميد بسيار داشت.غني زاده كارگردان توانايي است كه هوشمندي و مهارت يك سينماگر اصيل را دارا است و در سينماي دست و پا بسته به عادت ما كه همه از روي دست هم مي نويسند، جاي اين فيلم بازيگوش و جسورانه او به شدت خالي بود.

«مسخره باز» جداي از اجراي خوب در مضمون هم اثري است به شدت جسور، نگاه غني زاده به مساله جنسيت و نمايش تمايلات متناقض برخاسته از جامعه اي مردسالار، در مواجهه با زنانگي، به فيلم بي زمان او جلوه اي كاملا معاصر داده و آن را تبديل به اثري كاملا اجتماعي كرده.

خلاصه كنم و تمام؛ من «مسخره باز» را دوست داشتم و فكر مي كنم در اين روز و روزگار انكار «مو» چه چيزي بهتر از روايت شيرين و دلكشِ «داستاني پر از مو»

منبع: سینما دیلی

کد مطلب: ۳۶۸۳۶
لینک کوتاه کپی شد

پیوندها

دیدگاه

تازه ها

یادداشت