جشنواره فجر ۹۸؛ از فاجعه‌ای که مهران مدیری تجربه کرد تا بستری شدن پیمان معادی در بیمارستان/ مهدویان: می‌شود فیلم وطن‌پرستانه ساخت ولی حکمرانی را نقد کرد
سرنا_نشست خبری فیلم «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان در چهارمین روز سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
پگاه ماسوری_ به گزارش سرنا، نشست خبری فیلم سینمایی «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان با حضور کارگردان، ابراهیم امینی و حسین حسنی (فیلمنامه‌نویسان)، سیدمصطفی احمدی (تهیه‌کننده)، مینو شریفی، مینا ساداتی، مهران مدیری (بازیگران)، هادی بهروز (مدیر فیلمبرداری)، حبیب خزایی‌فر (موسیقی)، بهزاد جعفری (طراح صحنه و لباس)، ایمان کرمیان (جلوه‌های ویژه میدانی)، امین پهلوان‌زاده (جلوه‌های ویژه بصری) و خسرو نقیبی (منتقد) با اجرای محمدرضا مقدسیان عصر امروز سه‌شنبه پانزدهم بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
مهران مدیری در رابطه با علت حضورش با عینک دودی توضیح داد: دو شب نخوابیدم گریه هم کردم خیلی خوشگل نیستم؛ علت عینک دودی زدنم قیافه گرفتن نیست. مهدویان در ارتباط با دشواری کارگردانی و فضاسازی «درخت گردو» توضیح داد: این فیلم نسبت به فیلم‌های قبلی‌ام از چند جهت دشواری‌های بیشتری داشت. زبان، فرهنگ و‌جغرفیای فیلم برای من ناآشنا بود و باید این آشنایی صورت می‌گرفت. کارکردن با سه بچه کوچکی که بازی‌های سختی هم داشتند از این جهت سخت بود که باید به لحاظ فیزیکی و روحی مراقبت می‌شدند. همچنین گریم بازیگران جزو چالش‌های فیلم بود. ما در صحنه‌هایی که حیوانات را نشان دادیم از دامپزشکانی استفاده کردیم که بدون آسیب زدن به حیوانات صحنه‌های باورپذیر شیمیایی شدن را به تصویر بکشیم. ما از اجساد حیوانات استفاده کردیم نه از حیوانات مرده؛ سعی‌مان بر این بود که عمق فاجعه را بتوانیم روی پرده سینما به تصویر بکشیم.
او درباره حضور پیمان معادی و مهران مدیری در فیلم توضیح داد: پیمان جز اولین گزینه‌های مان بود به دلیل توانایی‌های تجربی و سنی؛ دوست داشتیم فیلم‌مان قابلیت عرضه در کشورهای دیگر را داشته باشد.پیمان یک بازیگر بین‌المللی است و در کشورهای دیگر شناخته شده است و به همین خاطر، مناسب‌ترین گزینه بود برای کمک کردن به فیلم، برای دیده شدن در کشورهای مختلف جهان. وی افزود: فیلم موضوعی انسانی دارد که فراموش شده اما میتواند در جوامع بین‌المللی نمایش داده شود و کارکرد مثبتی داشته باشد. لهجه فیلم از نکاتی بود که پیمان درباره آن نگران بود ما در حین فیلمبرداری بسیار به درآمدن لهجه توجه داشتیم و نتیجه قابل قبول از آب درآمد.
مهران مدیری در ابتدا به بازماندگان حادثه سقوط هواپیما تسلیت گفت و جای پیمان معادی را خالی کرد و بیان داشت: برای بازماندگان حادثه هواپیما آرزوی صبر می‌کنم؛ پیمان سعی کرد خودش را برساند و احتمالا برای اختتامیه بیاید.
وی ادامه داد: من خودم در سال ۶۶ در سردشت، هنگام وقوع این فاجعه حضور داشتم و من از بانه به سردشت اعزام شدم و بخش بزرگی از اتفاقات این فیلم را از نزدیک دیده‌ام.
من عاشق مردم کرد هستم. من تمام سال‌هایی که در جنگ بودم در محدوده کردستان بودم و با این مردم زندگی کرده‌ام. کردها بسیار شریف، باسواد و بسیار آدم حسابی هستند با وجود تمام محرومیت‌ها؛ دوستی من با کارگردان، تهیه‌کننده، پیمان و همچنین موضوعی که خاطرات بسیاری را برای من زنده کرد. دوست داشتم به کسانی که در دوران جنگ با مهربانی میزبان ما بودند ادای دین کنم.
احمدی تهیه‌کننده این فیلم گفت: با کمک پیمان معادی و محمدرضا مهدویان به این نتیجه رسیدیم که از بازیگران حاضر در این فیلم استفاده کنیم. همچنین درباره کمک 88 میلیونی از فروش فیلم به سیل‌زدگان سیستان و بلوچستان باید بگویم که به نیت امام رضا بوده است و واقعا از دلیل این حاشیه‌ها که در این باره گفته شده اطلاع ندارم.
خسرو نقیبی (منتقد) هم درباره فیلم «درخت گردو» گفت: نکته مهم درباره این فیلم این است که با فیلمسازی به نام محمدحسین مهدویان طرف هستیم که علاوه بر ساخت 5 فیلم سینمایی کارش را با مستندنمایی شروع کرده‌است. این فیلمساز با این پیشینه درام را به خوبی می‌شناسد و هربار که درام را در کارهای خود پر رنگ‌تر می‌کند موفق است. چشمان خیسی که بعد از تماشای درخت گردو دیدید به خاطر درام‌نمایی این کارگردان در فیلم است. او فیلم‌اش را با بازیگران ناشناس نمی‌سازد و به مخاطب احترام می گذارد. وی افزود: مهدویان با استفاده از بازیگران سرشناس از حجم فشار روانی کار کم کرده است؛ مهدویان با استفاده از بازیگرانی که آشنایی زدایی می‌کنند کاری کرد تا تماشاگر مجبور به هق هق زدن نباشند. بازهم تاکید می‌کنم، او درام را خوب می‌شناسد.
مینا ساداتی درباره دلیل حضورش در فیلم «درخت گردو» عنوان کرد: به نظرم مهدویان کارگردان شجاعی است. به خاطر مسائل انسانی که این فیلم داشت علاقمند به بازی در این فیلم شدم. کردها هنوزهم همان شرایطی را دارند که سی سال پیش داشتند. مدت‌هاست در فیلم‌ها به مشکلات کردها پرداخته نمیشود. در واقع، پس از فیلم‌های بهمن قبادی، دیگر به مسائل کردها پرداخته نشده است. دوست داشتم ادای دینی به مردم کرد کرده باشم.
او افزود: تعدد لوکیشن و دیگر چالش‌ها از جمله کار کردن با آقای مهدیان که به بازیگر نمی‌گوید چه باید کند و او باید خودش را در جریان فیلم پیدا کند، ما مونیتور نداشتیم و این از جمله دیگر جذابیت‌های این فیلم برایم بود.
مینو شریفی دیگر بازیگر این فیلم، که اولین تجربه بازیگری‌اش را پشت سر گذاشته بود گفت: به کردها پرداخته نمیشود؛ برای فیلم‌های‌شان سرمایه‌گذار پیدا نمیشود و صدای‌شان به جایی نمی‌رسد. من خودم کرد هستم ولی لهجه‌ام متفاوت است. آقای دکتر مهربان، به ما کمک زیادی کردند تا این لهجه و گویش را یاد بگیریم. لهجه‌های کردی در روستاهای مختلف با هم متفاوتند.
در ادامه نشست، مهران مدیری با اشاره به چالش‌هایی که در طول ساخت فیلم با آن‌ها رو به رو شده بود گفت: ما صبح زود بیدار می‌شدیم و بیدار شدن در آن ساعت برای من فاجعه بود، بچه‌ها ساعت پنج بیدار می‌شدند و من ساعت ۱۱! ولی ساعت یازده، باز هم صبح محسوب می‌شود!! وی افزود: چندبار ساعت 6 صبح حرکت کردیم و به سنندج رفتیم و ساعت‌ها در راه بودیم. همچنین در مسیر پنج ساعت در راه بودیم، به بهانه‌های مختلف به بانه می‌رفتیم و عذاب می‌کشیدیم. حبیب خزایی‌فرهم درباره ساخت موسیقی «درخت گردو» توضیح داد: تحقیقات مفصلی درباره موسیقی کردستان کردم و درنهایت به این نتیجه رسیدم که باید از این آهنگ‌ها استفاده کنم. همچنین برای موسیقی این فیلم از آهنگسازان بومی کرد استفاده کردم. و از اردشیر کامکار که نوازندگی کمانچه کار را برعهده گرفت تشکر می‌کنم.
پیمان معادی بازیگر اصلی این فیلم طی تماس تلفنی در این جلسه مشارکت کرد و درباره حضور خود در این فیلم گفت: سیمرغ و بازتاب بین‌المللی برایم اهمیتی ندارد؛ زیرا این فیلم بسیار مهم‌تر از این حرف‌هاست. محمدحسین مهدویان را سال‌هاست می‌شناسم و می‌دانستم چقدر سینما را می‌شناسد. در طی ساخت فیلم فهمیدم عوامل این فیلم مدت‌هاست با هم همکاری می‌کنند و یک همدلی خاصی داشتند. او گروه فوق‌العاده ای دارد. این فیلم مهمی است. من این فیلم را عاشقانه بازی کردم و امیدوارم مردم آن را دوست داشته باشند. او افزود: از تمام اظهار لطف‌هایی که تا امروز به به من شده تشکر می‌کنم.
خبرنگاری با یک سوال جنجای فضای جلسه را کاملاً دگرگون کرد: فیلمنامه این فیلم، با نام «گلابی سفید» به نویسندگی خانم «اهرپور» در شورای مرکزی خانه سینما ثبت شده است و نام ایشان به عنوان نویسنده فیلمنامه، ذکر نشده است و خانواده مولان‌پور نیز شکایت کرده‌اند. آیا این، نقض قانون کپی‌رایت نبود؟ مهدویان پاسخ داد: نام ایشان در تیتراژ به عنوان تیم پژوهش آمده است. خبرنگار با سماجت اصرار داشت که در شورای مرکزی خانه سینما به عنوان نویسنده نام ایشان ثبت شده؛ نه بخشی از تیم پژوهش مهران مدیری گفت: اگر بر فرض مثال شما درست بگویید این موضوع باید از طریق دادگاه اثبات شود و اینجا، جای مناسبی برای مطرح کردنش نیست. خسرو نقیبی منتقد حاضر در جلسه خاطرنشان کرد: می‌شود سهم فیلمنامه‌نویس را خرید. تهیه‌کننده فیلم دست آخر گفت: ما هم رضایت‌نامه خانواده مولان‌پور را داریم و هم رضایت‌نامه خانم اهرپور
معادی دوباره از طریق تماس تلفنی به جمع پیوست و گفت: از کردها تشکر می‌کنم که اجازه دادند لباس فاخرشان را بر تن کنم. سر تعظیم فرود می‌آورم بر تمام رنج‌هایی که این ملت بزرگ متحمل شدند.
مهدویان افزود: پیمان در طول زمان ضبط فیلم، چندین‌بار، حال روحی‌اش بد شد و در بیمارستان چندین بار بستری شد. کارگردان فیلم درخت گردو در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسیده بود آیا با نشان دادن تصاویری شاد از دختران در دقایق پایانی فیلم، قصد ایجاد امیدواری و ایجاد حس زیباتر شدن زندگی را داشتید؟ گفت: امیدواریم که اینطوری باشد و خوش‌خیالی و خیال بافی نباشد. اما همانطور که میبینید ما پس از دیدن لحظات شاد، دوباره بر میگردیم به درخت گردو و این میتواند تاکیدی باشد که این شادی‌ها و امیدواری‌ها صرفاً یک خوش‌خیالی است.
او در پایان گفت: میخواستم بگویم، ما می‌توانیم فیلم‌های وطن‌پرستانه بسازیم ولی شیوه حمکرانی را هم نقد کنیم. کردستان میتواند بهترین موقعیت برای نشان دادن این فیلم باشد. آن‌ها در طول فیلم، بیش از تهرانی‌ها آسیب دیدند، اما به خاطر زبان متفاوت و حاشیه‌نشین بودن دردهای‌شان شنیده نشد.
وی افزود: اگر حادثه سردشت در تهران یا شیراز و... می‌افتاد بازتاب بیشتری داشت.
منبع: سرنا
دیدگاه