دلقک دربار نیستیم!

مرتضا جلیلی دوست از کارگردان‌های جوان تئاتر است که سال گذشته نمایش «دریم لند» را در چند نوبت اجرا کرد و هر بار با استقبال تماشاگران رو به رو شد. او بهمن سال گذشته دور تازه‌ای از اجراهای این نمایش را به صحنه برده بود که با تعطیلی تئاتر مواجه شد.

بعد از چند ماه وقفه و مدتی سردرگمی، با شروع فعالیت سالن‌های تئاتر تصمیم داشت از 18 مهر ماه بار دیگر این نمایش را روی صحنه بیاورد که باز هم گرفتار تعطیلی تئاتر و سینما شد.

حالا که ابلاغیه تازه‌ای برای بازگشایی سالن های تئاتر منتشر شده، او با انتقاد از موارد مطرح شده در این ابلاغیه می‌گوید ما تئاتری‌ها که دلقک دربار نیستیم که در هر زمان و مکانی بتوانیم اجرا کنیم!

این کارگردان جوان می‌گوید: اسفند سال گذشته در حالیکه هنوز بخشی از اجراهای ما باقی مانده بود، با تعطیلی تئاتر رو به رو شدیم. بعد از مدتی بلاتکلیفی، با شروع دوباره اجراها، با سالنی دیگر رایزنی کردیم و دوباره تمرین‌های‌مان را از سر گرفتیم و دو ماه تمرین کردیم ولی در آستانه اجرا ی‌مان باز هم تئاتر تعطیل شد و مثل برخی گروه های دیگر این بلا دوباره بر سر ما نازل شد.

او اضافه می‌کند: حالا هم حتی اگر بخواهم با این شرایط، نمایشم را اجرا کنم، نمی‌توانم چون در این چند ماه تعطیلی تئاتر، بازیگران نمایش من مشغول کارهای اداری شدند چراکه هیچ راهی برای امرار معاش نداشتند و حالا در تمام ساعت‌های اداری سر کار هستند. بنابراین نمی‌توانیم نمایش‌مان را طوری روی صحنه ببریم که اجرایش تا قبل از ساعت 6 عصر به پایان برسد.

جلیلی دوست تاکید می‌کند: با تعطیلی تئاتر در شرایط فعلی مشکلی نداریم اما به این شرط که عمومی باشد نه اینکه فقط سینما و تئاتر را شامل شود.

او یادآوری می کند: از 13 مهر ماه که تئاتر و سینما دوباره تعطیل شد، عملا همه فعالیت‌ها ادامه داشت و آمار مبتلایان هر روز بالاتر رفت بنابراین اگر قرار باشد به طور مثال تمام فعالیت‌ها برای مدت معینی تعطیلی شود، با جان و دل می‌پذیریم اما وقتی جریان عادی زندگی ادامه دارد و فقط سینما و تئاتر تعطیل می‌شوند، طبیعتا نه تنها آمار مبتلایان به کرونا پایین نمی‌آید بلکه فقط دست اندرکاران این دو شاخه ضربه می‌خورند.

جلیلی دوست با اشاره به موارد مندرج در ابلاغیه جدید وزارت ارشاد مبنی بر اینکه فعالیت سالن‌های سینما و تئاتر تا قبل از ساعت 18 بلامانع است، می‌گوید: ابلاغیه جدید یعنی قرار است تئاتر از بین برود چون تئاتر بدون تماشاگر بی‌معناست. مخاطبی که عادت کرده بعد از ساعت 6 و 7 عصر به تماشای تئاتر بیاید، در ساعت‌های اداری، چنین کاری نمی‌کند.

این کارگردان جوان اضافه می‌کند: بعد از بازگشایی تئاتر در چند ماه گذشته، مخاطبانی بودند که در این وضعیت هم به تماشای تئاتر می‌آمدند و این نشان می‌دهد که هم تئاتر جزیی از زندگی آنان شده و هم به معنای این است که آنها شغل و منبع درآمدی داشته‌اند که توانسته‌اند بلیت بخرند ولی همین تماشاگران در ساعت‌های اداری، در مشاغل خود حضور دارند و نمی‌توانند به تماشای تئاتر بیایند. بنابراین خیلی بعید است که سالن‌ها قبل از ساعت 6 عصر مخاطب داشته باشند. بخصوص که در این مدت دانشگاه‌ها هم غیرحضوری شده‌اند و حتی مخاطب دانشجو هم نخواهیم داشت.

مرتضا جلیلی دوست در پایان می گوید: بعید به نظر می‌رسد که بتوان فعالیت دیگر اصناف را بعد از ساعت 18 کنترل کرد و فقط تئاتر و سینما برای چندمین بار قربانی می‌شوند.