ایناریتو: «باردو» چالش‌برانگیزترین فیلم عمرم بود

این نویسنده پیش از ورود به جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو برای دریافت «جایزه کوروساوا»، درباره ساخت سفر خیال‌انگیز خود در «باردو» و تجربیات شخصی‌اش از مکزیک صحبت کرد.

الخاندرو گونزالس ایناریتو، فیلمساز مکزیکی برنده اسکار، با جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو غریبه نیست. او اولین بار با اولین فیلم بلند خود،«عشق سگی»(Amores Perros (2000)) به توکیو آمد و جوایز جشنواره را برای بهترین کارگردانی و بهترین فیلم دریافت کرد.

در سال 2006، او به پایتخت ژاپن بازگشت تا بخش‌های عمده‌ای از درام بابل را که در سراسر جهان روایت می‌شد و نامزد جایزه اسکار شده بود، فیلمبرداری کند. او با خانواده‌اش به مدت چهار ماه در توکیو زندگی کرد. او بعداً به عنوان رئیس هیئت داوران جشنواره توکیو در سال 2009 بازگشت.

امسال ایناریتو با وظایف دوگانه وارد ژاپن می‌شود. او هم اولین فیلم بلند خود را در هفت سال گذشته (و اولین فیلم کاملاً مکزیکی‌اش پس از «عشق سگی») - درام کمدی حماسی و خیال‌انگیز «باردو»، را نمایش می‌دهد. ایناریتو همچنین «جایزه کوروساوا» را برای یک عمر دستاورد هنری دریافت می‌کند.

باردو که توسط نتفلیکس تهیه شده، اکران محدود خود را در سینماهای ایالات متحده از روز پنجشنبه، پیش از عرضه جهانی در 16 دسامبر، آغاز کرد.

دانیل خیمنز کاچو در این فیلم در نقش سیلوریو گاما، روزنامه نگار و مستندساز مشهور مکزیکی ساکن لس‌آنجلس بازی می‌کند. هنگامی که سیلوریو پس از دریافت جایزه معتبر بین‌المللی به کشور مادری خود باز می‌گردد، در حالی که به روابط خانوادگی‌اش، مسائل مربوط به هویت فرهنگی و تغییرات در کشور محل تولدش فکر می‌کند، خود را درگیر یک کاوش وجودی درونی می‌بیند.

الخاندرو گونسالس ایناریتو(زاده ۱۵ آگوست ۱۹۶۳)نخستین کارگردان مکزیکی نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردانی و همچنین برنده آن است. او یکی از موفق‌ترین کارگردانان قرن ۲۱ است. پس از جان فورد و جوزف ال. منکیه‌ویچ، او سوّمین کارگردانی است که دو سال متوالی برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین کارگردانی شده‌ است. ایناریتو این جایزه را در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ برای فیلم‌های «بردمن» و «بازگشته» به دست آورد.