و من زنی بودم به نام لیلا که زیبا بود با صدای پگاه ماسوری
نویسنده: ابوتراب خسروی در داستان «و من زنی بودم به نام لیلا که زیبا بود»، ما با اعترافات زنی روبه رو میشویم که خودش را با نامهای گوناگون معرفی میکند و هویت واقعیاش را انکار کرده یا زیر سئوال میبرد. این نوع بارز از هویت چندگانه، درد و مشکل مخصوص او نیست. تمام اعضای جامعهای که او در آن زندگی میکند تابع همین قانون هستند. در واقع همهی آنها غیرقابل شناسایی هستند
دیدگاه