پاک آیین جناحی نیست

به عنوان شاعر و روزنامه نگاري که بیش از سه دهه در رسانه ها به ویژه مطبوعات کودک و نوجوان مدیریت و سردبیری کرده ام، نکاتی چند را درباره پدرام پاک آیین، نامزد نمایندگی مدیران مسئول در هیئت نظارت بر مطبوعات یادآوری می کنم: ۱. پدرام پاک آیین را از سال های دور می شناسم؛ از وقتی فقط ۱۳ سال داشت و به سروش نوجوان می آمد تا در جوار كساني چون زنده ياد قیصر امین پور، بيوك ملكي و فريدون عموزاده خليلي مشق روزنامه نگاری کند. اما اين فقط يك تصميم احساسي و مقطعي نبود. چراكه پدرام با آن كه از همان نوجواني شاعر و نويسنده اي توانمند بود، در عرصه رسانه که عشق و آرزوی دیرینش بود ، باقي ماند و بعدها عضو شورای سردبیری جام جم ، ایران و مدیر کل مطبوعات داخلی شد و در هر سه قوه، مسئولیت هایی را پذیرفت که با توان و علاقه اش يعني روزنامه نگاری مرتبط بودند. تحصیلات حقوقی اش هم به وی کمک کرد تا در این عرصه آهسته و پیوسته رود و به تندروي هاي رايج در اين يا آن جناح سیاسی متمایل نشود.

۲. به عنوان کسی که پدرام را نزدیک به ۳ دهه می شناسم، اطمینان دارم که دلبسته انقلاب و ارزش هاي نظام است، اما به جهت اشراف بر ادبيات و تعامل با چهره هاي گوناگون از جناح هاي مختلف، تفکر جناحی ندارد. من مدير مسئول نشريه اي نيستم. اما با شناختي كه از توانايي هاي پدرام دارم و نيز به دليل اينكه به نخبه گرايي معتقدم و در ميان نخبگان، جوان ترها را بيشتر شايسته تصدي امور مي بينم، اگر حق رأي داشتم به او رأي مي دادم. به مدير مسئولان محترم با هر گرايش و سليقه اي نيز اطمينان مي دهم پدرام پاك آئين چهره اي است كه به خوبي مي تواند ضمن تعامل با سایر اعضای هیئت که از گرايش هاي گوناگون درون حاکمیتند، از حقوق رسانه ها بدون ملاحظه این یا آن جناح دفاع کند و به همه نگاه برابر داشته باشد. ۳. پاک آیین، شهرستانی است و قدر رسانه های محلی اعم از مطبوعات و سایت ها را می شناسد. عملکرد او در اداره کل مطبوعات داخلی هم گواه همین رفتار است. او بیش از آن که دلبسته روزنامه ها و خبرگزاری های سیاسی پایتخت باشد، دلبسته مجلات ریشه دار و نشریات و سایت های کم برخوردار استانی و شهرستانی است. ۴.‌او در دوران مدیریتش به اصلاح طلب و اصولگرا و اعتدالی ها نگاه برابر داشت. در دوره او روند توقیف رسانه ها که زماني به اوج رسیده بود، متوقف شد و مجوز هیچ رسانه ای به خاطر بی نظمی در انتشار لغو نشد. و سخن آخر این که هر چند مدیران مسئول رسانه های کشور از توصیه های من مستغنی و خود اهل شایسته گزینی اند، اما چه خوب است که این انتخابات رسانه ای را سیاسی نکنیم و با رای به او که آیینی پاک دارد، از افت جناح زدگی افراطی مبرا نگاه داریم.