فلاش بک اساسی
سرنا_حسن رضایی بازیگر پیشکسوت پس از سالها دوری از سینما، در فیلم سینمایی «گیجگاه» به ایفای نقش پرداخته است. این بازیگر سینما به همین بهانه یادداشتی را منتشر کرد.
طی حدود ۶ دهه حضور در سینمای ایران با بزرگانی صاحب نام و صاحب سبک همکاری داشتهام که از افتخارات زندگیام بوده و به این تفاهم و نتیجه آن به خود میبالم آن سالها با همه تلخیها و شیرینیها سپری شد، بعد از انقلاب سینما تقریبا از حرکت ایستاده بود و من هم به مانند دیگران حیران از این توقف ناگهانی، اواسط دهه ۶۰ توسط دوستان ملاقاتی با جوانی پرشور و حال و لبریز از انرژی داشتم اون جوان پرشور کیانوش عیاری عزیز بود. حاصل اون دیدار و همکاری شد فیلم ارزنده ماندگار آبادانیها و شبح کژدم. دوران پرکاری من بعد از چند سال دوباره آغاز شده بود بدون اغراق فیلمهای خوب با کارگردانهای ارزنده نظیر مجید جوانمرد و مهدی صباغ زاده و حسین فرح بخش و عبدالله علیخانی در مقام تهیه کننده و خیلی از عزیزان دیگر داشتم، حال خوشحال و مسرورم از آن همکاریها.
اوایل دهه ۸۰ به علت بیماری و از دست دادن همسر عزیزم ناخواسته از دوربین و فضای سینما فاصله گرفتم چون با رفتن او بخشی از وجودم در زیر خروارها خاک مدفون شد طی سالهایی که در زندان درونم دربند بودم پیشنهادات زیادی از طرف دوستان همکاران سینما داشتم ولی هیچ کدام من را برای حضور مجدد و بازی درجلوی دوربین مجاب نمیکرد.
حدود ۲سال پیش با تماس و دعوت جوانی پرشور از انرژی و لبریز از عشق برای بازی در یک فیلم سینمایی دوباره دعوت به کار شدم. پرانرژی بودن لبریز از عشق بودن این جوان من را یاد کیانوش عیاری عزیز انداخت. بعد از دعوت این جوان عاشق سینما فلاش بک اساسی زدم به سالهای دور و آن روزها برایم تداعی شد بله و به راستی علاقه و عشق خالص این جوان من را مجاب کرد که در اولین فیلم سینمایی این عاشق سینما بازی کنم.
عادل تبریزی کارگردان آتیهدار سینمای ایران با صبر و حوصله و دقت فراوان که این روزها کمتر در سینما میبینیم اثر سینمایی گیج گاه را کارگردانی کرد و در حین کار از ایشان غیر از حرفهای بودن و ادب و متانت و درست به جای آوردن و خاطرات خوش چیزی به خاطر ندارم به جرات میتوانم بگویم جناب عادل تبریزی از بهترین کارگردانهای سینمای فعلی و آینده ایران خواهند بود.
گیج گاه حرف دل بچه های دهه شصته ایران است. زمانی که بنده چند اثر مشترک با دوست همکار عزیزم جمشیدهاشمپور داشتم امثال عادل تبریزیها بیننده سفت و سخت فیلمهای آن دوران بودند که در نهایت باعشق خالص خواست ادامه دهنده راه ما باشند، گیج گاه گوشه نگاهی به یکی از آثار مشترک من و جمشید هاشمپور عزیز دارد به نام فیلم گروگان به کارگرانی اصغر هاشمی عزیز و به تهیه کنندگی پویا فیلم به امید پایان هرچه سریعتر عمر کرونا و اکران فیلم سینمایی گیج گاه در بهترین سینماهای کشور و آرزوی موفقیت برای کارگردان خاص و دوست داشتنی سینمای ایران.
منبع: ایرنا
دیدگاه