محمدعلی فردین ۹۰ ساله شد

نام: محمدعلی نام خانوادگی: فردین زمینه فعالیت: سینما، ورزش تاریخ تولد: ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ محل تولد: تهران تاریخ فوت: ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ (۷۰ سال) مدفن: قطعه هنرمندان بهشت زهرا پیشه: هنرپیشه، کشتی گیر سال‌های فعالیت: ۱۳۳۸-۱۳۶۱ همسر: مهری خمارلو فرزندان: سعید، سیاوش، عاطفه، آمنه مدرک تحصیلی: دیپلم

محمدعلی فردین ۱۵ بهمن ۱۳۰۹ در تهران و از خانواده‌ای هنر دوست در محلی بین خیابان شهباز سابق و خیابان ری به اسم ادیب الممالک، کوچه صحت، به دنیا آمد. پدرش علی گل فردین، کارمند اداره تسلیحات و از بازیگران تئاتر، در کنار تقی ظهوری کار‌های مولیر را اجرا می‌کرد، محمد علی در خانوادهٔ پدری اش دو برادر به نام‌های عباس و ایرج و یک خواهر داشت. او فرزند ارشد خانواده محسوب می‌شد. دوران ابتدایی را در دبستان ترقی در خیابان شهباز، و دوره متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاه آباد گذراند و موفق به اخذ دیپلم گردید، در سن ۱۸ سالگی راهی سربازی شد و دو سال در نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی خدمت کرد. فردین در سن ۱۹ سالگی با دوشیزه مهری خمارلو ازدواج کرد، همسرش از آشنایی و ازدواج با فردین چنین می‌گوید: فردین دوست برادرم بود، با هم ورزش می‌کردند و موجب آشنایی مختصر من و فردین شد، پیشنهاد ازدواج از طریق برادرم مطرح شد، او بسیار سر به زیر و محجوب بود، او با نوزده سال سن و من هم هفده ساله در همان سال ازدواج کردیم. نام همسر فردین، مهری خمارلو است که هم اکنون درگذشته است. او دارای چهار فرزند به نام‌های سعید، سیاوش، عاطفه و آمنه است.

محمد علی فردین هنرپیشه‌ای بود که که شهرتش ازسینما آغاز نشد بلکه مدال نقره المپیک (کشتی) نخستین بار او را بر سکوی شهرت برد. در سن شانزده سالگی علی رغم مخالفت‌های پدر به شکل حرفه‌ای به ورزش‌هایی چون:فوتبال، ژیمناستیک، شنا و هالتر پرداخت، و با تعییر پی در پی رشته‌های ورزشی سرانجام از دنیای کشتی سردرآورد. او به باشگاه نیرو و راستی رفت و زیر نظر کیومرث ابوالملوکی به فراگیری فنون کشتی پرداخت ابوالملوکی در مورد فردین می‌گوید:بسیار باهوش بود. فنون کشتی را به راحتی یاد می‌گرفت و راحت‌تر از آن اجرا می‌کرد بیش از آن که از زور بازو و قدرت خود استفاده کند، از هوش و ذکاوت خود بهره می‌برد. بعد‌ها فردین به باشگاه تهران رفت، در این جا بود که با غلامرضا تختی آشنا شد، او در این باشگاه زیر نظر حبیب الله بلور به صورت حرفه‌ای کشتی را دنبال کرد وی اولین بار در مسابقات قهرمانی کشور در رشته آزاد در سال ۱۳۳۲ در اصفهان در وزن ششم مدال برنز گرفت و در سال ۱۳۳۳ در انتخابی تیم ملی در وزن ۷۳ کیلو برگزیده شد و راهی تیم ملی گردید و در دومین دوره مسابقات جهانی در سال ۱۹۵۴ میلادی در توکیو به همراه محمود ملاقاسمی، محمدمهدی یعقوبی، ناصر گیوه چی، توفیق جهانبخت، عباس زندی، غلامرضا تختی و احمد وفادار اعضای تیم ملی را تشکیل دادند و در نهایت در این مسابقات تیم ایران دو مدال طلا در اوزان ۶۷ و ۷۹ کیلوگرم توسط مرحوم توفیق جهانبخت و عباس زندی به دست آمد، اما در وزن ۷۳ کیلوگرم محمدعلی فردین با شکست حریفانی از فیلیپین، سوئد، آرژانتین و ژاپن فینالیست شد، ولی در مبارزه پایانی مغلوب حریف گرجی از شوروی سابق شد و با مدال نقره به کار خود پایان داد. همچنین در سال ۱۳۳۶ در قهرمانی کشور در تهران در یک وزن پائین‌تر در وزن پنجم با شکست همه مدعیانش از عنوان قهرمانی را به دست آورد، فردین برای اینکه ثابت کند در رشته فرنگی نیز تبحر دارد در مسابقات قهرمانی کشور در سال ۱۳۳۷ در تهران در وزن ششم بعد از اینکه همه حریفان خود را تا فینال شکست داد در مبارزه نهایی نیز در فینالی تکراری از سد محمد بهادری گذشت و با کسب عنوان قهرمانی در صدر وزن ششمی‌ها قرار گرفت. وی به دلیل آسیب دیدگی و پاره‌ای نامهربانی‌ها مجبور شد با دنیای کشتی خداحافظی کند، محمدعلی فردین از معدود قهرمانانی است که هم در کشتی آزاد و هم در کشتی فرنگی، عنوان قهرمانی ایران را نصیب خود کرد.

۷۹ کیلوگرم:قهرمانی کشور ۱۳۳۲ اصفهان - برنز ۷۳ کیلو:نفر اول انتخابی تیم ملی در سال ۱۳۳۳، ۷۳ کیلوگرم:مسابقات جهانی ۱۹۵۴ توکیو - نقره ۷۳ کیلوگرم:بدون شکست در رقابت‌های تیم به تیم در سوئد ۷۳ کیلوگرم:عضو تیم ملی، اعزامی به جشنواره جهانی ۱۹۵۵ ورشو ۷۳ کیلوگرم:قهرمانی کشور ۱۳۳۶ تهران - طلا ۷۳ کیلوگرم:مسابقات جهانی ۱۹۵۷ استانبول - چهارم ۷۹ کیلوگرم:کشتی فرنگی قهرمانی کشور ۱۳۳۷ تهران - طلا فردین در سال ۱۳۳۸ نخستین فیلم خود را با عنوان دوقلو‌ها (چشمه آب حیات) بازی کرد. او در فیلم‌های گنج قارون و سلطان قلب‌ها شهرت و محبوبیت بسیاری بدست آورد. قدرت فردین در بازیگری قابل توصیف نیست. نقش او در فیلمهاش همیشه ارتباط مستقیم با مردم دارد. او در فیلمهایش نام‌های عامیانه دارد و خانه وغذایش بسیار ساده است وغالبا فقیر است. درونمایه طنز در شخصیت او، او را هر چه بیشتر در میان مردم محبوب کرد. او در فیلم‌های زیادی با ظهوری همبازی بود. فردین علاوه بر بازیگری در زمینه کارگردانی (عشق وانتقام، گرگ‌های گرسنه، سلطان قلبها، قرار بزرگ و...)، نویسندگی (عشق وانتقام، سلطان قلب‌ها و...)، مشاور فیلمنامه وتدوینگر نیز فعالیت نمود. فردین در سال ۱۳۶۱ آخرین فیلمش با عنوان برزخی‌ها را بازی کرد وازآن به بعد اجازه بازیگری را از او گرفتند، با این وجود او حاضر به ترک کشور نشد. فردین در دوره اوج موجب به وجود آمدن یک سبک به نام سبک فردینی شد که طرفداران بسیاری داشت. فردین شخصی نیکوکار بود. او کلیه هزینه کفن و دفن جهان پهلوان غلامرضا تختی را تقبل کرد و در در دوره ای، دستمزد بازیگری اش را برای تهیه جهیزیه به یک دختر داد، همچنین وی هزینه ساخت ۱۸ مدرسه را تقبل کرد که اینگونه نیکوکاری‌ها پس از درگذشت او مطرح و شناخته شد. سرانجام فردین در فروردین ماه سال ۱۳۷۹ چشم از جهان فروبست و در میان سیل هنرمندان وهنردوستان وبا یک تشییع جنازه بی سابقه در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. اما بی شک فردین در دل ملت ایران تا سال‌ها زنده خواهد ماند. روحش شاد ویادش گرامی باد.

بر فراز آسمان‌ها (۱۳۵۷) قرار بزرگ (۱۳۵۴) قصه شب (۱۳۵۲) جهنم + من (۱۳۵۱) قصر زرین (۱۳۴۸) سلطان قلب‌ها (۱۳۴۷) حاتم طائی (۱۳۴۵) گدایان تهران (۱۳۴۵) خوشگل خوشگلا (۱۳۴۴) عشق و انتقام (۱۳۴۴) گرگ‌های گرسنه (۱۳۴۱)

قصه شب (۱۳۵۲) سلطان قلب‌ها (۱۳۴۷) حاتم طایی (۱۳۴۵) خوشگل خوشگلا (۱۳۴۴) عشق و انتقام (۱۳۴۴)

قرار بزرگ (۱۳۵۴) برزخی‌ها (۱۳۶۱) بر فراز آسمان‌ها (۱۳۵۷) غزل (۱۳۵۵) تعصب (۱۳۵۴) قرار بزرگ (۱۳۵۴) جوانمرد (۱۳۵۳) سلام بر عشق (۱۳۵۳) شکست ناپذیر (۱۳۵۳) مواظب کلات باش (۱۳۵۳) ناجور‌ها (۱۳۵۳) جبار سرجوخه فراری (۱۳۵۲) قصه شب (۱۳۵۲) جهنم + من (۱۳۵۱) ایوب (۱۳۵۰) باباشمل (۱۳۵۰) راز درخت سنجد (۱۳۵۰) مرد هزار لبخند (۱۳۵۰) مردان خشن (۱۳۵۰) میعادگاه خشم (۱۳۵۰) همای سعادت (۱۳۵۰) یک خوشگل و هزار مشکل (۱۳۵۰) سکه شانس (۱۳۴۹) کوچه مرد‌ها (۱۳۴۹) مردی از جنوب شهر (۱۳۴۹) یاقوت سه چشم (۱۳۴۹) بهشت دور نیست (۱۳۴۸) دنیای پر امید (۱۳۴۸) قصر زرین (۱۳۴۸) نعره طوفان (۱۳۴۸) خشم کولی (۱۳۴۷) سلطان قلب‌ها (۱۳۴۷) طوفان بر فراز پاترا (۱۳۴۷) مردانه بکش (۱۳۴۷) چرخ فلک (۱۳۴۶) شکوه جوانمردی (۱۳۴۶) طوفان نوح (۱۳۴۶) امیرارسلان نامدار (۱۳۴۵) جهان پهلوان (۱۳۴۵) حاتم طائی (۱۳۴۵) گدایان تهران (۱۳۴۵) مردی از تهران (۱۳۴۵) ببر کوهستان (۱۳۴۴) خوشگل خوشگلا (۱۳۴۴) عشق و انتقام (۱۳۴۴) قهرمان قهرمانان (۱۳۴۴) گنج قارون (۱۳۴۴) مو طلایی شهر ما (۱۳۴۴) آقای قرن بیستم (۱۳۴۳) انسان‌ها (۱۳۴۳) ترانه‌های روستائی (۱۳۴۳) جهنم زیر پای من (۱۳۴۳) دهکده طلایی (۱۳۴۳) مسیر رودخانه (۱۳۴۳) زن‌ها فرشته اند (۱۳۴۲) ساحل انتظار (۱۳۴۲) زمین تلخ (۱۳۴۱) طلای سفید (۱۳۴۱) گرگ‌های گرسنه (۱۳۴۱) بیوه‌های خندان (۱۳۴۰) دختری فریاد می‌کشد (۱۳۴۰) فریاد نیمه شب (۱۳۴۰) فردا روشن است (۱۳۳۹) چشمه آب حیات (۱۳۳۸) دوقلو‌ها (۱۳۳۸) تهیه کنندگی محمدعلی فردین بر فراز آسمان‌ها (۱۳۵۷) قرار بزرگ (۱۳۵۴) قصه شب (۱۳۵۲) جهنم + من (۱۳۵۱) سکه شانس (۱۳۴۹) خوشگل خوشگلا (۱۳۴۴) گرگ‌های گرسنه (۱۳۴۱)

فردین و همسرش

نارملا عین الدین عروس محمدعلی فردین به تازگی در گفتگویی با نکات جالب و کمتر شنیده شده‌ای را درباره پدرشوهرش بیان کرده است. دو ساعت بعد آن تابلوی سیاه قلم را برایم فرستاد نارملا عین الدین درباره بهترین خاطره از پدرشوهرش اظهار داشت: بهترین خاطره‌ای که از پدر همسرم به یاد دارم مربوط به روزی است که به سینما جمهوری (آن زمان برای آقای فردین بود) رفتم. یک نقاشی سیاه قلم از چهره او در دفترشان بود. تا چشمم به این تابلو افتاد به آقای فردین گفتم:این تابلوی سیاه قلم بی نظیر است. از من پرسید: از تابلو خوشت آمده؟ گفتم:خیلی زیاد. به خانه برگشتم و دو ساعت بعد پدر همسرم آن تابلوی بزرگ را با وانت برایم فرستاد. شب قبل از فوت کمتر صحبت می‌کرد… عین الدین درباره درگذشت فردین می‌گوید:شب قبل از فوت آقای فردین، شام مهمان خانه شان بودیم. همه چیز مثل همیشه بود و فقط به نسبت روز‌های قبل کمتر صحبت می‌کرد. فردای آن روز حدود ساعت چهار بعدازظهر بچه‌ها را با سیاوش پارک برده بودیم که برادر همسرم به سیاوش زنگ زد و خیلی ناگهانی اعلام کرد که پدر فوت شده است. سیاوش شوکه شد. به منزل شان رفتیم. مادرشوهرم برای خوردن قهوه صدایش می‌کند اما… وی ادامه داد:مادرشوهرم تعریف کرد که از ظهر همان روز احساس درد داشت و فکر می‌کرد یک معده درد ساده است؛ البته حال عمومی اش خوب بوده و فقط دردی خفیف در قفسه سینه احساس می‌کرده است. اورژانس می‌آید و تشخیص می‌دهد که ممکن است از قلبش باشد. تا اینکه یک قرص نیتروگلیسیرین می‌خورد و می‌خوابد. مادر همسرم مدام به او سر می‌زده و حالش مساعد بوده است تا اینکه برای خوردن قهوه صدایش می‌کند و متوجه می‌شود که بسیار آرام و بی سرو صدا فوت کرده است.

عروس فردین نکته جالبی را هم درباره پیشنهاد بازی در فیلم "جهان پهلوان تختی" که علی حاتمی بنا بود آن را بسازد و در نهایت افخمی آن را کارگردانی کرد بیان نمود. وی گفت:وقتی به آقای فردین پیشنهاد ایفای نقش تختی را دادند، او گفت به جای تختی بازی نمی‌کنم، ولی به شرطی این پیشنهاد را قبول می‌کنم که کارگردان این فیلم خودم باشم.