مک کانهی علیه قانون اسلحه سخنرانی کرد
نقش سینما در عادی‌سازی کشتار
متیو مک کانهی که اهل شهر آشوب‌زده «یووالده» است، ضمن دیدار از شهر زادگاه خود در ایالت تگزاس، علیه مجاز بودن حمل سلاح در خاک آمریکا اعتراض و سخنرانی کرد. او که چند روز بعد از قتل عام تعدادی از شاگردان و معلمان مدرسه دوران کودکی‌اش، خود را به این محل رسانده بود، خواستار اعمال محدودیت‌های جدی برای حمل و نگهداری اسلحه توسط شهروندان آمریکایی شد. سفر دو روزه این بازیگر به یووالده با واکنش مثبت اهالی و فعالان مدنی و مخالفان حمل سلاح همراه بود و آنها این سفر را کمک به جلب توجه عموم مردم بر خطرناک بودن حمل و نگهداری سلاح توسط مردم عادی ارزیابی کرده‌اند.
مک کانهی دوازده سال اول عمر خود را در یووالده سپری کرد و مادرش معلم یکی از مدرسه‌های نزدیک مکان قتل‌عام هفته قبل بود.
این بازیگر در دیدار با رسانه‌ها گفت:« کاملا مشخص است که باید اقدام و حرکتی صورت بگیرد. این مشکلی است که شکل یک اپیدمی به خودش گرفته و البته می‌توان آنرا کنترل کرد.
باز هم قتل‌عام دیگری رخ داده و این بار این اتفاق در زادگاه من بوده است. این اتفاق نشان می‌دهد و ثابت می‌کند که ما هنوز از قبول مسؤولیت‌هامان سرباز می‌زنیم.»
قتل‌عام آمریکایی
به دنبال قتل‌عام ۱۹ کودک و دو معلم در دبستان راب در یووالده توسط جوان مسلح ۱۸ ساله، صدای اعتراض علیه مجاز بودن حمل و نگهداری اسلحه در سراسر آمریکا بلند شده است. عموم مردم که نگران جان و امنیت خود و فرزندانشان هستند با اشاره به این نکته تلخ و مهم که هر چند وقت یکبار چنین فجایعی در گوشه و کنار آمریکا اتفاق می‌افتد، می‌گویند عموم سیاستمداران نسبت به آن بی‌توجه هستند و تلاشی برای ممنوعیت استفاده از اسلحه به خرج نمی‌دهند. به گفته تحلیلگران اجتماعی اختلاف بر سر محدود کردن مالکیت اسلحه، به موضوعی جنجالی در این کشور تبدیل شده و به نوعی جامعه آمریکا را به دوپاره تقسیم کرده است.
این دسته از تحلیلگران به تولیداتی اشاره می‌کنند که در آنها فیلمسازان و فیلمنامه‌نویسان قاتلان نیمه دیوانه را با سلاح‌های کشتار و قتاله هم چون اسلحه، اره برقی، چاقو و تبر در دل شهری کوچک یا بزرگ رها می‌کنند و به کمک آنها حمامی از خون روی پرده سینما راه می‌اندازند. به باور اهل فن، نمایش عریان و بی واسطه خشونت روی پرده نقره‌ای و پخش صحنه‌های قتل آدم‌های بی‌دفاع توسط این سلاح‌های مرگبار، قبح عمل را ریخته و اعمال خشونت را به عنوان عملی بدیهی و معمولی معرفی کرده و حساسیت مردم و جامعه نسبت به ممنوع بودن آنها را کاهش می‌دهند. تولید مجموعه فیلم‌هایی چون «هالووین» و «کشتار اره برقی» که قتل آدم‌ها با جزئیات و در کمال خونسردی به تصویر کشیده می‌شوند، منبع الهامی برای افراد جنون زده‌ای است که در عالم واقعیت به راحتی به انواع و اقسام سلاح‌های سرد و گرم دسترسی دارند و می‌توانند هر روز منبع خطر و مرگ برای مردم عادی باشند.
دیدگاه