برگزاری نمایشگاه خالکوبی در لندن با حضور ۳۶۰ هنرمند خالکوب
نمایشگاه و گردهمایی «لندن تتو ۲۰۲۲» روزهای دوازدهم و سیزدهم شهریور ماه امسال (۳ و ۴ سپتامبر) به مدت دو روز میزبان هنرمندان خالکوب و بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان به این هنر بود.
در این نمایشگاه بیش از ۳۶۰ هنرمند خالکوب در رقابت با یکدیگر به معرفی آثار خود پرداختند. گردهمایی لندن تتو موفق شده است در دهه اخیر خود را به عنوان یکی از گردهمایی‌های مهم خالکوبی جهان مطرح کند.
«رِزِرکشن جو» از هنرمندان خالکوب قدیمی است که در این نمایشگاه شرکت کرده است. او شاهد افزایش محبوبیت خالکوبی در سال‌های اخیر بوده است، اما همچنان در انتظار ظهور یک فرهنگ خالکوبی جامع است : « من زمانی که خالکوبی فقط برای خودی‌ها معنی داشت تتو را شروع کردم، یعنی قبل از اینکه ورزشکاران و فوتبالیست‌ها آن را مد کنند. دیوید بکام، از تو متنفرم! حالا همه خالکوبی دارند.»
برخی خالکوبی‌ها اما با تغییرات بدنی بیشتری همراه است. یکی از علاقه‌مندان به خالکوبی‌های افراطی گارسیا رودریگز است. این جوان برزیلی که خود را «زامبی پانک» می‌داند، حتی چشم‌هایش را تتو کرده است. وی می‌گوید خالکوبی چشمانش از تمامی تغییرات بدنی دیگر، از جمله دو تکه کردن زبان، دشوار تر بوده است: «خیلی درد داشت چون چهار سوزن مختلف استفاده می‌کردند و من هیچ مسکّنی مصرف نکرده بودم. تقریبا ده روزی شبه کور بودم ولی بعدش دیدم دوباره عادی شد. الان مشکلی ندارم.»
کِیت از دیگر مشتریان خالکوبی بود. او می‌داند که همه اطرافیانش از این خالکوبی استقبال نخواهند کرد و درباره واکنش‌ها به خالکوبی‌هایش در محیط کار توضیح می‌دهد: «با اینکه ظاهری متفاوت دارم، کارمند دولت و دانشمند هستم و در محیط کار با تبعیض مواجه می‌شوم. چون خالکوبی‌های چشمگیری دارم و برخی همکاران به من گفته‌اند باید هنگام جلسات آنها را پنهان کنم. برخ به من گفته‌اند که ظاهرم غیر حرفه‌ایست. برخی نظر داده‌اند که آمدن به جلسه کاری با خالکوبی برازنده نیست.»
طراحی و اجرای یک خالکوبی ساعت‌ها وقت می‌گیرد و به گفته خالکوبان، همه جای بدن از فرق سر تا نوک انگشت‌ها قابل خالکوبی است. علاقه‌مندان نیز درد و رنج سوزن را به جان می‌خرند. در سال‌های اخیر، با وجود برخی تبعیض‌ها، خالکوبی در کشورهای مختلف رایج تر شده است.
دیدگاه