آرزوی مائده طهماسبی برای سالروز تولد دکتر رفیعی

سرنا_مائده طهماسبی که دو همکاری با علی رفیعی داشته است، در سالروز تولد این هنرمند آرزو می‌کند سال آینده تولد او را در جهانی بدون کرونا و در دیداری حضوری تبریک بگوییم.

علی رفیعی هنرمند شناخته شده تئاترمان، امروز، 22 دی ماه، هشتاد و دو ساله می‌شود.

مائده طهماسبی بازیگری که در فیلم «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» و نمایش «خانه برناردا آلبا» با رفیعی همکاری داشته است، هم تولد او را تبریک می‌گوید و هم خاطراتی از تجربه همکاری با این هنرمند بیان و آرزو می‌کند قدر هنرمندان بزرگ‌مان را بیشتر بدانیم.

او می گوید که بازیگر در نمایش علی رفیعی دوست دارد جای تماشاگر بنشیند و لذت تماشای آن نمایش را بچشد.

طهماسبی که دو سال پیش در جشن تولد 80 سالگی علی رفیعی و در تازه‌ترین نمایش او در کنارش بود، خاطره خوش آن جشن را یادآوری می‌کند و ادامه می‌دهد: بخت با من یار بود که دو سال پیش همزمان با اجرای نمایش «خانه برناردا آلبا» در کنار دیگر اعضای گروه اجرایی این نمایش در تالار وحدت و در جشن تولد دکتر رفیعی حضور داشتم؛ شبی با شکوه که مهمانان بسیاری در آن شرکت داشتند و حضور در این جشن و بازی در آن نمایش برایم افتخاری بزرگ بود.

او با اشاره به کارنامه پربار علی رفیعی اضافه می‌کند: برای بازیگری در سن و سال ما اتفاقی بسیار خوشایند است که به بازی در کاری از علی رفیعی دعوت شود چراکه او هنرمندی است با حدود 60 سال تجربه و آثاری درخشان هم در تئاتر و هم در سینما.

طهماسبی که اولین بار با بازی در فیلم «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» با رفیعی همکاری کرده است، اضافه می‌کند: در آن فیلم وسواس‌های ایشان را می‌دانستم و خبر داشتم طراحی صحنه و قاب‌بندی‌ها چقدر برایشان اهمیت دارد. وقتی وارد پروسه کار شدیم، دیدم روش ایشان برگرفته از کارگردانی تئاتر است. زیبایی‌شناسی و سلیقه‌شان در قاب‌بندی‌های زیبا در این فیلم هم بخوبی نمود دارد .احساس می‌کردم آمبیانس کار برایشان در اولویت است که نتیجه‌اش آن فیلم زیبا شد و همان گونه که خودشان گفته‌اند، «ماهی‌ها...» فیلمی است درباره عشق و غذا.

تصویری از فیلم «ماهی‌ها عاشق می‌شوند»

او سپس از تجربه بازی در نمایش «خانه برناردا آلبا» تازه‌ترین کاری که علی رفیعی دو سال پیش روی صحنه برد، سخن می‌گوید و ادامه می‌دهد: در این نمایش دیدم ایشان ما را با صحنه‌ای خالی رو به رو کرده و بازیگر در اولویت است.

طهماسبی از سال‌های دوری سخن می‌گوید که تمرین تئاتر در هر روز شش هفت ساعت به طول می‌انجامید و ادامه می‌دهد: در این نمایش یاد دوران نوجوانی و جوانی‌ام افتادم چراکه در آن دوره برای هر نمایش روزانه شش هفت ساعت تمرین می‌کردیم و حالا سال‌هاست دیگر کمتر گروهی این گونه تمرین می‌کند. اما پروسه آماده‌سازی این نمایش و شنیدن سخنان دکتر رفیعی مانند یک کلاس درس بود و من شخصا سه و ماه و نیم در تمرین نمایش حضور داشتم . تجربه‌ای بسیار عجیب، متفاوت و خوب بود زیرا در این گونه کارها همه چیز هم دشوار است هم آسان. هرچند پروسه تمرین سخت است ولی اگر درست اتفاق بیفتد، نتیجه کار، خیره کننده می‌شود.

او یادآوری می‌کند: پیش از بازی در این نمایش تقریبا همه کارهای دکتر رفیعی را دیده بودم و همیشه مسحور صحنه‌های زیبا، قاب‌ها و نورپردازی‌های ایشان می‌شدم. دلم می‌خواست می‌شد در اجرای نمایش «خانه برناردا آلبا» هم در جایگاه تماشاگران بنشینم و یک بار هم تماشاگر این نمایش باشم و لذت تماشای آن را بچشم.

این بازیگر با اشاره به علاقه‌مندی علی رفیعی به نقاشی اضافه می‌کند: معتقدم ایشان تحت تاثیر فرانسیس گویا نقاش معروف اسپانیایی است. وقتی با هنرمندی کار می‌کنی که به دیگر هنرها مانند نقاشی یا مجسه سازی و .. هم اشراف دارد، تجربه همکاری برای آدمی بسیار آموزنده‌تر خواهد شد.

طهماسبی که پیش از اجرای علی رفیعی در نمایش «خانه برنادا آلبا» به کارگردانی روبرتو چولی، کارگردان تئاتر آلمان هم بازی کرده بود، با اشاره به تفاوت نگاه هر دو کارگردان به این نمایشنامه ادامه می‌دهد: تفاوت نگاه آنان به این متن برایم بسیار جالب بود و این هم از زیبایی تئاتر است که یک متن می‌تواند بارها زاده شود.

رویا تیموریان و مائده طهماسبی در نمایش «خانه برناردا آلبا»

او که تجربه کار تئاتر در اروپا و امریکا را دارد، اضافه می‌کند: دکتر رفیعی باید در کشوری زندگی می‌کرد مثل آلمان یا فرانسه چون در این کشورها مرسوم است که تئاترهایشان را به یک هنرمند می‌سپارند و او با بازیگران موردنظرش همواره مشغول تمرین و اجراست و آن بازیگران حقوق ماهانه دریافت می‌کنند. مسلما اگر بازیگران ایرانی هم چنین وضعیتی داشتند، حضورشان در تئاتر خیلی بیشتر از این می‌شد و من فکر می‌کنم خود دکتر رفیعی هم چنین آرزویی دارد.

این بازیگر و کارگردان تئاتر خاطرنشان می‌کند: امیدوارم بیش از اینها قدر هنرمندان بزرگ خود را بدانیم و شرایط را برای کار و فعالیت‌شان فراهم کنیم. آن هم هنرمندی مانند دکتر رفیعی که در این سن و سال همچنان ایده‌های نو دارد و خلاق و پویاست.

مائده طهماسبی در پایان سخنان خود از کرونا به عنوان اتفاقی غریب سخن می‌گوید که همه جهان را درگیر خود کرده و اضافه می‌کند: از همین جا تولد دکتر علی رفیعی را به ایشان تبریک می‌گویم و آرزو دارم سال آینده در جهانی بدون کرونا و در یک مهمانی حضوری، تولد ایشان را جشن بگیریم.

دکتر علی رفیعی هنرمند نامدار تئاتر ایران امروز 22 دی ماه هشتاد ودو ساله شد. او در سال‌های پر شمار فعالیت هنری خود اجرای نمایش‌هایی همانند «آنتیگونه»، «خاطرات و کابوس‌های جامه‌دار از زندگی و قتل میرزا تقی خان فراهانی»، «یادگار سال‌های شن»،«یک روز خاطره انگیز از زندگی دانشمند بزرگ وو»،«عروسی خون»،«کلفت‌ها»، «در مصر برف نمی‌بارد»، «شکار روباه»،«یرما»،«خانه برناردا آلبا» و دو فیلم «ماهی‌ها هم عاشق می‌شوند» و «آقا یوسف» را پیش روی تماشاگران گذاشته است.