هنرمندانی که هدف‌شان ساخت دنیایی بهتر است
سرنا_مینووش رحیمیان، نخستین هنرمند ایرانی است که پس از گذر ۵۶ سال از تاسیس سازمان جهانی تئاتر برای کودکان‌ونوجوانان، به عنوان عضو کمیته اجرایی این نهاد بین‌المللی انتخاب شده است.
او اعتقاد دارد اسیتژ بین‌الملل، تلاش می‌کند مسیر حرکت تئاتر کودکان‌ونوجوانان را با چشم‌انداز ساخت دنیایی بهتر برای آن‌ها، هموار کند.
سازمان جهانی تئاتر برای کودکان‌ونوجوانان با نام اختصاری ASSITEJ مخفف سرواژه‌های «and Young People the International Association of Theatre for Children» است؛ نهادی با هدف کمک به توسعه تئاتر کودک‌ونوجوان که سال ۱۹۶۵ میلادی (۱۳۴۴ خورشیدی) در پاریس با حضور ۲۵ کشور تاسیس شد و کانون پرورش فکری کودکان‌ونوجوانان ایران از سال ۱۳۵۲ به صورت رسمی به عضویت آن درآمد.
از عضویت کانون در اسیتژ ۴۸ سال می‌گذرد و فروردین ۱۴۰۰ خبر حضور یک هنرمند ایرانی در کمیته اجرایی این نهاد بین‌المللی که برای نخستین بار رخ می‌داد، موجب خوشحالی اهالی تئاتر کودک‌ونوجوان شد.
مینووش رحیمیان، دانش‌آموخته تئاتر، بازیگر، کارگردان، عروسک‌گردان، صداپیشه، مترجم و عضو فعال مرکز ملی اسیتژ ایران، یکی از ۱۳ نفری است که اعضای کمیته اجرایی اسیتژ بین‌الملل برای سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ را تشکیل می‌دهند. او همچنین جوان‌ترین عضو کمیته اجرایی اسیتژ بین‌الملل از زمان تاسیس در سال ۱۳۴۴ تاکنون نیز هست.
چشم‌انتظار ارتباطی پویاتر هستیم
رحیمیان در پاسخ به این سوال که چرا از زمان عضویت کانون پرورش فکری کودکان‌ونوجوانان در سال ۱۳۵۲ در اسیتژ بین‌الملل، تاکنون هیچ‌کدام از هنرمندان ایرانی به عنوان عضو کمیته اجرایی این نهاد انتخاب نشده‌اند، گفت: «هرچند تا پیش از این، اطلاع‌رسانی چندانی از سوی مرکز ملی اسیتژ ایران در این خصوص صورت نمی‌گرفت اما امیدواری اهالی تئاتر کودک‌ونوجوان این است که با تغییرات مدیریتی رخ‌داده در این مرکز، شاهد ارتباط پویاتر دو سوی این رابطه با یکدیگر باشیم چرا که بسیاری از هنرمندان عروسکی نیز یا اساسا با این مرکز آشنا نیستند یا آشنایی کمی دارند.»
اسیتژ بین‌الملل تلاش می‌کند مسیر حرکت تئاتر کودکان‌ونوجوانان را با چشم‌انداز ساخت دنیایی بهتر برای آن‌ها، هموار کند
او با اشاره به تاثیرات مثبت حضور امیر مشهدی‌عباس، مدیر اسیتژ ایران و سمیه نخستین، کارشناس اسیتژ در این مرکز، افزود: «خوشحالم که در پروسه دشوار و چندین مرحله‌ای انتخاب به عنوان عضو کمیته اجرایی اسیتژ بین‌الملل، از سوی این عزیزان همراهی شدم.»
نشر دانش تئاتر
بازیگر زن برگزیده چهار دوره از جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان همدان برای نمایش‌های «طبل بزرگ»، «سفر رویایی کوتوله‌ها»، «ماه‌پیشونی» و «کچل کفترباز»، در جواب این سوال که اسیتژ بین‌الملل برای رسیدن به هدف توسعه تئاتر کودک‌ونوجوان چه می‌کند، گفت: «اسیتژ بین‌الملل در اکثر نقاط دنیا و از جمله در ایران، شعبه دارد و تلاش می‌کند از طریق آشناکردن هنرمندان نقاط مختلف دنیا با یکدیگر و برقراری راهی برای تبادل اندیشه و تجربه میان آن‌ها، مسیر حرکت تئاتر کودکان‌ونوجوانان را با چشم‌انداز ساخت دنیایی بهتر برای آن‌ها، هموار کند.»
مینووش رحیمیان در فیلم سینمایی «سوءتفاهم»، ۱۳۹۷این بازیگر ژانرهای گوناگون در تئاتر و سینما از جمله بزرگسال و کودک‌ونوجوان با اشاره به گردهم‌آیی سالانه این نهاد بین‌المللی در کنار برگزاری فستیوال تئاتر کودک‌ونوجوان که هر سال در نقطه‌ای از دنیا برگزار می‌شود، ادامه داد: «در این گردهم‌آیی سالانه، سمینارها و ورک‌شاپ‌هایی با حضور اساتید بین‌المللی شناخته‌شده تئاتر برگزار می‌شود و کم‌ترین حاصلش، نشر این دانش از سوی حاضران در این جلسات در میان هنرمندان هم‌زبانشان پس از بازگشت به کشور خودشان است و من در طول سالیان متمادی فعالیت حرفه‌ای در تئاتر، همواره تمام طول سال را کار می‌کردم تا بتوانم از عهده هزینه شرکت در این گردهم‌آیی‌ها برآیم.»
زمینه‌سازی برای حضور هنرمندان بین‌المللی در جشنواره‌های ایرانی
او در پاسخ به این سوال که آن‌چه تاکنون به عنوان یکی از حاضران و سخنرانان در گردهم‌آیی‌های سالانه اسیتژ بین‌الملل، در ایران انجام داده است چیست، گفت: «از جمله این کارها می‌توانم به دعوت از اجراها، اساتید و داوران بین‌المللی برای حضور در جشنواره تئاتر فجر، جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان همدان و جشنواره «الف» تبریز اشاره کنم که چندین سال پیاپی انجام شد.»
خوشحالم که در پروسه دشوار انتخاب به عنوان عضو کمیته اجرایی اسیتژ بین‌الملل، از سوی عزیزانم همراهی شدم
رحیمیان با نام‌بردن از دو اجرای «پیکابو» و «اسلیپ» از کشور لهستان که زمینه‌ساز حضورشان در بیست‌ویکمین دوره جشنواره تئاتر کودک‌ونوجوان همدان در سال ۹۳ شد، ادامه داد: «سال بعد، نمایش «چهل‌تیکه» را از آفریقای‌جنوبی دعوت کردم و به قدری با استقبال مواجه شد که جایزه ویژه مردمی جشنواره بیست‌ودوم را به دست آورد.»
مینووش رحیمیان در نمایش «ماه پیشونی»، ۱۳۹۶او که به همان اندازه که در تئاتر کودک‌ونوجوان فعال است در تئاتر بزرگسال هم می‌درخشد با اشاره به این که نه فقط از خودش که از بسیاری از هم‌نسلانش که دانش‌آموخته تئاترند می‌توان چنین کمک‌هایی گرفت، افزود: «این که کسانی با تکیه بر تخصص، اطلاعات و ذوق تربیت‌شده‌شان و با اطلاع از خطوط قرمز احتمالی، اقدام به گردهم‌آوری گروه‌های بین‌المللی برای حضور در رویدادی ملی کنند، در جهان به عنوان شغل پذیرفته شده است و متاسفم که در کشور ما چنین پروسه برنامه‌ریزی شده‌ای وجود ندارد و هنرمندان‌مان که برای سفر کاری به نقاط مختلف دنیا می‌روند اگر شرایط را مهیا ببینند اقدام به چنین کاری می‌کنند.»
آرزوی توسعه تئاتر کودک‌ونوجوان در بیرون از تهران
رحیمیان علی‌رغم متولد سال ۱۳۶۷ بودن، ۱۵ سال است که به عنوان بازیگر، کارگردان، عروسک‌گردان، صداپیشه، معلم و مترجم در حوزه تئاتر و سینما فعالیت می‌کند.
آرزویم بازگشت کانون پرورش فکری کودکان‌ونوجوانان به دوران طلایی‌اش است
او در پاسخ به این سوال که چشم‌اندازش از عضویت در کمیته اجرایی اسیتژ بین‌الملل چیست، با اشاره به «لزوم گسترش تئاتر کودک‌ونوجوان در خارج از تهران و تمرکززدایی از توجه به پایتخت»، توضیح داد: «یکی از اتفاقاتی که تحققش جزو آرزوهایم است بازگشت کانون پرورش فکری کودکان‌ونوجوانان به دوران طلایی‌اش است، هنگامی که تولیداتش نه تنها در گستره‌ای برابر با سراسر کشور، در سینما، تئاتر و تلویزیون تاثیرگذار بود که مسیر حرکت دیگر فعالان این عرصه را هم مشخص می‌کرد.»
مینووش رحیمیان در نمایش «طبل بزرگ»، ۱۳۹۲، عکاس: سیدضیاالدین صفویاناو در پایان با نام‌بردن از «بی‌سوادی به عنوان معضل بزرگ تئاتر کودک‌ونوجوان» گفت: «در شرایطی که رشته تحصیلی جداگانه و مشخصی برای این حوزه از تئاتر در دانشگاه‌های ما وجود ندارد و ضرورت آن هم احساس نمی‌شود، کسانی هستند که ورود به این عرصه به علت بودن نام «کودک‌ونوجوان» در کنار نام «تئاتر» آسان می‌بینند و گمان می‌کنند نه نیازی به مطالعه دارند و نه احتیاجی به اطلاع از آن‌چه در جهان می‌گذرد. در نتیجه معتقدم برای ورود افراد به حوزه تئاتر کودک‌ونوجوان باید شرایط سخت‌گیرانه‌تری اعمال شود تا حاصلش را در تولیدات ببینیم.»
منبع: خبرآنلاین
دیدگاه