قانونی که اشک پسر افغانستانی را درآورد

شریف شاهی و مجتبی تاجیک دو جوان افغان بودند که سال‌های کودکی و نوجوانی خود را در ایران گذرانده و از کودکی با کار کردن سعی در بهبود شرایط خانواده داشتند. مجتبی و شریف در بخشی از روایت قصه‌شان از سختی‌های کارگری و دستفروشی برای کودکان گفتند. شرایط اما برای این دو جوان به همین شکل پیش نرفت و آنها تحت پوشش یکی از انجمن‌های حمایت از کودکان کار قرار گرفتند و در کنار کار کردن هم درس خواندند و هم آموزش‌های مختلف دیدند.

مجتبی در روایت قصه‌اش درباره بزرگترین ضربه زندگی‌اش گفت: از بچگی آرزو داشتم یک فوتبالیست خوب شوم. با برادرم تیوپ فرغون را در یک توپ ترکیده انداخته بودیم و باد کرده بودیم با آن بازی می‌کردیم. همیشه خودم را جای علی دایی و خداداد عزیزی می‌دیدم و می‌گفتم من یک روز یک فوتبالیست خوب می‌شوم.

وی در ادامه گفت: وقتی به تهران آمدیم انجمن حمایت از کودکان کار تیم فوتبال داشت و من هم با این تیم در یک سری مسابقات شرکت کردیم. بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ بچه انتخاب و وارد یک تیم باشگاهی شدم. یک فصل بازی کردم. بعد تیم در رده امید وارد لیگ دسته یک شد. برای قرارداد که رفتیم پاسپورت من را که دیدند گفتند اتباع نمی‌توانند در لیگ ایران بازی کنند.

مجتبی ادامه داد: هیچ کدام از سختی‌هایی که در زندگی‌ام کشیدم به سختی این اتفاق نبود. تا خود خانه گریه کردم. هیچ وقت با چشم گریان خانه نیامده بودم. همیشه مادرم خوشحال بود که پسرش فوتبال بازی می‌کند ولی آن روز گریه کردم.

مجتبی و شریف با قانون ممنوعیت حضور اتباع افغان در لیگ‌های ایرانی هیچ‌کدام نتوانستند فوتبال را ادامه بدهند اما با پشتکار بالا در تحصیل و کارآفرینی به موفقیت‌هایی دست پیدا کردند.

«ماه در می‌زند» هر شب حدود ساعت۱۹و تکرار آن روز بعد ساعت۱۲ به تهیه‌کنندگی سیدجواد محسنی روی آنتن شبکه دو می‌رود.