زائری: دوست ندارم در فضای مجازی، آخوند باشم

وی نوشت: 

با این که پیشتر در باره این موضوع توضیح داده ام، باز هم چون دوستان می پرسند ناچار عرض می کنم که؛
١-علیرغم همه فشارها و مضیقه های روزافزون من همچنان با افتخار -و البته بدون تعصب- لباس روحانیت را بر تن دارم و آن را نه لباس پیغمبر بلکه پوشش بزرگانی چون علامه طباطبایی و علامه جعفری و دکتر بهشتی و شهید مطهری و مرحوم طالقانی و... می دانم و به سبب خطای نااهلان در این لباس، اصالت آن را نادیده نمی گیرم و تا اطلاع ثانوی! هویت خود را در همین زی طلبگی تعریف می کنم و دلخوش به شاگردی و پیروی این بزرگان هستم.

٢-قصه فضای مجازی و دنیای شبکه های اجتماعی کاملا فرق می کند، اینجا ترجیح می دهم به جای حجت الاسلام والمسلمین و حاج آقا و شیخ و آخوند و آقای دکتر و استاد حوزه و دانشگاه و هر عنوان مشابه دیگری، فقط خودم باشم مثل همه شهروندان دیگر و مثل همه کاربران فضای مجازی. اینجا فقط محمدرضا زائری هستم با موضع و جایگاهی کاملا برابر با یک نوجوان هفده ساله و یک خانم مهاجر ساکن کانادا و حتى یک کاربر ناشناس که با صفحه پرایوت و اکانت فیک به من ناسزا می گوید.

دلم می خواهد مخاطب من در این فضا اصلا احساس فاصله و بیگانگی نکند و مرا مثل خودش در دسترس و نزدیک و عادی ببیند، از همین رو مدتهاست عکس پروفایلم را در همه صفحات بدون عمامه گذاشته ام. برای من تفکیک این دو ساحت کاملا روشن و شفاف است، نمی دانم چرا برخی از دوستان تفکیک این دو حوزه را در نظر نمی گیرند و پیاپی به اعتراض و گلایه پرسش می کنند و حتى کنایه ها و طعنه ها و توهین هایی که مثلا شرمنده لباس روحانیت هستی و لیاقت نداری و رویت نمی شود آن را کنار بگذاری!

اگر روزی به این نتیجه برسم که باید این لباس را از تن بیرون کنم حتما از کسی خجالت نخواهم کشید و ملاحظه کسی را نخواهم داشت، چنان که کارنامه ام نشان می دهد برای چیزهایی بسیار بزرگتر از کسی واهمه و پروا نداشته ام، لیکن اکنون هنوز به این باور نرسیده ام و در روزگاری که ثمره دهها سال آخوند بودن بعضی فحش خوردن و ناسزا شنیدن امثال ماست، تحمل دشواری های این لباس را وظیفه خود می دانم.