آن چه آقای "کری گرانت" از همه پنهان کرد؛ همه‌ی روابط عاطفی‌اش و مردی که به‌دنیا آمده بود

آن چه کری گرانت از دنیا پنهان کرد تاریکی دوران کودکی تا مدت زیادی این اسطوره بازیگری را دنبال کرد. نویسنده: لوئیس ا. بریل

شخصیت آمریکایی آدری هپبورن در یکی از فیلم هایش وقتی برای تعطیلات و اسکی به کوه های آلپ رفته بود، با مرد جذابی آشنا شد که همان کسی نبود که ادعا داشت. این نقش را کری بازی می کرد. این مرد در فیلم [مورد اشاره] Charade می گوید: «مردم دروغ می گویند چون چیزی می خواهند و می ترسند حقیقت، آن ها را به چیزی که می خواهند نرساند.» تماشاگرانی که در سال ۱۹۶۳ این فیلم تریلر رمانتیک را به موفقیت در باکس آفیس رساندند، احتمالا نمی دانستند چهره ی صیقل داده ی شده ی کری گرانت نیز خودش یک معمای هوشمندانه بوده است. ( ت.م: کنایه نویسنده به نام فیلم Charade که به معنای معما است) اسکات ایمن، نویسنده کتاب Cary Grant: A Briiliant Disguise/ کری گرانت: یک تغییر چهره ی درخشان، درباره ی این هنرپیشه مطرح می گوید: «او به عنوان یک بازیگر موفق، کاملا یک شخصیت و آلتر ایگوی متفاوت خلق کرده است.» این کتاب بیوگرافی کری گرانت از منابع جدیدی، از جمله دفترخاطرات نوجوانی کری گرانت استفاده کرده و تبدیل شدن آرچی لیچ در بریستول لندن را به کری گرانت در هالیوود نشان می دهد. ایمن در این بیوگرافی گفته تبدیل شدن به کری گرانت، راهی بوده برای حل مشکلات آرچی در دنیا.

کودکی تراژیک کری گرانت در کودکی خیلی زود با مفهوم خوداتکایی آشنا شد. او که فرزند دوم الیاس لیچ که اتوشویی داشت و السی خیاط بود، نمی دانست مرگ زودهنگام برادر بزرگش جان در کودکی، چه تاثیری روی خانواده اش گذاشته است. مادرش بسیار می ترسید آرچی(کری گرانت) از جلوی چشمانش دور شود و به بیرون از خانه برود. مادر مضطرب آرچی، دچار مشکلات عصبی بود و برخی از این نگرانی ها و استرس ها را به فرزند خود نیز منتقل کرد. آرچی یازده ساله بود که مادرش به طور ناگهانی ناپدید شد و پدرش که دائم الخمر بود گفت مادرش از دنیا رفته است. پس آرچی تبدیل شد به کودک کوچه و خیابان. او از مدرسه فرار می کرد و به سالن سینما و سالن کنسرت موسیقی می رفت. نمره هایش خیلی خوب بود، اما کاری کرد تا در چهارده سالگی از مدرسه بیرونش بیندازند. کری گرانت نوجوان آینده خودش را در مدرسه نمی دید و می خواست از شهر بریستول برود. مانند بچه هایی که در کوچه و خیابان بزرگ می شوند، عجول بود و می خواست فرصت های نویی را تجربه کند. با اجازه ی پدرش به یک گروه از آکروبات ها پیوست که برای تور به سراسر انگلستان سفر می کردند. او رقص، پانتومیم و بازیگری را آموخت و وقتی فقط ۱۶ سال داشت به نیویورک رسید. در واقع او به یک فعال سرگرمی در نمایش چندگانه( نمایش هایی شامل رقص، آواز، عملیات آکروباتیک و...) تبدیل شد و در چند نمایش موزیکال به روی صحنه رفت. روی آن صحنه، چهره ی خوب کری گرانت جلب توجه می کرد به طوری که یک منتقد در New York Daily News آینده ی درخشانی را در سینما برای او پیش بینی کرد. آرچی در سال ۱۹۳۱ به سینما رسید و وقتی با کمپانی پارامونت قرارداد امضا کرد، نامش را به کری گرانت تغییر داد. اما نتوانست به همین راحتی گذشته اش را پشت سر بگذارد. وقتی پدرش در بستر مرگ بود، اعتراف کرد مادرش زنده است و در یک بیمارستان روانی بستری است. این خبر، دنیای کری گرانت را تکان داد. او مادرش را از بیمارستان روانی مرخص کرد و برایش در بریستول آپارتمانی گرفت. گرانت تا مرگ مادرش در سال ۱۹۷۳ از او حمایت کرد. هر یکشنبه با او تماس می گرفت و برایش هدیه می فرستاد و به ملاقات اش می رفت، اما محبت و توجهی از مادرش نمی دید. ایمن به نقل از دوستی که هنگام ملاقات کری گرانت با مادرش در آنجا حضور داشته است، نوشته: مادرش هیچ وقت هیچ واکنشی نشان نمی داد. به نظر می رسید او عمیقا به بیماری اوتیسم مبتلا بود و کری گرانت هیچ وقت نتوانست آنچه را از یک مادر احتیاج داشت، از مادرش دریافت کند.

حفظ فاصله کری گرانت با اولین موفقیت بزرگ تجاری اش با فیلم Topper در سال ۱۹۳۷، شکوفا شد. کری گرانت با این که موفق شد از خود چهره جدیدی بسازد، اما اغلب احساس دوگانگی می کرد. تفاوت شخصیت واقعی اش با پرسونایی که بازی می کرد، باعث اضطراب زیادی در زندگی اش می شد. کری گرانت می توانست نقش یک فرد موفق و با اعتماد به نفس را بازی کند، اما در قلبش او هنوز آرچی لی بود که از بهم ریختن اوضاع می ترسید و به بدبینی تمایل داشت. با این که به طرز مصنوعی در روابط کاری اش جذاب بود فقط توانست چند دوست واقعی در حلقه اطرافیانش داشته باشد. یکی از این دوستان فیلم نامه نویس کلیفرد اودتس بود. نویسنده این کتاب درباره کری گرانت می گوید: «او نویسنده ها را دوست داشت. او افرادی را دوست داشت که فکر می کرد می تواند چیزی از آن ها یاد بگیرد.»

روابط اش با زنان نیز، خوب نبود. کری گرانت، یک تک همسر سریالی بود. ۵ بار ازدواج کرد که از آن جمله می توان به ازدواجش با باربارا هوتن، یکی از ثروتمندترین زنان جهان در سال ۱۹۴۲ اشاره کرد. رسانه ها به آنها لقب تمسخرآمیز Cash and Cary/ پول نقد و کری را داده بودند و تنها پس از سه سال از یکدیگر جدا شدند.

برای کری سال ها طول کشید تا بتواند با شخصیت واقعی خودش، راحت باشد و در طی این مسیر، او به یکی از بازیگران مرد افسانه ای هالییود تبدیل شد و در فیلم های کلاسیک موفقی مانند داستان فیلادلفیا، بدنام و منشی همه کاره او بازی کرد. او توانایی داشت در برخی از فیلم های بسیار جدی، از اسلپ‌استیک افسارگسیخته تا کمدی هوشمندانه یا آثار دراماتیک بازی کند. وقتی در سال ۱۹۶۶، جنیفر، دختر کری گرانت به دنیا آمد، او از فیلم ها کنار رفت تا خودش را وقف فرزندش کند: «او واقعا بچه ها را دوست داشت و همیشه بچه می خواست.» به نظر می رسد مدتی طول کشید تا شادی رمانتیک را پیدا کند، اما آخرین ازدواجش، با آخرین همسرش باربارا هریس، شادترین رابطه عاطفی اش بود. او خودش را فدای کری گرانت کرده بود. ایمن در کتابش درباره باربارا هریس نوشته است: «او برای کری گرانت هم مادر شد، هم همسر، هم معشوقه و هم عاشق. همه اش با هم.» کری آدمی نبود که تمامی احساساتش را نشان دهد، اما این ستاره بزرگ که در سال ۱۹۸۶ میلادی، در هشتاد و دو سالگی درگذشت، به مسیری که طی کرده بود تا به این مقام برسد، افتخار می کرد. او در برخی از فیلم هایش با نام آرچی لی حضور داشت. ایمن در این رابطه در کتابش نوشته است: «اسم بامزه ای است. آرچی لی به نظر اسم یک فرد از طبقه کارگری است که لاستیک‌های ماشین‌تان را عوض می کند. کری این را می دانست و بهترین استفاده را ازش کرد.»

نکات جالبی از زندگی کری گرانت: کری در سال ۱۹۵۷، سر صحنه فیلم برداری The Pride and The Passion، دلباخته ی سوفیا لورن شده بود. ایمن می گوید او می خواست با لورن ازدواج کند، اما لورن در آن زمان با کارلو پونتی بود.

چهارمین همسر کری گرانت، دیان کنن، مادر تنها فرزند گرانت بود. ازدواج آن ها دوامی نداشت زیرا طبق گفته ایمن، دیان می خواست موفقیت حرفه ای خودش را داشته باشد.

دومین همسر کری گرانت، باربارا هتن که صاحب فروشگاه های Woolworth بود درباره گرانت گفته او محبوب ترین شوهرش بوده است اما ازدواج آنها تنها سه سال به طول انجامید.

جنیفر گرانت درباره پدرش گفته: وقتی شاد بود که زندگی را برای دیگران شاد کند.

ایمن درباره باربارا هریس، آخرین همسر کری گرانت نوشته است: او در بیزنس سینما نبود و به همین دلیل رقابتی بین آنها وجود نداشت. او که در سال ۱۹۸۱ با گرانت ازدواج کرد در زمان مناسبی از زندگی به گرانت رسید و هر روز زندگی اش باعث شادی کری گرانت شد.

مادر کری وقتی چهار سالش بود به او رقصیدن و آواز خواندن یاد داد.