تلویزیون با سینما آشتی میکند؟
سرنا_نمایش فیلمهای سینمایی اکران نشده از تلویزیون به زعم برخی یک اتفاق مثبت محسوب میشود، اما در عین حال این سوال قابل طرح است که آیا حمایتهای این چنینی برای تمام فیلمهای سینمایی اجرایی میشود؟
در روزهای گذشته خبر پخش دو فیلم «یدو» و «تکتیرانداز» از تلویزیون که هر دو در جشنواره فجر سال ۹۹ شرکت داشتند و جایزه هم گرفتند، واکنشهای مختلفی داشته بویژه آنکه تهیهکننده فیلم «یدو» که عنوان بهترین فیلم جشنواره را هم دارد، پیشتر در گفتوگویی با ایسنا اعلام کرده بود فعلا قصدی برای اکران این فیلم وجود ندارد چون اولویت، برنامهریزی برای حضور آن در جشنوارههای خارجی است.
البته محمدرضا مصباح اخیرا گفته که با پخش تلویزیونی این فیلم - که با بودجه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و بنیاد سینمایی فارابی ساخته شده - ، ممکن است برخی جشنوارهها فیلم را نپذیرند ولی جشنوارههایی که "هدف" بودند مشکلی ندارند. به گفته وی، رقم قرارداد پخش این فیلم از تلویزیون برای دو نوبت، بیش از دو میلیارد تومان است و بخش قابل توجهی از هزینههای تولید را جبران میکند.
اما نکته مهمتر این است که به نظر میرسد این کمک و توجه تلویزیون به فیلمهای سینمایی که در این مورد برای دو فیلم دفاع مقدسی صورت گرفته به بسیاری دیگر از فیلمهای تولیدی سینما نمیرسد کمااینکه الان یک هفته از شروع اکران نوروزی سینماها میگذرد و نه تنها تبلیغی برای پنج فیلم روی پرده سینماها در صداو سیما دیده نمیشود بلکه اطلاعرسانی خاصی هم از باز بودن سالنهای سینما انجام نمیشود. در حالی که برخی اهالی سینما میگویند با افراد زیادی در همین چند روز ابتدایی سال جدید مواجه شدهاند که اصلا از دایر بودن سینماها خبر نداشتند.
با این حال اقدام برای پخش تلویزیونی فیلمهای اکران نشده در صورت ادامهدار بودن، از جنبههای گوناگون قابل بررسی است از جمله اینکه سعید خانی - تهیهکننده و پخشکننده سینما - پیشبینی چندان مثبتی ندارد و به ایسنا میگوید: پخش فیلمهای جدید از طریق تلویزیون سبب انتشار نسخه قاچاق فیلم میشود و البته میدانیم که فیلمها خودشان را فدای شرایط کردهاند. این کار فقط به شرطی میتواند خوب باشد که تلویزیون آنقدری پول خرید پخش را بدهد که ۸۰ درصد هزینههای تولید فیلم جبران شود، چون با آنچه تاکنون در این بخش وجود داشته ۱۰۰ درصد به ضرر صاحبان فیلمها خواهد بود و سینما به مخاطره میافتد.
پخشکننده فیلم «دینامیت» ادامه میدهد: همانطور که اکران آنلاین نتوانست سرمایههای تولید را برگرداند و فیلمها سریع قاچاق میشدند، اینجا هم این اتفاق میافتد ولی امیدوارم سازمان صدا و سیما دستکم بودجه خوبی را در نظر بگیرد تا بیش از این به فیلمها آسیب وارد نشود.
در این باره غلامرضا موسوی - تهیهکننده سینما - نیز میگوید: با توجه به شرایطی که در ارتباط با کرونا، وضعیت سالنهای سینما و فیلمهای انبار شده از سالهای ۹۸ و ۹۹ به وجود آمده، میتوان گفت که نمایش فیلمهای اکران نشده از تلویزیون فکر خوبی است چون هم مردم لذت میبرند و هم فیلم زودتر به نمایش در میآید به همین دلیل امیدوارم این سنت ادامه پیدا کند. ضمن اینکه خوب است در اکران آنلاین هم نمایش داده شوند.
وی اضافه میکند: ولی طبیعتا این اتفاق در شرایط عادی برای فیلمهای بخش خصوصی رخ نمیدهد و این کار بیشتر برای فیلمهایی است که با سرمایه دولت ساخته شدهاند چون احتمالا از این طریق تماشاگر انبوهتری میتواند این فیلمها را ببیند و هدف سرمایهگذاری عمومی هم بیشتر برهمین مبنای در درسترس بودن است.
تهیهکننده فیلمهای «قرمز»، «بغض» و «من مادر هستم» با بیان اینکه این اتفاق در صورت تداوم میتواند بار سالنهای سینما را کم کند، تاکید میکند: امیدوارم تلویزیون در کنار خرید پخش فیلمها، آگهیهای پر و پیمان هم به فیلمهای سینمایی در حال اکران بدهد چون فیلمهای روی پرده به شدت به حمایت احتیاج دارند و در غیراینصورت به سمت حمایتهای خارجی میروند که آن وقت دیگر جای گله باقی نمیماند.
منبع: ایسنا
دیدگاه