اصغر فرهادی و یک رویای ایرانی در سختترین روزگار ایرانیان
آیا اصغر فرهادی در دوره ای که کرونا، مصائب معیشتی و قطعی های مکرر برق زندگی مردم را دشوار کرده، باز هم می تواند با کسب یک جایزه بینالمللی باعث تسکین نسبی آلام یک ملت شود؟ چنین باد.
سینمای ایران تاکنون فقط یک بار و آن هم در سال1376 با فیلم «طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی نخل طلای جشنواره کن را به دست آورده است. البته اگر از نخل طلا که مهم ترین جایزه جشنواره کن است بگذریم، فیلمهای ایرانی از بخش های مختلف این جشنواره موفق به کسب جوایز گوناگونی شدهاند. اولین جایزه سینمای ایران در کن با فیلم «طلوع فجر» ساخته مرحوم احمد فاروقی قاجار در بخش مسابقه فیلمهای کوتاه در سال۱۳۴۳ به دست آمد. در سال1374، جعفر پناهی با فیلم «بادکنک سفید» حسابی در کن مورد توجه قرار گرفت و 3جایزه دوربین طلایی، فیپرشی و جایزه بهترین فیلم بخش 15روز کارگردانهای کن را مال خود کرد. بعد از موفقیت کیارستمی در کن، فیلم های ایرانی بیشتری مورد توجه این جشنواره قرار گرفتند.
سمیرا مخملباف در سال۱۳۷۹ با فیلم سینمایی «تخته سیاه» موفق به دریافت جایزه داوران بخش مسابقه شد و در همان سال، «جمعه» ساخته حسن یکتاپناه در بخش نوعی نگاه جایزه دوربین طلایی جشنواره کن را به طور مشترک با فیلم «زمانی برای مستی اسبها» ساخته بهمن قبادی دریافت کرد که فیلم قبادی در بخش 15روز کارگردانها به نمایش درآمد و 2جایزه هنر و تجربه و جایزه فیپرشی را نیز به دست آورد. در طی سال ها کارگردانانی همچون محسن مخملباف، رضا میرکریمی، محسن امیریوسفی، محمد رسولاف، آیدا پناهنده و چند نام دیگر موفق به کسب جوایزی از بخش های مختلف جشنواره کن شده اند. با این حال، جز جایزه نخل طلای فیلم «طعم گیلاس»، دیگر جوایز مهم این رویداد معتبر سینمایی را عباس کیارستمی و اصغر فرهادی برای فیلم هایشان دریافت کردهاند. در سال1389، عباس کیارستمی با فیلم «کپی برابر اصل» در بخش مسابقه کن حاضر شد و ژولیت بینوش، بازیگر مشهور فرانسوی، جایزه بهترین بازیگر زن را برای بازی در این فیلم دریافت کرد. در سال1392، اصغر فرهادی که با فیلم «گذشته» در بخش مسابقه این جشنواره حضور داشت، جایزه کلیسای جهانی را دریافت کرد و برنیس بژو برای بازی در فیلم فرهادی جایزه بهترین بازیگر زن را به دست آورد. در سال۱۳۹۵، فیلم «فروشنده» فرهادی جایزه بهترین فیلمنامه و جایزه بهترین بازیگر مرد را برای شهاب حسینی به ارمغان آورد. حالا باید دید آیا سینمای ایران در سال1400 میتواند با فیلم فرهادی امیدی به کسب جایزه نخل طلا داشته باشد؟ آیا حضور طاهر رحیم در هیأت داوری این دوره از جشنواره کن که پیش تر با فرهادی در فیلم «گذشته» همکاری کرده امتیازی برای فرهادی محسوب خواهد شد؟
آیا باز هم اصغر فرهادی در دوره ای که کرونا، مصائب معیشتی و قطعی های مکرر برق زندگی مردم را دشوار کرده، باز هم می تواند با کسب یک جایزه بینالمللی باعث تسکین نسبی آلام یک ملت شود؟ چنین باد.
منبع: همشهری
دیدگاه