علیرضا بیرانوند قهرمان جامعه امروز است/ «بیرو» سفارشی نیست

در ابتدای این نشست، عباس میرزایی کارگردان فیلم گفت: سینمای مستقل مشکلاتی دارد که همه درگیر آن هستیم و امیدواریم مدام ما را پاس به جایی ندهند. بی رو نیز از سینمای مستقل است و ورای بدنه سینما است. من در این فیلم آزادی عمل داشتم و در سینمای ما همچنین فرم و روایتی را نمی‌بینید. اگر نهادها پشت فیلمسازان از این دست قرار بگیرند برای سینمای ایران اتفاقات خوبی رخ می‌دهد. می‌خواستم که درباره یک قهرمان دیگر فیلم بسازم اما پیشنهاد شد این فیلم را بسازم و علیرضا بی روند قهرمان روز جامعه است که بدون پول و پارتی و با تلاش خود به جایگاه فعلی رسیده است.

مجید برزگر تهیه کننده فیلم گفت: شرایط ساخت فیلم‌های مستقل دارد به آخر خود می‌رسد و آن قراری که در سینما با خود گذاشته بودیم با مشکل مواجه شده است. بی رو هم در همین مسیر است. فکر می‌کنم این فیلم از منظری برای ما همان سینمای مستقل است که شبیه فیلم‌های سفارشی نیست البته من کمی بعد از شروع پروژه به فیلم اضافه شدم. در کارنامه من چنین فیلم‌هایی نیست از جایی به بعد از نگارش فیلمنامه به من پیشنهاد کار شد و یکی از دلایل اصلی آن فیلمی درباره امید بود که دیگر از سینمای ایران چنین امیدی نیست. آنچه که برای من جالب بود تاکید بر مسئولیت پذیری اجتماعی بود. برای مخاطب اصلی فیلم که نوجوانان هستند مساله فیلم امید بود. مساله دیگر فانتزی و کمیک ساختنی بود که در ذهن کارگردان بود. به نظرم چنین فیلم و طراحی در سینمای ایران نبود. ورود به این پروژه هم به لحاظ فنی برای من بسیار جالب بود.

حسین بیرانوند نیز درباره همکاری در این پروژه توضیح داد: من و آقای بیرانوند از یک ایل هستیم اما نسبت خونی نداریم. یک نفر از پروژه عکس من را در لباس ورزشی دیده بود و در نهایت من را در این نقش پذیرفتند. الگوی من در فوتبال علیرضا بیرانوند بود و برای من بسیار سخت بود که نقش الگوی خود را بازی کنم.

روزبه پیروز طراح پروژه نیز بیان کرد: هدف از ساخت این فیلم این بود که داستان علیرضا بیرانوند و امید و تلاشش برای پشت سر گذاشتن موانع را به تصویر کشیم که بتواند به بالاترین رتبه حرفه‌ای خود برسد این فیلم با هدف امید به جوانان و تلاش برای رسیدن به اهدافشان ساخته شده است.

عباس‌میرزایی ادامه داد: ظرفیت حضور خود علیرضا بیرانوند در فیلم براساس داستان فیلم بوده و حضورش در فیلم می‌توانست به عوامل امید دهد.

وی درباره اینکه چرا فیلم شبیه کارتون فوتبالیست‌ها است بیان کرد: من و نسل من عاشق کارتون فوتبالیست‌ها است، همیشه برای من سوال بود که در زمین فوتبال جزییات را مانند انیمیشن نشان دهیم. می‌خواستم دوربین وارد زمین شود و بخش فوتبال فانتزی شود.

صحرا اسدالهی نیز بیان کرد: من عاشق بازی کردن نقش مادر هستم و تلاش بسیاری کردم که در صحنه به گونه‌ای بازی کنم که مخاطب نقش را بپذیرد البته مادر آقای بیرانوند چندان مسن نیست و در جوانی فرزند به دنیا آورده است.

عباس میرزایی گفت: ما قهرمانان ورزشی بسیاری در نسل جوان خود داریم، به نظر من بد نیست راجع قهرمان‌های دیگر مثل علی شاه‌حسینی قهرمان تنیس فیلم بسازیم و ما قهرمانان بسیاری برای ساخت فیلم‌های ورزشی داریم. این فیلم بسیار منطبق با واقعیت‌های زندگی علیرضا بیرانوند بود اما این را باید بدانیم در سینما تخیل و واقعیت کنار هم قرار می‌گیرد و هرکسی می‌تواند روایت خود را داشته است. بیرانوند نیز فیلم را دیده و پسندیده که توانستیم فیلم را در جشنواره شرکت دهیم چرا که این شرط ما بود. البته فوتبال‌ها و زجرهایی که در فیلم کشیده در فیلم بسیار کم است.

مجید یزدانی مدیر فیلمبرداری پروژه نیز گفت: این فیلم یکی از پروژه‌های سخت امسال به دلیل چالش‌های آن بود. در این فیلم دوربین توی زمین بود و با آن همراه است که این یکی از چالش اصلی فیلم به نظر می‌آمد.

فرید ناظرفصیحی مدیر جلوه‌های ویژه تصویری گفت: از ابتدای نگارش فیلمنامه با پروژه درگیر بودم و از همان زمان تصمیم داشتیم هم کانسپت پروژه که همان امید است و هم صنعت استفاده شده در فیلم بسیار مهم است بسیاری از پست پروداکشن ها طراحی شده و شاید بسیاری از مخاطبان آن را متوجه نشده باشند. تیم بی رو شبانه روز تلاش کردند تا فیلم به موقع برسد. ما خیلی می‌خواستیم فوتبالیست‌ها را بسازیم.

لیلا نقدی پری نیز در ادامه نشست گفت: این فیلم چالش بزرگی برای همه ما بود اما نمی‌دانم مخاطبان چقدر آن را دوست داشته باشند. البته این را می‌دانم این فیلم اگر زمان بیشتری داشت بهتر ساخته می‌شد.

پیام آزادی آهنگساز نیز بیان کرد: ۶ ماه پیش وارد فاز اجرایی شدیم و ۲۶ نوازنده در آلمان با من همکاری کردیم که در کل ۴۰ قطعه موسیقی ساخته و اجرا شد سعی کردیم تا موسیقی به تصاویر کمک کند.

عباس‌میرزایی با انتقاد از شرایط اکران فیلم در برج میلاد بیان کرد: شما در یک دره فیلم را دیده‌اید و نمی‌دانم چرا خبرنگاران چنین جایی را دوست دارند. این فیلم در سالن‌های دیگر صدای بسیار خوبی دارد و برای آن طراحی صدای درستی شده است اما در برج میلاد هر گوشه یک صدایی می‌دهد. به عنوان یک فیلمساز خواهش می‌کنم که برای فیلمسازان و خبرنگاران سالن استاندارد سینما بسازید.

سعید داخ بازیگر فیلم نیز از حضور در این فیلم ابراز خوشحالی کرد و گفت: تابه حال فیلم ورزشی در کشور ساخته نشده و باید این فیلم را با امکانات سینمای ایران مقایسه کنیم.