پرستویی: فضای مجازی ناجوانمردانه با زندگی من بازی می‌کند

وی در پاسخ به این سوال که آیا به نظر شما شخصیت امیر قصه مقصر بود یا خیر، اظهار کرد: یک جا‌هایی مقصر است و برخی جا‌ها مقصر نیست و همه این‌ها بستگی به شرایطی دارد که در آن زندگی کرده و یا به او تحمیل شده است.

پرستویی عنوان کرد: پایان بندی برای نقش امیر را خیلی دوست داشتم. یکی از چیز‌هایی که من را به این وا می‌دارد تا هر هفته از شهر بیرون بزنم، به این خاطر است به کسانی سر بزنم که شناسنامه ندارند و داد بزنم که این‌ها جزء هشتاد میلیون هستند. روزی که قصه را خواندم، احساس کردم زندگی من مثل امیر است، به چه کسی باید اعتماد کرد، چه باید کرد؟ چرا هر روز ناهنجاری و بی عدالتی می‌بینیم، چرا به جایی می‌رسیم که سکوت می‌کنیم، چقدر ضربه از دنیای مجازی خورده‌ایم. من گوشم را بستم و فکر کردم اگر تحت تاثیر قرار بگیرم باید بگذارم بروم، ولی من اهل رفتن نیستم. با گفتن این حرف‌ها برخی فکر می‌کنند ما ریاکاریم، ولی عیبی ندارد من این ریاکاری را دوست دارم. من، امیر و اتفاقات این فیلم را در جامعه خودمان می‌بینم.

این بازیگر درباره پررنگ شدن انجام کار‌های خیر، اجتماعی شدن و کم رنگ شدن بخش بازیگری اش گفت: وظایف اجتماعی ما از زمانی شروع شد که سیل آمد، زلزله آمد و... و مسئولان توجهی به آن نکردند و ما سعی کردیم به عنوان هنرمند هرکاری می‌توانیم انجام دهیم و این‌ها هیچ ربطی به کم کاری من در بازیگری ندارد و اصلا خوشحالم که کم کارم.

پرستویی در خصوص علاقه به پایان بندی برای نقش امیر گفت: خیلی دوست داشتم، همیشه و هرروز دلم می‌خواهد از این شهر بیرون بزنم و به افرادی برسم که نان شب ندارند، سرپناه ندارند تا در آن زندگی کنند، بی عدالتی می‌بینند و... متأسفانه هرچه هم داد می‌زنیم به جایی نمی‌رسد. امیر قصه فیلم در شرایط امروز را می‌بینیم.