بازگشت ضعیف علی صادقی به تلویزیون / نشاط‌آفرینی با سریال بی‌کیفیت!

سریال پلاک ۱۳

سریال «پلاک ۱۳» به کارگردانی آرش معیریان جدیدترین سریال نود شبی تلویزیون است که به سبک کمدی‌های سیتکام ساخته شده است. قصه این مجموعه در لوکیشن‌های ثابتی می‌گذرد و ماجرا از آن جا شروع می‌شود که یک خانه باغ از طرف عمه خانواده به وراث ارث می‌رسد. کاراکترهای قصه که با یکدیگر نسبت فامیلی دارند، مجبور می‌شوند طبق وصیت عمه در خانه باغ کنار هم زندگی کنند و اختلافات‌شان را کنار بگذارند. این سریال در هر دو قسمت ماجرای مربوط به یکی از شخصیت‌ها را روایت می‌کند و زمان هر قسمت حدودا ۳۰ دقیقه است. هنوز مدت زیادی از پخش «پلاک ۱۳» نمی‌گذرد و تعدادی از شخصیت‌ها   وارد قصه نشده‌اند، اما طبق آن چه در سه قسمت ابتدایی این مجموعه دیدیم، احتمالا این سریال هم به سرنوشت «وضعیت زرد»، «مردم معمولی» و «صفر ۲۱» دچار خواهد شد. سریال برای خنداندن مخاطب به موقعیت‌های دم‌دستی، ساده‌ و تکراری متوسل می‌شود که به سختی لبخند روی لب تماشاگر می‌آورد. دیالوگ‌های سریال نیز به اندازه کافی بامزه نیستند و شوخی‌های کلامی هم نمی‌توانند مخاطب را به خنده بیندازند. تعدادی از شخصیت‌های قصه مانند مرد مظلومی که همسری غرغرو دارد با بازی حسین رفیعی و متقابلا زنی که از رفتارهای همسر ساده‌اش به ستوه آمده با بازی شهره سلطانی، کاراکترهایی تکراری هستند که پیش از این، نمونه‌های آنان را فراوان در آثار کمدی دیده‌ایم. بازی بازیگران سریال نیز امتیاز ویژه‌ای برای این مجموعه به حساب نمی‌آید. به عنوان مثال علی صادقی کاملا خودش را در «پلاک ۱۳» تکرار کرده و در نقش همان کاراکتر پررو و کم هوش ظاهر شده است. هرچند هنوز سه قسمت از این مجموعه پخش شده، اما با توجه به شروعی که سریال داشت، بعید است «پلاک ۱۳» به عنوان تنها مجموعه کمدی جدید تلویزیون بتواند نشاط را به آنتن برگرداند.

سیتکام‌های ناموفق تلویزیون و نمایش خانگی

پیش از «پلاک ۱۳»، تلویزیون باز هم سراغ ساخت سیتکام (کمدی های موقعیت که معمولا در لوکیشنی محدود ساخته می شوند)  رفته بود. تابستان امسال کمدی «وضعیت زرد» ساخته مجید رستگار روی آنتن رفت. این سریال هم تعدادی لوکیشن و شخصیت ثابت داشت که در هر قسمت داستان جداگانه‌ای را روایت می‌کرد. «وضعیت زرد» هم در خلق موقعیت‌های کمدی جذاب و شوخی‌های بامزه چندان موفق نبود و نتوانست مورد توجه قرار بگیرد. بیشتر بازیگران سریال چهره‌های جدید بودند و این موضوع هم در پخش بی‌سروصدا و دیده نشدن سریال بی‌تاثیر نبود. این مجموعه تعداد قسمت‌های کمی داشت، اما «پلاک ۱۳» قرار است در حدود ۹۰ قسمت ساخته شود. مجموعه «صفر ۲۱» به کارگردانی جواد رضویان و سیامک انصاری نیز قرار بود کمدی‌های نود شبی را در تلویزیون احیا کند، اما برخلاف انتظارات این سریال هم نتوانست رضایت مخاطبان را جلب کند، بنابراین در قسمت ۲۵ به پایان رسید و ادامه آن ساخته نشد. ساخت سریال سیتکام در مدیوم نمایش خانگی هم نتیجه موفقیت‌آمیزی به دنبال نداشت. رامبد جوان در اولین تجربه سریال‌سازی خود در این مدیوم، مجموعه «مردم معمولی» را جلوی دوربین برد و از حضور بازیگران با سابقه‌ای مانند شبنم مقدمی و آتیلا پسیانی بهره برد، اما این سریال با انتقاد مخاطبان مواجه شد. کار به جایی رسید که فیلیمو و رامبد جوان تصمیم گرفتند تغییراتی در سریال ایجاد کنند و قسمت‌های ابتدایی آن از فیلیمو حذف شد، اما باز هم نتیجه متفاوتی برای «مردم معمولی» رقم نخورد و در نهایت به تجربه‌ای ناموفق برای رامبد جوان تبدیل شد.

در جست وجوی نشاط و سرگرمی در کنداکتور

شاید با بازگشت «خندوانه» و بعدها مسابقه «دورهمی»، تلویزیون بتواند به واسطه پخش این برنامه‌ها توجه مخاطبان را جلب کند، اما همان طور که چند روز قبل نوشتیم فعلا دست شبکه‌ها برای پخش برنامه‌های جدید، پرمخاطب و جذاب خالی است. اوضاع سریال‌ها هم که مهم‌تر از برنامه‌های غیرنمایشی ‌اند، بهتر از برنامه‌ها نیست. شبکه‌های یک و ۳ در باکس اصلی سریال خود مجموعه‌های تکراری «زیرخاکی» و «گاهی به پشت سر نگاه کن» را روی آنتن برده‌اند و تنها سریال کمدی تلویزیون یعنی «پلاک ۱۳» هم شانس زیادی برای جذب مخاطب ندارد، بنابراین همچنان لازم است، تلویزیون طبق مسئولیتی که به آن واگذار شده، تغییری اساسی در کنداکتور شبکه‌ها ایجاد کند و برنامه‌ها و سریال‌های مفرح و سرگرم‌کننده‌ای روی آنتن ببرد.