صحبت های تارانتینو درباره علت استفاده زیاد از «پا» در فیلم هایش + عکس

فیلم های تارانتینو مملوء از «تارانتینوئیسم» هایی است که بی درنگ معلوم می سازد فیلم چه کسی را تماشا می کنید: صدای ترق و تروق، دیالوگ هایی سرشار از فرهنگ عامه، موسیقی متن التقاطی، خشونت شدید کاریکاتوری، و پا.

این کارگردان برنده ی جایزه اسکار بارها به استفاده ی بیش از اندازه و بی دلیل از تصویر پای زنان در فیلم های خود متهم شده است. در آخرین فیلم او «روزی روزگاری در هالیوود» (Once Upon a Time in Hollywood) تعداد این نماها از همیشه بیشتر بود.

حالا تارانتینو به دفاع از علاقه ی خود به نمایش پا در فیلم هایش برآمده و به مقایسه ی عادت خود با کارگردانانی همچون لوئیس بونوئل و آلفرد هیچکاک پرداخته است.

تارانتینو در مصاحبه ی جدیدی گفته: «حرف های مردم درباره اش را جدی نمی گیرم. در فیلم های خیلی از کارگردان های خوب کلی پا وجود دارد. صرفاً به خاطر کارگردانی خوب است. قبل از من لوئیس بونوئل، یک کارگردان دیگر بود که می گفتند فتیش پا دارد. هیجکاک هم به همین متهم شده و سوفیا کاپولا هم همینطور.»