چند نکته درباره فیلمی که این روزها سرو صدا به پا کرد
ماجرا و داستان فیلم علت مرگ: نامعلوم، در جاده و کمتر از نیم روز روایت میشود . کارگردان توانسته با فیلمنامهای منسجم با شخصیتپردازی با قاعده، بازیهای هوشمندانه، فضاسازی باورپذیر، بهرهگیری از لوکیشن متناسب با قصه، روایتی گویا از شرایط زیست این روزهای اقشار مختلف مردم به ویژه جوانان ارایه کند.
محمد شریعت پناه در روزنامه اعتماد نوشت: سینما با پرداختن به رویدادهای ملتهب اجتماعی تبلور یافت و توانست انبوه مخاطبان از طیفهای مختلف جامعه را مجذوب و شیفته خود کند.در حال حاضر با وجود تنوع و تکثر رسانهها باید اذعان داشت همچنان بهترین و کاملترین بنمایه و بازیابه برای شناخت اوضاع و احوال جامعه مشاهده فیلمهای سینمایی و مستندی است که با موضوع اجتماعی توسط فیلمسازان مستقل ساخته و پرداخته میشود.
ترفند سانسور و به حاشیه راندن فیلمهای اجتماعی با هر رویکرد و انگیزه سیاسی یا امنیتی تبعات و پیامدهای ناگوار و زیانباری برای جامعه و حکمرانان به همراه دارد. فیلم علت مرگ: نامعلوم، به کارگردانی علی زرنگار که پس از سه سال توقیف مجوز اکران پیدا کرده از آثاری است که تصویری بیپرده و آشکار از تاثیر شرایط و فرازوفرودهای جامعه بر بانوان، دانشجویان، میانسالان این سرزمین زرخیز به نمایش میگذارد.شخصیتهای فیلم بر اثر اتفاق تلخی که در خلال سفر رخ میدهد و مجالی که فراهم میشود تا سرنوشت ناگزیر خودشان را قدری تغییر دهند در برزخ قرار میگیرند و دچار کشمکشهای درونی و بیرونی میشوند و بین آنها درگیری و نزاع روی میدهد.این موقعیت دستمایهای میشود برای روایتی حقیقی از وضعیت زیست مردمی که زیربار فشارهای طاقتفرسای اقتصادی، ناکارآمدی مدیران، کمرشان شکسته و هویت و حرمتشان در معرض نابودی و فروپاشی قرار گرفته است.
ماجرا و داستان فیلم علت مرگ: نامعلوم، در جاده و کمتر از نیم روز روایت میشود . کارگردان توانسته با فیلمنامهای منسجم با شخصیتپردازی با قاعده، بازیهای هوشمندانه، فضاسازی باورپذیر، بهرهگیری از لوکیشن متناسب با قصه، روایتی گویا از شرایط زیست این روزهای اقشار مختلف مردم به ویژه جوانان ارایه کند.فیلم با اشاره تلویحی به اعتراضات مردم در سالهای 78، 88، 98، آثار مخرب زلزله بم، بیارزش شدن پول رایج، روابط خارجی، مهاجرت، قصاص، قاچاق، تنگدستی و … تصویری گویا و تکاندهنده از بحرانهای جامعه به نمایش میگذارد.
فیلم راوی مردمی است که برای زنده ماندن و تسکین آلام و اندوهشان مجبورند دست به انتخابهایی بزنند که با منش و مرام انسانی و ملی آنها فاصله دارد و پشیمانی و ندامت در چهره آنها موج میزند. وجه تمایز نخستین فیلم علی زرنگار به عنوان کارگردان با آثاری از این دست پرداختن به آدمهایی است که روند امور و مقتضیات فضای حاکم بر جامعه زیست آنها را، به بنبست و درماندگی کشانده و عملا به مرگ تدریجی گرفتار شدهاند. آدمهایی به ظاهر از برزخ گریخته که در انتهای فیلم با زن و دختر خردسالی مواجه میشوند که سرنوشتی به مراتب تلختر پیش رو دارند.
دیدگاه