شهرام ناظری و یک کنسرت غیرطبیعی

کنسرتی که او در سراسر اجرا از نبود تماشاگرها ابراز ناراحتی کرد و سطح اجرا را متوسط خواند.

بامداد جمعه ـ هفتم خرداد ماه ـ علاقمندان به موسیقی پس از دوره ای تعطیلی کنسرت ها، شاهد اجرایی آنلاین و دو ساعته از شهرام ناظری، خواننده نام آشنای کشورمان بودند که البته برای تماشای این کنسرت، موظف به پرداخت مبلغی هم بودند.

ناظری در قالب کنسرت آنلاین «آوای دوست» در تالار وحدت روی صحنه رفت. در این کنسرت قطعاتی چون «آتش در نیستان»، «شیدا شدم» و «دلا نزد کسی بنشین»، «راست بگو» و ... از این خواننده اجرا شد.

در ابتدای کنسرت ناظری اظهار کرد: «وضعیت خیلی عجیب غریبی است که برای اولین بار رو به روی صندلی‌های خالی نشسته‌ایم. خیلی جای مردم خالی است. سال‌ها عادت داشتیم که از حضور و نفَس مردم انرژی بگیریم. همین نفس‌ها خیلی جاها ما را نگه داشت که کار کنیم. یک سال و نیم در ایران نبودم و برای اجرای پروژه‌ای در امریکا بودم. در این مدت پیشنهادهای زیادی برای اجرای آنلاین به من شد ولی علاقه‌مند نبودم و فکر می‌کردم کرونا زود تمام شود و می‌توانیم به زودی از نفس‌های گرم و عشق آمیز مردم بهره‌مند شویم. یک سال و نیم است گروه ما به روی صحنه نرفته است. وقتی به ایران بازگشتم دیدم که کرونا حالا حالاها ماندگار است و این شد که تصمیم گرفتیم اجرای آنلاین داشته باشیم. در تنظیم آثاری که قرار است اجرا کنیم تغییراتی ایجاد شده است.»

همانطور که شهرام ناظری هم در بخشی از صحبت هایش اظهار کرد، آثاری که در این کنسرت آنلاین می‌شنیدیم، تنظیم متفاوتی داشتند؛ به گونه‌ای که در نسخه اصلی این قطعه صدای گروه کر خواننده را همراهی می‌کند ولی در اینجا تنها صدای ناظری بود و بس؛ که البته در فضای آرامتری هم نسبت به اثر اصلی اجرا می شد.

شهرام ناظری پس از اجرای شیدا شدم خطاب به مردمی که در منزل کنسرتش را دنبال می کردند، گفت: «امیدوارم اجرای آهنگ «شیدا شدم» را بعد از مدت طولانی‌ای که در خارج از سن به سر برده‌ایم، دوست داشته باشید. همانطور که گفتم نبود مردم در سالن کار را خیلی سخت کرده است.»

در بخش بعدی این هنرمند گفت: «می‌خواهم قطعه‌ای از مثنوی معنوی بخوانم. در مدتی که ایران نبودم اتفاقات زیادی افتاد؛ عزیزان و بزرگان زیادی همانند دو استاد بزرگ آواز ـ محمدرضا شجریان و عبدالوهاب شهیدی ـ را از دست دادیم که واقعه‌ای تلخ و ناگوار است. به هر حال به قول دوستی، زندگی قطاری است که همه سوار آن می‌شویم و در نهایت ما را به ایستگاه آخر می‌برد ولی نمی‌دانم چرا قرعه بیشتر به نام اهالی هنر و فرهنگ می‌افتد و مدام شاهد از دست رفتن این عزیزان بوده‌ایم. این قطعه را به روح عزیزانی که در عرصه فرهنگ و هنر از بین ما رفته‌اند و نبودشان تلخ و غیرقابل جبران بوده تقدیم می‌کنم.»

شهرام ناظری باری دیگر به سختی اجرای آنلاین اشاره و تصریح کرد: «انگار که در خلاء اجرا می‌کنیم. در تالار رودکی که سال‌ها عادت به دیدن مردم داشتیم، اجرای آنلاین باعث شده است که در کارمان اشکالاتی داشته باشیم. اینکه اینگونه می‌خوانم برایم غیرطبیعی است. آهنگ‌هایی را اجرا می‌کنیم که سال‌ها خوانده‌ام ولی گاهی فکرم جای دیگر می‌رود و تپقی می زنم و به گمانم باقی گروه نیز همین گونه است. اگر این شرایط ادامه یابد، باید برای آینده فکری شود که بتوانیم به صورت آنلاین اجرا داشته باشیم.»

در ادامه کنسرت، این خواننده باسابقه کشورمان به همراهی سازهای کمانچه، تار، عود و سنتور، اثر «بردن پادشاه آن طبیب را بر بیمار تا حال او را ببیند» را با شعری از مولوی، تقریبا در ریتمی که نه در اوج بود و نه خیلی آرام، خواند که گاهی در پایان این قطعه، نوازندگان ریتم سریع‌تری به کار بخشیدند. پس از لحظاتی هم دوباره قطعه «راست بگو نهان مکن» بار دیگر اجرا شد.

ناظری درباره اثر «راست بگو نهان مکن» گفت: «این همه مولانا تأکید می‌کند راست بگو و به دنیا تکیه نکن که واقعا این جهان ارزش ندارد. برای جوامعی که سرشار از دروغ شده است، تأکید همه اندیشمندان این بوده که جامعه سالم باشد و چیزی بر پرده دروغ وجود نداشته باشد. امیدوارم روزی برسد که دروغی نباشد. علت این که در اجراهایم این قطعه را انتخاب می‌کنم، این است که شنونده با شنیدین آن با خودش فکر کند که در کجا دروغ گفته یا حتی من که آن را می‌خوانم با خودم فکر کنم فلان جا دروغ گفته‌ام.»

منبع: ایسنا