وقتی سیاست موجب ورود ویولن به ایران شد
پژوهشگر موسیقی گفت: ابتدای توجه به ساز ویولن در ایران به دوره ناصرالدین شاه باز میگردد. زمانی که نظم دهی به موسیقی قشون برنامهریزی شد.
محمد رضا شرایلی درمراسم شب ویولن ایرانی تصریح کرد: از اوایل دوره ناصرالدین شاه تعامل با غرب اتفاق میافتد. از جمله در کنار سرو سامان دادن قشون موضوع سامان دادن به موسیقی قشون نیز مطرح میشود که این اقدام در واقع اولین جرقههای ورود ویولن به ایران است.
وی با بیان اینکه تشکیل ارکستر در دارالفنون اتفاق مهم دیگر در این دوره است، متذکر شد: در ۱۲۴۸ شمسی آلفرد ژان باتیست به ایران میآید که تاثیر قابل توجه در آموزش موسیقی به قشون و ترویج و آموزش سازهای غربی داشته است.
به گفته این پژوهشگر موسیقی، ساز اصلی کششی ایرانی در آن دوره کمانچه بود.بعدها دوال برای آموزش ویولن در دارالفنون به ایران آمد و تا انتهای دوره ناصرالدین شاه هنوز ویولن اهمیت خاصی نیافته بود که به دلیل اولویت کمانچه و نا آشنا بودن عموم مردم با این ساز بود.
مشروطه از دلایل رونق ویولن شد
شرایلی تصریح کرد: اما در ادامه وقوع مشروطه و کنسرتهای انجمن اخوت به مدیریت درویش خان استفاده از ویولن را پررنگتر ساخت.
وی افزود: به گواه تاریخ نخستین صفحات موسیقی ایرانی در ۱۲۸۸ شمسی با ساز ویولن در لندن ضبط میشود.نسل جدید ویولن نوازها شکل میگیرد و در این میان اساتید موسیقی مانند حسین اسماعیل زاده به واسط نوازندگان سنتی کمانچه و جوانان علاقهمند ویولننوازی تبدیل میشود.
پژوهشگر موسیقی افزود: در دوره رضا شاه حرکت به سمت غرب و باز شدن فضا برای اجرای کنسرتها باز ویولن را پررنگتر میکند. تا جایی که تا دهه ۴۰ روند علاقه به ویولن روندی صعودی است.
دیدگاه