وقتی وزارت خانه حریف پسر 30 ساله نمی‌شود/ عدم برخورد قاطع با پوآرو

نشست هم اندیشی راهکارهای جلوگیری از حفاری‌های غیرمجاز و قاچاق اشیای عتیقه با حضور جمعی از باستان شناسان در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

در این نشست که با استقبال زیادی از سوی دوستداران میراث فرهنگی برگزار شد، افراد مختلفی صحبت کردند ولی جای دولتی‌ها خالی بود به خصوص باستان شناسان پژوهشگاه میراث فرهنگی و مقاماتی که بتوانند در این زمینه به هم اندیشی کمک کنند.

در این نشست قرار بود راهکارهای جلوگیری از حفاری‌های غیرمجاز ارائه شود ولی بیشتر حول موضوع فرهنگ سازی پیش رفت و اینکه باید رسانه‌ها به کمک بیایند و البته کمتر در این باره بحث شد که خیلی از باستان شناسان نیز وظیفه دارند به زبان مردم درباره میراث باستانی کشورشان سخن بگویند و داده‌های خود را از کاوش‌ها در اختیار عموم قرار دهند.

در ابتدای این نشست به دبیری حامد وحدتی نسب استاد انسان شناسی به موضوع پوآرو و عدم برخورد قاطعانه با وی پرداخته شد و در طول نشست هم بر این خواسته تاکید شد که باید برخورد جدی با چنین افرادی صورت گیرد و صفحات مجازی آنها بسته شود.

پیرو این بحث وحدتی نسب با بیان اینکه جای تعجب است که یک وزارتخانه حریف یک پسر سی و خورده‌ای ساله نمی‌شود گفت: این پدیده را می‌توان از چند زاویه واکاوی کرد که چرا چنین افرادی بالغ بر ۲۰ بار دستگیر شده‌اند و به راحتی آزاد می‌شوند این اتفاق ما را به یک دوراهی تلخ می‌رساند چون یا اراده‌ای نیست که چنین کسی دستگیر شود یا اینکه همکاری برای رهاسازی او وجود دارد.

وی گفت: این افراد به راحتی تبلیغ می‌کنند که برای شما کارشناسی می‌کنم و به شما یاد می‌دهم که گنج کجاست کارشناسی او به این معناست که فلان کوه شبیه به یک چیزی است و اگر ۲۰ متر کاوش در کوهستان داشته باشید به گنج می‌رسید. مدیران استانی به ما اطلاع می‌دهند که دستگاه از نهادهای دولتی در اختیار می‌گذارند و می‌گویند که کوه را بتراشید. عقل سلیم می‌گوید به سراغ کسی که سرمان کلاه گذاشته برویم و بگوییم پول کارشناسی که به شما دادم را برگردان ولی چه پاسخی می‌گیرد؟ موکل او را جابه جا کرده و شما هم پول موکل را ندارید. این اتفاق اگر در کوه و تپه‌ها رخ دهد می‌گوئیم که محیط زیست را تخریب می‌کنند ولی آنها به تپه‌ها و مناطق باستانی می‌روند.

این باستان شناس گفت: محوطه باستانی در ایران نیست که تخریب نشده باشد و حفاران به سراغش نرفته باشند. ما نیرو برای حفاظت نمی‌خواهیم بلکه می‌خواهیم صفحات مجازی این افراد بسته شود این کار برای متولیان به اندازه زدن یک انگشت روی دکمه است. ولی وقتی این تقاضا را مطرح می‌کنیم درباره حقوق افراد صحبت می‌کنند انگار که در سوئیس زندگی می‌کنیم.

وحدتی نسب بیان کرد: هدف ما آن بنده خدایی نیست که از فرط نادانی قرض گرفته نزول کرده و ۵۰ تومن به این کلاهبرداران داده است. هدف ما گره‌های بزرگ است که درآمدهای میلیاردی از کنار افراد ناآگاهی دارند که فکر می‌کنند اینها کارشناس بوده و جای گنج را بلد هستند ولی متأسفانه به این موضوع فکر نمی‌کنند که اگر او نقشه گنج دارد چرا به من می‌گوید. خودش برود و گنج را بردارد! پاسخی که می‌گیرد این است «موکل به من اجازه نمی‌دهد!» ببینید چقدر درگیر خرافه هستند.

مهدی موسوی کوهپر باستان شناس پیشکسوت نیز در این نشست بیان کرد: باید هر کدام از ما به مردم اطرافمان درباره باستان شناسی، کاوش و میراث فرهنگی و اهمیت آن آگاهی دهیم و از مدارس و جوانان و نوجوانان و خانواده خودمان شروع کنیم.

وی معتقد است: به اندازه‌ای که ناآگاهان به میراث فرهنگی لطمه زدند ما هم به این مسئله نپرداخته‌ایم. ما در زمینه آگاهی بخشی کم کاری کردیم. نباید ضعف‌های خودمان را نادیده بگیریم. سال‌ها بود که در کاوش‌های باستان شناسی کسی را راه نمی‌دادیم تا اینکه افراد را به دیدن کاوش‌ها بردیم و نتیجه را دیدند و فهمیدند. اگر بتوانیم نسل جوان و نوجوان را با مسئله میراث فرهنگی آشنا کنیم می‌توانیم امید داشته باشیم که حفاری‌ها کمتر شود.