سهم فوتبال از درآمد تلویزیون، صفر
حق پخش تلویزیونی در بودجه سال آینده بسیار اندک است و نمیتوان با آن کمکی به رشد و توسعه ورزش قهرمانی انجام داد.
در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ که به مجلس شورای اسلامی ارایه شده است حق پخش مسابقات ورزشی ۲۴۳ میلیارد تومان در نظر گرفته شده است، رقمی که نسبت به سال قبل در کمال تعجب حتی کمتر شده است.
میزان درآمد ناشی از تبلیغات پخش مسابقات ورزشی در سال قبل ۳۱۵ میلیارد تومان بود که به نسبت ۳۰ درصد به وزارت ورزش و ۷۰ درصد به سازمان صدا و سیما تقسیم میشد. نکته جالبتر اینکه هنوز نحوه هزینه کرد رقم حق پخش در سال آینده مشخص نیست.
این در حالی است که یکی از مشکلات و چالشهای برخی فدراسیونهای ورزشی با سازمان صدا و سما بر سر مبلغ حق پخش تلویزیونی یا همان درآمد ناشی از تبلیغات از پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی است.
فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ بارها بر سر مساله حق پخش تلویزیونی با صدا و سیما دچار چالش شدند و از سویی دیگر یکی از الزامات حرفهای سازی فوتبال دنیا درآمد ناشی از حق پخش تلویزیونی است، اما وقتی رقم حق پخش را که در بودجه سال آینده در نظر گرفته شده ملاحظه میکنید، حیرت زده میشوید، ۲۴۳ میلیارد تومان برای حق پخش تلویزیونی تمامی رشتههای ورزشی در نظر گرفته شده است!
بودجهای بسیار محدود و اندک که در واقع میتوان گفت پول خرد برخی رشتهها از جمله فوتبال هم نمیشود با این حال براساس این بودجه ۲۴۳ میلیارد تومانی که هنوز نحوه تقسیمش هم مشخص نشده قرار است این رقم بین بیش از ۵۰ فدراسیون ورزشی تقسیم شود! اگر فقط فوتبال را در نظر بگیریم رقم بودجه برخی تیمهای صنعتی در همین سال ۱۴۰۱ بیش از رقم بودجهای است که برای حق پخش تلویزیونی تمامی مسابقات ورزشی در نظر گرفته شده است، طبق اعلام رئیس سازمان خصوصی سازی بودجه باشگاه سپاهان ۳۲۵ میلیارد تومان، مس رفسنجان ۲۰۰ میلیارد تومان و آلومینیوم اراک ۱۳۰ میلیارد تومان بودجه برای این فصل داشته اند. با این شرایط شما چگونه میخواهید ۲۴۵ میلیارد تومان را بین ۵۲ فدراسیون ورزشی تقسیم کنید و باشگاههای فوتبال نیز به حق قانونی خود در این رابطه دست پیدا کنند؟!
استقلال و پرسپولیس که بیشترین هوادار را در فوتبال کشورمان دارند قطعا خواهان دریافت بخش اعظمی از درآمد ناشی از تبلیغات حاصل از پخش مسابقات شان هستند، اما قطعا مدیران این دو باشگاه نیز وقتی رقم بودجه ۲۴۳ میلیاردی برای حق پخش را میشنوند شوک زده میشوند، زیرا این رقم حتی اگر تمامش بین این دو باشگاه بخواهد تقسیم شود شاید فقط بخش کوچکی از هزینههای باشگاه را پوشش بدهد.
آن هم در حالیکه باشگاههای فوتبال کشور در عرصه آسیا باید به مصاف باشگاههایی بروند که یکی از آنها النصر عربستان است که فقط ۹ هزار میلیارد تومان برای جذب کریس رونالدو هزینه کرده است. در سایر رشتههای ورزشی نیز شرایط همین گونه است، در والیبال، بسکتبال هم رقیبان آسیایی ما از نظر مالی و امکاناتی شرایط مطلوبی دارند.
حتی در رشتههای مدال آور کشتی، وزنه برداری، تیراندازی و... هم فدراسیونها با کسری بودجه مواجه هستند بنابراین باید چانه ورزش را در بودجه بسیار بسیار درشتتر برداشت اگر واقعا به تربیت بدنی و ورزش اهمیت میدهیم، زیرا هزینه در ورزش در واقع سرمایه گذاری برای جوانان و کل اقشار جامعه است، زیرا ورزش میتواند در بسیاری از عرصهها هنجارسازی انجام بدهد.
بودجهای بسیار محدود و اندک که در واقع میتوان گفت پول خرد برخی رشتهها از جمله فوتبال هم نمیشود با این حال براساس این بودجه ۲۴۳ میلیارد تومانی که هنوز نحوه تقسیمش هم مشخص نشده قرار است این رقم بین بیش از ۵۰ فدراسیون ورزشی تقسیم شود! اگر فقط فوتبال را در نظر بگیریم رقم بودجه برخی تیمهای صنعتی در همین سال ۱۴۰۱ بیش از رقم بودجهای است که برای حق پخش تلویزیونی تمامی مسابقات ورزشی در نظر گرفته شده است، طبق اعلام رئیس سازمان خصوصی سازی بودجه باشگاه سپاهان ۳۲۵ میلیارد تومان، مس رفسنجان ۲۰۰ میلیارد تومان و آلومینیوم اراک ۱۳۰ میلیارد تومان بودجه برای این فصل داشته اند. با این شرایط شما چگونه میخواهید ۲۴۵ میلیارد تومان را بین ۵۲ فدراسیون ورزشی تقسیم کنید و باشگاههای فوتبال نیز به حق قانونی خود در این رابطه دست پیدا کنند؟!
استقلال و پرسپولیس که بیشترین هوادار را در فوتبال کشورمان دارند قطعا خواهان دریافت بخش اعظمی از درآمد ناشی از تبلیغات حاصل از پخش مسابقات شان هستند، اما قطعا مدیران این دو باشگاه نیز وقتی رقم بودجه ۲۴۳ میلیاردی برای حق پخش را میشنوند شوک زده میشوند، زیرا این رقم حتی اگر تمامش بین این دو باشگاه بخواهد تقسیم شود شاید فقط بخش کوچکی از هزینههای باشگاه را پوشش بدهد.
آن هم در حالیکه باشگاههای فوتبال کشور در عرصه آسیا باید به مصاف باشگاههایی بروند که یکی از آنها النصر عربستان است که فقط ۹ هزار میلیارد تومان برای جذب کریس رونالدو هزینه کرده است. در سایر رشتههای ورزشی نیز شرایط همین گونه است، در والیبال، بسکتبال هم رقیبان آسیایی ما از نظر مالی و امکاناتی شرایط مطلوبی دارند.
حتی در رشتههای مدال آور کشتی، وزنه برداری، تیراندازی و... هم فدراسیونها با کسری بودجه مواجه هستند بنابراین باید چانه ورزش را در بودجه بسیار بسیار درشتتر برداشت اگر واقعا به تربیت بدنی و ورزش اهمیت میدهیم، زیرا هزینه در ورزش در واقع سرمایه گذاری برای جوانان و کل اقشار جامعه است، زیرا ورزش میتواند در بسیاری از عرصهها هنجارسازی انجام بدهد.
منبع: فرارو
دیدگاه