شهرام عبدلی از ضبط صحنه‌های مرگش فراری بود

همکاری قاسم جعفری با شهرام عبدلی سال‌ها بعد در سریال‌هایی چون «کمکم کن» و «از نفس افتاده» هم ادامه پیدا کرد.

متن این یادداشت به شرح زیر است.

«برای شهرام عبدلی که: از نفس افتاد

شهرام را اول بار نشسته بر روی نیمکت‌های سنگی دور تئاتر شهر دیدم، عاشق بازیگری بود و سینه چاک تئاتر. انتخابش کردم برای نقش بسیار کوتاهی در سریال «همسفر» که در میان انبوه بازیگران ریز و درشت سریال به دلیل کوتاهی نقش دیده نشد؛ ولی نگاه همراه با خشم او در همان چند پلان کوتاه در ذهنم ماند تا سریال «خط قرمز»؛ صدایش کردم، شد ضدقهرمان سریال. دوست داشت در همان سریال گلیمش را از آب بیرون بکشد ... همه تلاشش را کرد و شد ضدقهرمان دوست داشتنی «خط قرمز». خودش به نقش اضافه کرد و کم کم بیننده با او همذات‌پنداری کرد و در دل مخاطبان جای گرفت.

روزی که قرار شد فیلم سکانس مرگ او را بگیریم، زیر بار نرفت و دو روز خودش را در اتاقی حبس کرد و اصرار داشت تا انتهای قصه بماند و زود کشته نشود. راهی نبود جز  راضی کردن او برای روبه‌رو شدن با مرگ ... قرار بود شهرام حقیقت‌دوست، چشم در چشم او را با گلوله بکشد ... بغض داشت و می‌گفت در حق این شخصیت ظلم شده ... اصرار از من و انکار از او. گفتم آنقدر در سریال شخصیت مهمی هستی که حاضرم در صحنه‌ای که جنازه‌ات را می‌برند، خودم زیر برانکاردت را بگیرم و می‌توانی به دوستانت بگویی چه نقش مهمی بازی کردی که کارگردان سریال برای به دست آوردن دلم در یک پلان در کل سریال بازی کرد. شهرام به قربانگاه رفت و من او را تا آمبولانس حمل جنازه‌اش بر دوش کشیدم.

«شب آفتابی» و «کمکم کن» دیگر سریال‌هایم بود که شهرام عبدلی در آنها خوش درخشید و جالب آنکه آخرین نمایشش «پنچری» ماه قبل در پردیس تئاتر شهرزاد اجرا داشت و هر شب شاهد هنرنمایی‌اش بودم و روایت از جنازه‌اش در سریال، خاطره‌ای بود که آخرین بار در میان همراهانش در نمایش نقل کرد. برای همسفری که در این روزگار ارزان شدن مرگ، از نفس افتاد، طلب آمرزش دارم. یادش گرامی. »