نظر قهرمان نامی کشتی جهان و المپیک درباره تصاویر کشتی سریال «یاغی»
علیرضا حیدری پیشکسوت کشتی درباره بخش های کربوط به کشتی گرفتن در سریال یاغی گفت: «طوری ساخته شده که مردم آن را پذیرفتند . بعضی دیالوگ هایش بامزه و طبیعی و خوب باشد. این صحنه ها باید طوری باشد که مردم باورش کنند و حس کنند کشتی می بینند. قطعا من کشتی گیر وقتی می بینم نظرم فرق کند.»
عیرضا کشتی گیر پر خاطره و پیشکوست که البته سینما را تجربه کرده است در گفت و گو با خبرآنلاین درباره سریال یاغی ، سریال خبرساز این روزها هم حرف زده . اگرچه سریال را کامل ندیده اما بر اساس تصاویری از سریال که در شبکه های اجتماعی دیده اعتقاد دارد نمایش علی شادمان در دوبنده یک کشتی گیر توانسته است برای مخاطبان ایجاد جذابیت کند.
جدای از تیم ملی کشتی ، یک بحث داغ داغ درباره کشتی ، سریال یاغی است. سریالی که موضوعش کشتی است. خیلی ها می گویند باعث افزایش علاقمندی به کشتی شده است...
نه من ندیدم. ولی تعریفش را زیاد شنیدم و شنیدم که از آن استقبال هم شده و درباره کشتی هایش هم زیاد حرف می زنند.
سریال در مورد قهرمانانی است که سوخته اند و وارد خلاف شدند. همان هایی که اول انقلاب زیاد داشتیم. آمار نشان میدهد این سریال باعث شده علاقهمندان به کشتی بیشتر شوند و رواج پیدا کند. این چند سال علاقمندی کودکان به کشتی خیلی کم شده بود اما می گویند این سریال و پخش مسابقات جهانی و قهرمان سازی از بچه های تیم ملی باعث شده دوباره تب کشتی داغ شود. به نظرتان این اتفاق ها به اوجگیری کشتی کمک می کند؟
قطعا به این کارها نیاز داریم. الان مدام میگویند چرا قهرمان نوجوانهای ما فلان ستاره یا هنرپیشه خارجی هستند. خب ما کی ستاره ساختیم از بچه های خودمان. کی چیزی ساختیم که برای مردم جذاب باشد؟ هدف گذاری رسانه های ما چیز دیگری است ، بعد وقتی جامعه انتخاب اشتباه میکند میگویند چرا؟ مثلا میگویند چرا انتخاب بچه ما یک قهرمانی یا یک کسی در اروپا است؟ شما چه کار کردید که بچه این انتخاب را نکند؟ چه چیزی کاشتی که درو کنی؟ برنامه سازی ای نمی کنند، پولی هم بابت چیزی نمی دهند،جلو تبلیغات هم می گیرند. وظیفه رسانه است که برنامه سازی کند و ما چون مدیرانمان یا تنبل هستند، یا تعصب ندارند، یا خسیس هستند و نمی خواهند پول خرج کنند، برنامه هایی را می سازند که برایشان دیکته می کنند. یک دوربین می گذارند در استادیوم آزادی و همین. اگر واقعا میخواهی در فرهنگ جامعه تاثیر بگذاری باید کار کنی، فکر کنی و آمپر بسوزانی. این که این سریال آمده و طرفدار پیدا کرده و مردم هم می بینند ، می تواند به نفع کشتی شده باشد نمی توانم با قاطعیت بگویم چون، سریال را ندیدم. ولی این که مردم دوست دارند حتما خوب است. هدفگذاری باید درست باشد، نباید اغراق کنیم. باید تصویری باور پذیر و قابل باور به مردم بدهیم. مثلا در مورد تختی هم فیلم ساختند، تختی هم بسیار بزرگ است اما در نشان دادن او هم اغراق شده است. پوریای ولی را هم طوری بزرگ کردیم که باورش برای نوجوان ها سخت باشد. ما بعضی وقت ها اسطوره ها را آن قدر بزرگ میکنیم که بقیه را تحقیر میکنیم. این درست نیست . باید طوری بسازیم که باور پذیر باشد. امیدوارم در این سریال این اتفاق افتاده باشد.
بحث مان درباره نمایش خود کشتی توسط یک هنرپیشه جوان است که از آن استقبال هم شده. احتمالا بریده های این کشتی ها را در اینستاگرام و تلگرام دیدید؟
اینستاگرام که ندارم اما بعضی از تیزرهایش که فکر کنم تبلیغاتی هستند را دیدم. البته این ها خیلی کوتاه هستند ولی صحنه های کشتی اش را در همین حد دیدم.
میخواهم بدانم قسمت های مربوط به مسابقه کشتی از نظر شما خوب درآمده یا نه؟
از نظر فن و تاکتیک کشتی که خب قطعا وقتی من کشتی گیر می بینم ، با کشتی واقعی تفاوت دارد. چون هنرپیشه صحنه ها را چند هنرپیشه دارند اجرا می کنند و واقعا کشتی گرفتن برای شان سخت است، هنرپیشه ای که این صحنه ها را بازی می کند که کشتی گیر نیست. ولی برای مردم عادی قابل باور است. طوری ساخته شده که مردم آن را پذیرفتند . بعضی دیالوگ هایش بامزه و طبیعی و خوب باشد. این صحنه ها باید طوری باشد که مردم باورش کنند و حس کنند کشتی می بینند. قطعا من کشتی گیر وقتی می بینم نظرم فرق کند. همان طور که مثلا وقتی تام کروز هواپیمای f۱۴ را میراند از نظر یک خلبان تمام کارهایش درست به نظر نیاید یا ایراداتی بگیرد اما اگر برای مردم باورپذیر باشد یعنی موفق بوده است .از نظر من این کار برای عموم مردم و بخصوص بچه ها خوب است چون به کشتی علاقهمند می شوند. از نظر من فدراسیون کشتی باید یک بودجه هایی را برای ساخت این سریال ها در نظر بگیرد. بالاخره باید علاقهمندی ایجاد شود.
وزارت فرهنگ و ارشاد هم باید این کار را برای رشته هایی مثل فوتبال و تکواندو که اینجا پتانسیل رشد دارد انجام بدهد. باید قهرمان های مان را تبلیغ کنیم. موضوع این است که موضوعات سیاسی باعث شده تا مسئولان از پرداختن به قهرمان های ورزشی و تبلیغ شان بترسند. برای اینکه این بچه ها وقتی اسم در می کنند ، به شورای شهر و یا این طور فضاها می روند و رای می آورند که این خوشایند سیاسی ها نیست. برای همین سیاسی ها می گویند نباید این هارا بزرگ کرد. چون آنها را رد می کنند ، می گویند ورزشکار نباید سیاسی باشد. اسطوره سازی در ورزش درست است، اما بعضی ها خوششان نمی آید. در حالی که نمی گویند خودشان چه عملکردی داشتند که در وقت انتخاب مردم ورزشکاران را به آنها ترجیح می دهند. درستش این است که به یک ورزشکار اهمیت بدهی که در آن ورزش بماند ولی باید بررسی کرد که چرا یک ورزشکار به آن سمت سیاسی می رود و چرا مردم در مقابل سیاسیون ترجیح شان آن ورزشکار می شود.
دیدگاه