پیکر زنده یاد جلال مقامی بدرقه شد

فرزاد حسنی اجرای برنامه را بر عهده داشت و در ابتدا با اشاره به گویندگی همسر جلال مقامی در فیلم «محمد رسول الله (ص)» بیان کرد: در بخشی از این فیلم که با صدای رفعت هاشم‌پور همراه بود وی می گوید؛ پنجره‌ها را ببندید که صدای محمد رسول الله (ص) به ما نرسد و پاسخ این است که محمد از قلب‌ها وارد می‌شود و نه دیوار.

وی با اشاره به صدای دوبلورها عنوان کرد: این همان نفوذی است که از طریق سماعت و گویندگی از طریق قلب ها اتفاق افتاده است و استاد جلال مقامی در اوج و نقطه اعلی آن بودند.

در ادامه ابوالحسن تهامی عنوان کرد: عرض تسلیت به خاندان مقامی و هاشم‌پور و به ویژه دخترش مرجان مقامی را دارم و به مردم ایران در این روزگار تنگ و همچنین به جامعه هنری تسلیت می گویم. این پیکر جلال مقامی است، پایان یک سفر ۶۹ ساله در جاده پرپیچ و خم هنر. کاش آن شعر رسول نجفیان را به خاطر داشتم و برایت می خواندم که می گفت عجب رسمی است.‌..

این گوینده خطاب به مقامی گفت: جلال یادت می آید ۱۳۳۸ یکدیگر را دیدیم. تو جوان موبوری بودی. من ۲۱ سالم بود و تو ۱۸ سالت. با کار کردن کنار هم رفقای نزدیک شدیم تا حتی در اولین ازدواجم شاهد عقدم بودی. تو یکی از ستاره های دوبله شدی، در «شکوه علفزار» حرف زدی. ازت خواستند برای فیلم صامت لورل هاردی دیالوگ اختراع کنی ...

تهامی در ادامه متن احساسی خود یادآور شد: از برنامه «دیدنی ها» نگفتم، صدا و تصویر تو در همه خانه های ایرانیان بود. مدت های طولانی مردم دانستنی ها را از «دیدنی ها»ی تو یاد می گرفتند. «شرلوک هلمز» را دوبله کردی. جای رابین ویلیامز حرف زدی. تو به حق دبیر انجمن گویندگان شدی و من معاونت تو را با افتخار پذیرفتم. تو لیاقت داشتی که ازت ده ها فیلم بسازند. چند سال در خدمت هنر بودی؟ بیش از ۶۰ سال! و حالا تصمیم گرفتی بروی پیش دوستان، پیش همسر نابغه هنرمندت.