خاطره لاله صبوری از فتحعلی اویسی

---

او در توئیتر خود نوشت: 

سر ضبط کمربندها، بعدِ آخرین سکانس خوابِ آقای اویسی بود. آقای اویسی پتو رو کشیده بود سرش و مدلی خُرخُر می‌کرد که من و امیر جعفری می‌زدیم زیر خنده و هی تکرار می‌شد. همه بعد از یکی، دو بار تکرار دیگه می‌تونستن خودشونو کنترل کنن ولی من نه، تا شروع می‌کرد خُرخُر می‌زدم زیر خنده و باز تکرار. یک‌دفعه آقای اویسی عصبانی شد و توپید به من که: خجالت بکش خانم، چه بازیگر طنزی هستی که خودت می‌خندی، بعد از 13 ساعت کار خسته‌ایم... من گریه‌ام گرفت ولی سکانسو گرفتیم و تموم شد... هنوز بغض داشتم که زد زیر خنده و گفت: تشر بهت نمی‌زدم تا صبح اسیر بودیم... آخ که چه‌قدر دلم سوخت.