یک رکوردشکنی تلخ در خانواده «موسیقی»/ این غم انگار پایان ندارد
درگذشت بیش از ۳۶ هنرمند و فعال حوزه موسیقی در سال ۱۴۰۰ بازهم همانند سال ۱۳۹۹ یکی از تلخترین سالهای مرتبط با فعالیت هنرمندان این عرصه را بهواسطه کرونا و اتفاقات دیگر رقم زد.
یکی از ماموریتهای دشوار، تلخ، ناخواسته اما اجتناب ناپذیری که فعالان حوزه رسانه با آن رو به رو هستند ارائه گزارشهای آماری مرتبط با درگذشت فعالان حوزهای است که در آن قلم میزنند، آن هم در روزهای پایانی سال؛ شرایطی ناگوار و سخت که برای نگارش آن جهت ثبت در تاریخ گریزی نیست. چارچوبی غمانگیز و تلخ که گاه با مرور خاطراتی که خبرنگاران در مواجه با این بزرگواران در ذهن خود به خاطر سپردهاند، تلخی و دشواری نگارش را دو چندان میکند و چیزی جز «یادش بخیر» را نمیتوانند برای التیام این فراق و دوری پیدا کنند. گویی این گزارههای رسانهای تبدیل شدهاند به بایدهایی که نبایدی ندارند و تو به عنوان یک خبرنگار باید کاری کنی که حداقل ثبت شوند این خاطرات تا فراموشی دهشتناک پس از مرگ، کمتر شود.
به هر ترتیب سال ۱۴۰۰ از پس یک سال کرونایی دیگر که جانمان را به لب رسانده و انگار تصمیمی برای رفتن ندارد، بازهم عزیزان زیادی را در عرصه فرهنگ و هنر از ما گرفت. عزیزانی که بعد از درگذشتشان به واسطه بیماری مهلک کووید ۱۹ و اتفاقات و حوادث دیگر جایگزینی برایشان یافت شد و نمیشود. هنرمندانی شریف که تعداد زیادی از آنها نیز متاسفانه از جامعه موسیقی کشور دار فانی را وداع گفتند. هنرمندانی معتبر و دارای تالیف که در گونههای مختلف موسیقایی الحق و الانصاف یادگاریهای ارزشمندی از گنجینه موسیقی کشورمان را به یادگار گذاشتند که ای کاش در حراست آنها بیشتر بکوشیم.
در این بین عزیزان دیگری بودند که گرچه در این عرصه به عنوان هنرمند مشغول نبودند، اما حضور موثری در عرصههای پژوهشی و مدیریتی داشتند که نمیتوانیم از خدمات ارزشمندشان در عرصه موسیقی به سادگی عبور کنیم.
آنچه میخوانید بازخوانی رسانهای از هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی است که در سال ۱۴۰۰ سفر ابدی خود را آغاز کردند و اهالی موسیقی این سرزمین را تنها گذاشتند. هنرمندانی که به لحاظ آمار تعداد درگذشتگانش به بیش از ۳۶ نفر رسید و یکی از تلخترین و غم انگیزترین سالها را برای موسیقی کشورمان رقم زد.
۲۲ فروردین؛ درگذشت یک هنرمند پیشکسوت موسیقی قزوین
هادی باجلان از هنرمندان پیشکسوت موسیقی قزوین روز یکشنبه بیست و دوم فرودین ماه در سن هشتاد سالگی دار فانی را وداع گفت.
این هنرمند متولد ۱۳۳۰ در قزوین، فعالیت هنری خود را از نوجوانی آغاز کرد. او اجراهای مختلفی در داخل و خارج از کشور داشت و تمبک ساز تخصصیاش بود. زندهیاد باجلان از اواخر دهۀ ۶۰ تا اواسط دهۀ ۸۰ در دانشگاه تهران به آموزش موسیقی اشتغال داشت.
مرحوم هادی باجلان از بنیانگذاران آموزش تنبکنوازی در استان قزوین بود و سالها برای موسیقی و هنر این استان تلاش کرد.
۲۹ فروردین؛ مصطفی بطلانی مدرس با سابقه سنتور
مصطفی بطلانی، دبیر بازنشسته آموزشوپرورش و نوازنده و مدرس باسابقه سنتور در اصفهان، شامگاه ۲۹ فرودین بر اثر ایست قلبی ناشی از ابتلا به کرونا، دار فانی را وداع گفت.
این هنرمند باسابقه، فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۴۵ بهطور خودآموز آغاز کرد و بعدتر، از محضر مرحوم حسین یاوری، مرحوم سیروس ساغری، مسعود رضایینژاد و سعید نعیمی منش بهرهمند شد. وی در زمینه آهنگ سازی و مربیگری سرود نیز فعالیت داشت. او مدتها سرپرست گروه موسیقی سماعی بود، برنامههای متعددی را در صداوسیمای مرکز اصفهان به اجرا درآورد و سال نیز ۱۳۸۱ برای ساخت سرود جانبازان اصفهان در جشنواره کشوری مقام اول را کسب کرد.
مرحوم مصطفی بطلانی که از خویشاوندان استاد محمد بطلانی، دیگر هنرمند مطرح حوزه موسیقی اصفهان بود، در طول عمر با ارزش خود، نزدیک به ۴۵ آهنگ و سرود ساخت که اکثر آنها از صداوسیمای اصفهان پخششده و از مهمترین آنها میتوان به آهنگ ارتش قهرمانان، قبله نیاز، سرود ایران، سرود معلم، سیزده آبان، بهار آمد، ۲۲ بهمن، کعبه دلها، شهاب رحمت و سرود مبعث اشاره کرد.
۲۹ فروردین؛ عبدالحمید تنگستانی هنرمند موسیقی نواحی
عبدالحمید تنگستانی از هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی بوشهر روز یکشنبه بیست و نهم فروردین ماه به دلیل ابتلا به کرونا دارفانی را وداع گفت.
زندهیاد تنگستانی عمر پرثمر خود را در راه اعتلای هنر موسیقی بوشهر سپری کرد و نوای ساز نی این هنرمند فقید سالها همراه و همدم علاقهمندانش بود.
این هنرمند پیشکسوت موسیقی نواحی در سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی در آبان ماه سال ۱۳۹۹ برنامه اجرا کرد.
۵ اردیبهشت ماه؛ وفات خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی
سید احمد حلی آوازخوان پیشکسوت موسیقی ایرانی که مدتی قبل به دلیل ابتلاء به ویروس کرونا و در پی آن، منجر به تشدید بیماری کلیوی وی شد، بامداد ۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ در یکی از بیمارستان شهید بهشتی کاشان دارفانی را وداع گفت.
این هنرمند ارزنده موسیقی ردیف دستگاهی ایران متولد ۱۳۳۱ شهر کاشان بود و آواز را نزد استاد محمد قراملکی و استاد حجازی فراگرفته و پس از آن در رادیو نزد صالح عظیمی تکمیل و به رادیو نیز دعوت شد.
مرحوم حلی وی از سال ۱۳۶۱ همکاری خود را با رادیو و تلویزیون آغاز کرد و تا سال ۷۰ تمام وقت با این سازمان همکاری داشت و از آن زمان به کاشان بازگشته و با دایر کردن کلاسهای آواز در کاشان، سهم قابل توجهی در آموزش آواز در کاشان داشته است.
محمد معتمدی، چنگیز حبیبیان و علی اصغر اسماعیلی از هنرمندان مطرح موسیقی ایران از شاگرادان زنده یاد استاد حلی بودند.
۱۲ اردیبهشت؛ کرونا جان یک صدابردار موسیقی را گرفت
فرید زمانی از صدابرداران کنسرت صبح روز دوازدهم اردیبهشت در اصفهان به دلیل ابتلا به کرونا به دیار باقی شتافت.
این صدابردار طی سالهای گذشته به عنوان مهندس صدا در کنسرتها و اجراهای متعددی حضور داشته و از وی به عنوان یکی از توانمندترین صدابرداران یاد میشد.
مرحوم زمانی طی سالهای اخیر علاوه بر صدابرداری کنسرتهای متعددی در استان اصفهان، سابقه همکاری با خوانندگان مطرحی نظیر محمد علیزاده، شهاب مظفری، سامان جلیلی و زندهیاد بهنام صفوی به خصوص در کنسرتهای این خوانندهها در شهرستانها را داشت.
۲۰ اردیبهشت؛ غروب خواننده ۹۹ ساله موسیقی ایرانی
عبدالوهاب شهیدی خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی بامداد روز دوشنبه بیستم آبان ماه بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان رسالت تهران دارفانی را وداع گفت.
این خواننده نود و نه ساله موسیقی ایرانی روز شانزدهم اردیبهشت ماه سال ۹۹ بود که برای مقابله با بیماری کووید ۱۹ واکسینه شد.
مرحوم شهیدی به سال ۱۳۰۱ در میمه اصفهان به دنیا آمد. این هنرمند از اوایل سال ۱۳۲۰ فعالیتهای هنری خود را با فراگیری موسیقی ردیف دستگاهی ایران، آواز، نوازندگی سنتور و نوازندگی عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. وی علاوه بر مهارتهایی که در حوزه خوانندگی و آهنگسازی داشت، در حوزه عود نوازی نیز نوازندهای معتبر به حساب میآمد. این هنرمند در طول سالهایی که در عرصه موسیقی فعالیت میکرد، با هنرمندانی چون جلیل شهناز، فرامرزپایور، علی اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت الله بدیعی، حسن ناهید، محمدرضا شجریان و محمد اسماعیلی همکاری داشته است.
«در مدح علی (ع)»، «دوبیتیهای بابا طاهر»، «راز عود»، «عود من خداحافظ»، «گله دارم شتربانا»، «نگاه گرم تو (زندگی)»، «تنها بیا»، «بی تو به سر نمیشود»، «گلهای تازه» از جمله آثاری است که تاکنون توسط مرحوم شهیدی در دسترس مخاطبان قرار گرفت است. ضمن اینکه همکاری با ارکسترها و مجموعههای مختلف موسیقایی در بخشهای رادیو و تلویزیون و کارهای ارکسترال از دیگر فعالیتهای این خواننده فقید موسیقی ایرانی به حساب میآید.
۲۹ اردیبهشت؛ درگذشت یک موسیقیدان در سکوت خبری
محمود جعفری امید، موسیقیدان، نوازنده و آهنگساز پیشکسوت موسیقی ایران، ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ به علت سکته مغزی و بیماری ریوی درگذشت.
محمود جعفری امید در سال ۱۳۲۶ در خانوادهای اهل هنر در تهران متولد شد. او در کودکی مجذوب صدای ساز «نی» بود. او پس از پایان تحصیلات ابتدایی در سال ۱۳۴۲ به هنرستان موسیقی ملی با مدیریت حسین دهلوی راه یافت و ساز فلوت را برگزید و نزد منوچهر منشیزاده به فراگیری فلوت پرداخت. او در سال ۱۳۴۸ از هنرستان موسیقی ملی دیپلم گرفت.
مرحوم جعفری پس از آن در کنکور هنرستان عالی موسیقی پذیرفته و به تحصیل مشغول شد. وی در این زمان با ارکسترهای رادیو و فرهنگ و هنر به همکاری پرداخت و در مدارس، سرود و موسیقی تدریس میکرد. وی در طول فعالیتهای هنری خود با هنرمندانی همچون مجتبی میرزاده، رشید وطندوست، محمدعلی قدمی، عارف ابراهیمپور، حسن یوسفزمانی، مهرزاد شکوهمند، مهرداد کاظمی، محمد پیرزاده، علی اکبرپور، محمد گلریز، مهدی سپهر، محمدمهدی گورنگی و … به همکاری پرداخت.
۶ خرداد؛ پیشکسوت موسیقی استان مرکزی درگذشت
غلامعلی شفائِی هنرمند پیشکسوت موسیقی استان مرکزی پس از یک دوره تحمل بیماری روز پنجشنبه ششم خرداد ماه دار فانی را وداع گفت.
مرحوم غلامعلی شفائی متولد ۱۳۲۱ در اراک، در کنار خدمت در عرصه آموزش و پرورش به عنوان دبیر دبیرستانهای استان مرکزی، به عنوان یکی از هنرمندان شاخص استان در رشتههای ویولن، سنتور، تار و سه تار شاگردان بسیاری را تربیت و به جامعه فرهنگ و هنر این استان تقدیم کرده است.
شفائی از سنین نوجوانی فرا گرفتن موسیقی را آغاز کرد و کنترباس را به عنوان ساز تخصصی خود برگزید. ️وی در دوران تحصیل خود در رشته زبان انگلیسی در دانشگاه رشت، نوازنده رسمی کنترباس ارکستر رادیو تلویزیون و فرهنگ و هنر گیلان بود.
۷ خرداد ماه؛ در گذشت پیشکسوت موسیقی عاشیقی آذربایجان شرقی
عاشیق چنگیز بیریا از هنرمندان پیشکسوت موسیقی عاشیقی استان آذربایجان شرقی روز جمعه هفتم خرداد ماه دار فانی را وداع گفت.
مرحوم بی ریا متولد ۱۳۳۹ شمسی در روستای ارضین شهرستان کلیبر بود. وی از سنین جوانی هنر عاشیقی را نزد زندهیاد استاد عاشیق حسن غفاری فرا گرفت و در طول زندگی هنری خود در بسیاری از جشنوارهها و کنگرههای بینالمللی شرکت کرده و شاگردان بسیاری را تربیت نمود.
عاشیق بیریا عضو هیئت مؤسس و هیئت مدیره انجمن فرهنگی و هنری عاشیقلار آذربایجان شرقی بود.
وی جزو اساتید هنر عاشیقی بود و چندین آهنگ قدیمی از وی برای اولین بار ثبت و ضبط شده بود؛ وی همچنین کسب چندین دیپلم افتخار را در کارنامه هنری خود داشت.
در سال ۱۳۹۵ از طرف حوزه هنری انقلاب اسلامی و انجمن فرهنگی و هنری عاشیقلار استان مراسم بزرگداشتی برای ایشان در تبریز برگزار شده بود.
۱۵ خرداد؛ ️ صدای لالایی ایران خاموش شد
رحموک نصرتی از بانوان هنرمند و پیشکسوت موسیقی نواحی منطقه سیستان بلوچستان روز یکشنبه شانزدهم خرداد ماه دار فانی را وداع گفت.
مرحوم رحموک نصرتی دوم اردیبهشت سال ۱۳۱۰ متولد شد. او اهل شهرستان فنوج و یکی از خوانندگان استان سیستان و بلوچستان و از نسل میراثبانان موسیقی نواحی جنوب بود.
او در سال ١٣٨۴ در دومین جشنواره بومی زنان مناطق و نواحی ایران حضور داشت و به همراه عصمت هودیانی به روی صحنه رفت و هنر خود را به نمایش گذاشت. تخصص اصلی او خواندن لالاییها و «زهیروکخوانی» بود. این هنرمند مدرک درجه یک هنری داشت و از اعضای موسسه هنرمندان پیشکسوت بود.
۱۶ خرداد؛ در گذشت معاون اسبق امور هنری وزارت ارشاد بر اثر کرونا
علی مرادخانی مدیرموزه موسیقی و معاون امورهنری سابق وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بر اثر ابتلای دوباره به بیماری کووید ۱۹ دار فانی را وداع گفت.
علی مرادخانی فارغالتحصیل رشته روانشناسی از دانشگاه تهران است. وی پس از اتمام تحصیلات خود در سمتهای مختلف مدیریتی نیز حضور داشته که از آن جمله میتوان به مدیریت تولید فیلم و عکس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵)، مدیریت همکارهای سمعی و بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)، مدیریت مرکز آموزش فیلمسازی (۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹)، مشاور معاون سیاحتی و زیارتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۶۹ تا ۱۳۸۳)، مدیر مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۸۳ تا ۱۳۸۶)، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۷۳ تا ۱۳۸۷)، مدیریت موزه موسیقی (۱۳۸۷ تا کنون) اشاره کرد. ضمن اینکه عضو موسسین جشنواره فیلم فجر (۱۳۶۰)، عضو شورای طرح و برنامه شبکه اول صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۲)، مدیر چهارده دوره جشنواره بین المللی موسیقی فجر (۱۳۶۹ تا ۱۳۸۲)، مدیریت، طراحی و نظارت بر تولید ۹۶ ساعت آثار موسیقی نواحی ایران در انجمن موسیقی ایران (۱۳۷۵)، طراحی و مدیریت تولید و اجرای سمفونی عاشورا (خسوف) (۱۳۸۰)، مدیر تولید سرود کتاب و سرود دانش برای کتابخانه ملی ایران و برای دایرة المعارف بزرگ اسلامی، طراحی و اجرای جشنوارههای موسیقی نواحی ایران، ذکر و ذاکرین (در منطقه غرب کشور – کردستان)، جوان، اولین جشنواره موسیقی پاپ، جشنواره بانوان (گل یاس) و جشنواره ملل مسلمان، مدیریت تولید آلبوم آثار قرآنی (۱۳۷۵)، عضو هیات موسس و همچنین اولین هیئت مدیره بنیاد فرهنگی و هنری رودکی، ایجاد خانه هنرمند (اختصاص بخشی از منازل شخصی هنرمندان موسیقی به موزه شخصی) سال ۱۳۷۶، همکاری در تاسیس و مدیریت ارکستر موسیقی ملی با استاد فرهاد فخرالدینی از جمله فعالیتهای دیگر علی مرادخانی در عرصه فرهنگ و هنر بودهاند.
تاسیس خانه موسیقی ایران با همکاری هنرمندان موسیقی، مدیر تولید مجموعه زبان فارسی برای غیر فارسی زبانان (امور بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، دبیر تخصصی دو دوره جشنواره موسیقی شمسه (شهرداری تهران سالهای ۹۰ و ۹۱) با شرکت هنرمندان جوان موسیقی نیز برخی دیگر از فعالیتهای مرادخانی را تشکیل میدادند.
۲۹ خرداد؛ مصطفی قادرپناه، ساز نده ساز درگذشت
مصطفی قادرپناه از هنرمندان شناخته شده و ماهر در عرصه ساخت ساز تار روز بیست و نهم خرداد ماه در سن ۴۸ سالگی بر اثر بیماری کرونا درگذشت.
مصطفی قادرپناه متولد ۱۳۵۲ در شهر اصفهان بود و از کودکی به واسطه صدای ساز استادان برجسته با ساز تار آشنا شد و به ساخت این ساز روی آورد که در این راه از راهنماییهای هنرمندانی همچون استاد جلیل شهناز و آقا گلی اصفهانی و سعید رضوانی بهره مند شد.
وی مدتی نیز به ساخت سنتور روی آورد و از نظرات شادروان استاد فرامرز پایور و مسعود رضایی نژاد بهره مند گردید. این هنرمند مدتی هم آواز ایرانی را فراگرفت و به اجرای کنسرتهای متعدد پرداخت. فعالیت اصلی زنده یاد قادر پناه در ساخت ساز تار بود. او یکی از شرکت کنندگان در سومین نمایشگاه ساز خانه موسیقی ایران «سازخانه» سال ۹۸ بود.
۲ تیر؛ درگذشت یک مدیر قدیمی موسیقی از رادیو
منوچهر معینافشار، یکی از فعالان موسیقی و مدیران دهه ۴۰ و ۵۰ رادیو در هفته جاری درگذشته است اما خبر فوت او شامگاه روز گذشته چهارشنبه دوم تیر رسانهای شد. وی دستیار اول زنده یاد داود پیرنیا (مدیریت برنامه گلها) بود و مدیریت اجرایی برنامه گلها را برعهده داشت.
منوچهر معینافشار از مدیران برنامه کودک رادیو در دهه چهل بود که در نگارش برنامههای آن زمان رادیو برای کودکان نیز نقش داشته است. او همچنین مسئول برگزاری و داور بخش هنری، برنامههای فرهنگی هنری در اردوهای هنری رامسر از ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۶ بود که در آن هنرمندانی همچون زنده یاد محمدرضا لطفی، زنده یاد مجتبی میرزاده، محمد سریر، محمد موسوی و میلاد کیایی نیز شرکت کرده بودند.
وی همچنین در زمینه شعر و ترانه هم فعالیتهایی کرده است که از آن جمله میتوان به یکی از آثار زنده یاد مرتضی محجوبی اشاره کرد که با صدای زنده یاد بنان خوانده شده است.
۶ تیر؛ وداع ابدی با پیشکسوت موسیقی لرستان
محمدحسن اسدپوریان، نوازنده پیشکسوت ویولن و کمانچه پس از یک دوره بیماری ششم تیرماه در سن ۷۹ سالگی درگذشت.
محمد حسن اسدپوریان در سال ۱۳۱۹ در شهرستان بروجرد متولد شد. وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در این شهرستان گذراند. علاقه و استعداد او در امر اندوختههای موسیقی از سال سوم دبیرستان او را وا داشت که با تهیه یک دستگاه ویولن در محضر حریری یکی از نوازندگان آن زمان بروجرد به یادگیری این ساز بپردازد و در این راستا کتاب اول و دوم استاد خالقی را نزد این استاد آموخت و سپس ردیفهای استاد صبا را به اتمام رسانید. وی در سال ۱۳۴۳ از طرف آموزش و پرورش بروجرد به هنرهای زیبای کشور معرفی و پس از طی یک دوره موفق به اخذ مجوز صلاحیت تدریس سرود در مدارس نائل آمد که در طی مراحل این دوره از محضر اساتیدی مصطفی کمال پورتراب، حسن راد و فرهاد فخرالدینی بهرهمند شد.
از جمله فعالیتهای این استاد فقید موسیقی بروجرد میتوان به دبیری موسیقی در آموزش و پرورش، تاسیس آموزشگاه موسیقی صبا و تشکیل گروه صبا (اولین فعالیت گروهی وی با سایر هنرمندان)، شرکت و اجرای ترانه در برنامه شما و رادیو صبح جمعه، تمدید مجوز آموزشگاه در سال ۱۳۶۳ و خلق آثار بدیعی در زمینهی سرودهای ملی و مذهبی و دفاع مقدس، فعالیت با مراکز صدا و سیمای استانهای لرستان و همدان از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۸، منتخب نخست آهنگسازی در پنجمین جشنواره صدا و سیمای مراکز استانها در سال ۱۳۷۶، تالیف کتاب آموزش مقدماتی کمانچه در دو جلد و ریاست انجمن موسیقی بروجرد و تدریس در مجتمع فرهنگی هنری دکتر عبدالحسین زرین کوب از سال ۱۳۷۸ تا سال ۱۳۸۹ اشاره کرد.
۱۷ تیر؛ مرگ یک موزیسین مازندرانی در خانه پدری
فرهود جلالی کندلوسی فعال فرهنگی که نزدیک به سه دهه تلاشهای اثرگذاری برای احیای فرهنگ بومی مازندران انجام داد و نقش پررنگی در برجستهسازی آیینهای مازندران طی ۲ دهه اخیر داشت، بعدازظهر پنجشنبه ۱۷ تیر در سن ۵۶ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.
زندهیاد جلالی کندلوسی نوازنده و خواننده موسیقی مازندران بعدازظهر دیروز در سفر به زادگاهش روستای کندلوس بر اثر ایست قلبی درگذشت. این در حالی است که پیکر او امروز در زادگاهش به خاک سپرده خواهد شد.
جلالی کندلوسی شاعر، نوازنده لَلِهوا و خواننده موسیقی بومی مازندران بود و در دهه ۷۰ و ۸۰ با انتشار آلبومهای پارپیرار ۱، ۲، ۳ و ۴ که شامل شعرخوانیهای محلی او بود نظر علاقهمندان به فرهنگ و هنر مازندرانی را به خود جلب کرد. او علاوه بر چهارگانه پارپیرار که به ترتیب پارپیرار ۱ (۱۳۷۸)، ناریناریکا (۱۳۸۰)، شیوَنگ (۱۳۸۲) و اسری نام داشتند، در سال ۱۳۸۳ آلبوم از کپاچینهای البرز را نیز منتشر کرده بود.
۲۴ تیر؛ درگذشت یک هنرمند شمشال نواز کردستانی بر اثر تصادف
جعفر محمدی ذلکه ای هنرمند سرشناس و نامی منطقه مریوان و سروآباد و از نوازندگان توانمند و صاحب نام ساز سنتی شمشال بود که روز بیست و چهارم تیر ماه بر اثر سانحه رانندگی در مسیر مریوان به سنندج جان خود را از دست داد.
عبیدالله رستمی، مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کردستان نیز در پیامی ضایعه از دست دادن این هنرمند را به مردم کردستان به ویژه هنرمندان عرصه موسیقی کردی تسلیت گفته است.
۳ مرداد؛ درگذشت پیشکسوت موسیقی شیراز بر اثر کهولت سن
منوچهر مولایی صبح یکشنبه سوم مرداد ماه به دلیل کهولت سن در شیراز در گذشت.
وی متولد ۱۳۱۷ نوازنده چیره دست تمبک و مدرس موسیقی طی سالها زندگی پربار هنری، به پرورش شاگردان بسیاری همت گمارد.
مرحوم منوچهر مولایی توجه بسیاری به حفظ و اشاعه موسیقی محلی شیراز و فارس داشت و از معدود هنرمندان شیرازی بود که با بزرگان موسیقی ایران از جمله غلامحسین بنان، فرهنگ شریف، فضل الله توکل، جلیل شهناز، پرویز یاحقی، حسن ناهید، رضا ورزنده، محمودی خوانساری، انوشیروان روحانی، همایون خرم، مهرداد کاظمی و… همکاری داشت.
۱۴ مرداد؛ کرونا جان یک مهندس صدا را گرفت
آیدین الفت از مهندسان شناخته شده حوزه صدابرداری موسیقی روز پنجشنبه چهاردهم مرداد در سن ۴۸ سالگی براثر ابتلا به کرونا دار فانی را در بیمارستان رسول اکرم تهران وداع گفت.
کارشناسی ارشد مهندسی صدا از کالج Ex’pression آمریکا، کارشناسی مهندسی الکترونیک از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، فارغالتحصیل دوره صدابرداری و صداگذاری دیجیتال از کالج ITD کانادا، موسس، مدیر گروه و استاد رشته صدابرداری در دانشگاه جامع علمی و کاربردی در مقطع کاردانی، استاد رشته صدابرداری دیجیتال در موسسه آموزش عالی فنآوران اطلاعات تهران (مجتمع فنی تهران)، استاد رشته فنآوری صدا در دانشگاه آزاد اسلامی در مقطع کارشناسی، عضو هیات تحریریه مجله صنعت صدا و تصویر، فعالیت در صداگذاری و طراحی و مهندسی صدا در تئاتر و نظارت بر چندین پروژه موسیقایی از جمله فعالیتهای آیدین الفت در عرصه مهندسی صدا بود.
۲۶ مرداد؛ درگذشت یک موزیسین در دهه نهم زندگی
هرمز فرهت از آهنگسازان و موسیقیدان برگزیده موسیقی کشورمان متولد سال ۱۳۰۷، در ۹۳ سالگی چشم از جهان فروبست.
فرهت در سال ۱۳۰۷ در تهران متولد شد. وی از دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس (UCLA) در رشته موسیقی لیسانس گرفت و سپس در رشته آهنگسازی کالج میلز در رشته آهنگسازی نزد داریوس میو آموزش دید و در نهایت از یو. سی. ال. ای دکترای موسیقیشناسی دریافت کرد. وی در سال ۱۳۳۶ در طول پژوهشهای خود برای دریافت دکترای موسیقیشناسی با استفاده از بورس بنیاد فورد به ایران آمد و نزد حسین صبا (سنتور) و نصرالله زرینپنجه (سهتار) با موسیقی کلاسیک ایرانی آشنا شد. وی از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ رییس دپارتمان موسیقی دانشگاه ترینیتی دوبلین بوده است. نوشتههای فرهت در همان دوران در نشریات فرهنگی در تهران مانند مجله موسیقی به چاپ رسید.
زنده یاد هرمز فرهت موسیقی تعدادی از فیلمهای سینمای ایران از جمله «جنوب شهر»، «گاو»، «پستچی»، «دایره مینا» و «آرامش در حضور دیگران» را ساخته است. پایاننامه دکترای هرمز فرهت با عنوان «مفهوم دستگاه در موسیقی ایران» سالها بعد، در ۱۹۹۰ توسط انتشارات دانشگاه کمبریج در بریتانیا به چاپ رسید که از مهمترین نوشتهها درباره موسیقی ایرانی به زبان انگلیسی است. برگردان پارسی این کتاب نیز به کوشش مهدی پورمحمد در تهران منتشر شده است.
۴ شهریور؛ سفر ابدی یک نوازنده خوش نام باخرزی
غلامرضا آستی معروف به کردیانی خواننده برجسته دیار جام هم ظهر چهارم شهریورماه به دلیل ابتلا به کرونا با دنیا وداع کرد.
پیکر این هنرمند پیشکسوت که طی سالهای پربار عمر موسیقایی خود آثار ارزشمندی از موسیقی منطقه خراسان را پیش روی مخاطبان قرار داده بود روز پنجشنبه در روستای کردیان به خاک سپرده شد.
۴ شهریور؛ یک نوازنده پیشکسوت موسیقی گیلان درگذشت
اسماعیل پورعلیزاده مشهور به نام داریوش علیزاده از نوازندگان شناخته شده و پیشکسوت عرصه سنتورنوازی که طی سالهای گذشته فعالیتهای مستمری را در عرصه موسیقی ایرانی داشته، روز پنجشنبه چهارم شهریور ماه دارفانی را وداع گفت.
مرحوم علیزاده که پیکرش در قطعه هنرمندان منطقه تازه آباد رشت به خاک سپرده شده سالها عضو شورای موسیقی صدا و سیمای مرکز گیلان بوده و در آلبومهای خوانندگان مطرح گیلان از جمله فریدون پوررضا و دیگر هنرمندان پیشکسوت موسیقی نوازندگی کرده است.
این هنرمند به سال ۱۳۱۶ خورشیدی در محله پیرسرای شهر رشت متولد شد. این هنرمند فقید درطول فعالیت هنری خود، افزون بر ۵۰ آهنگ ساخته که از آن جمله میتوان به قطعات آب، آب، سپیدرود، قسم، تره قربان، قطار، پائیزدل، نامه، پنبه رسه، بازگشت، مریم، آتش دل، پروانه، فریده، سفرکرده، لیلا، جام بلا، گوشه نگیر، تی توبه، تنگامه، پورگمه کم ایشتاو، بسوخته سینه، تی عاشقم، گول آبجی، گول پری، خورشیدا چی بیگیفته، ده زمستان بوشو، من بمیرم نواشون، انتظار، زخم زبونات اشاره کرد.
۵ شهریور؛ کرونا جان یک هنرمند پیشکسوت دیگر را گرفت
برات مقیمی از هنرمند شناخته شده موسیقی مقامی خراسان شمالی جمعه پنجم شهریور ماه به دلیل بیماری کووید ۱۹ دار فانی را وداع گفت.
مرحوم مقیمی چندی پیش به کویید ۱۹ مبتلا شده و به دلیل وخامت وضعیت جسمانی در ای سی یو بستری شده بود اما متاسفانه بیماری او را از پا درآورد.
برات مقیمی متولد ۱۳۳۳ روستای داشلی قلعه بچنورد بود، پدرش از کردهای پالکانلو و مادرش از تات های گیفان است. برات در داشلی قلعه به مدرسه میرود و اما در کنار پدر شغل آهنگری را فرا میگیرد. او دوتار را در ۱۰ سالگی نزد پدر و برادرش محمد نیز فرا میگیرد. اما کمی که بعد در شیروان نزد همراه بخشی و علی بخشی و حسن یزدانی پنجه هنرمندش را روان میکند و در جوانی دوتار نوازی را به عنوان شغل انتخاب و رسماً از سال ۱۳۵۲ وارد معرکه موسیقی شده و از سال ۱۳۶۵ به شهرت هنری دست یافت.
۶ شهریور؛ پرواز ابدی یک هنرمند شیرازی با ویروس منحوس
محمد خلیلی خواننده ترانههای محلی و موسیقی اصیل شیرازی بر اثر ابتلا به بیماری کرونا جان خود را از دست داد.
مرحوم خلیلی که مدتی به دلیل شکستگی پا در بیمارستان بستری بودند پس از گذشت ۱۰ روز از ابتلاء به بیماری کرونا جان باخت.
این هنرمند متولد ۱۳۳۹ در شیراز طی سالهای گذشته علاوه خوانندگی ترانههای محلی در ایام محرم و صفر نیز برای یکی از هیئتهای شیراز مداحی میکرد. آلبومهای بوی بهار، شهر شیراز، شیراز قشنگه و بیا شیراز کاکو از جمله کارهای ماندگار این هنرمند شیرازی است.
۱۸ شهریور؛ درگذشت یک نوازنده پیشکسوت ویولن که بازیگر هم بود
قدرت الله انتظامی نوازنده پیشکسوت ویولن بر اثر سکته قلبی، ۱۸ شهریور دار فانی را وداع گفت. خانواده زنده یاد قدرت الله انتظامی با تایید این خبر اعلام کردند این هنرمند پیشکسوت دچار شکستگی ناحیه لگن شد که پس از عمل جراحی بر اثر عوارض ناشی از آن دچار سکته قلبی شد و دارفانی را وداع گفت.
قدرتالله انتظامی، سال ۱۳۰۸ در تهران و محله سنگلج متولد شد. او پنج سال از برادرش عزتالله انتظامی کوچکتر بود و در سن چهارده سالگی با تهیه یک سنتور دور از چشم خانواده شروع به فراگیری موسیقی میکند. بعدها در تئاتر بنگاه تئاترآل نوشته علی نصیریان فعالیت بازیگری را در کنار موسیقی و ساز ویولن آغاز نمود. انتظامی در موسیقی از شاگردان ابوالحسن صبا و حسین یاحقی بود. این هنرمند در تلویزیون با هنرمندانی چون حسن لشکری، محمد لشکری و محمود آقا گلیان همکاری خود را آغاز میکند؛ و به واسطه حسین دهلوی در ارکستر این اداره مشغول همکاری میشود که هنرمندانی نظیر مصطفی پورتراب، نادر گلچین، حسن و حسین یوسف زمانی، رضا شفیعیان، اعرابی، فریدون حافظی، حسین فرهادپور، نصرت اللَّه سپهری، سرلک، ظهیرالدینی در این ارکستر حضور داشتهاند.
قدرت الله انتظامی همچنین فعالیتهای زیادی در حوزه بازیگری داشت. وی بعد از سالها تدریس و آموزش در سال ۹۱ تصمیم به تشکیل یک گروه کر گرفت و در همین سال نیز خانه هنرمندان ایران بزرگداشتی را به پاس خدمات هنری او برگزار کرد.
۱۱ مهر؛ کرونا جان یک دوتاز نواز شهیر استان گلستان را گرفت
دردی طریک بخشی دوتارنواز معروف ترکمن بر اثر عوارض ابتلا به کرونا بامداد امروز دوشنبه ۱۲ مهر در ۷۲ سالگی درگذشت.
دوردی محمد اسمعیلزاده معروف به خلیفا دردی طریک، هنرمند پیشکسوت موسیقی نواحی ماه پیش بر اثر ابتلا به کرونا در آی سی یو بیمارستان بستری شد که با تلاش کادر درمان هوشیاری خود را به دست آورد و پس از پایدار بودن شرایط جسمی روند درمان را در منزل ادامه داد اما متاسفانه عوارض ناشی از ابتلا به کرونا باعث شد این هنرمند گرانقدر را دار فانی را وداع گوید.
خلیفا دُردی طریک بخشی دوتارنواز ترکمن در سال ۱۳۲۸ در روستای آق قابر شهرستان آق قلا در استان گلستان متولد شده است.
نام دردی طریک با دوتار گره خورده و کمتر کسی است که به دوتار و بخشیهای ترکمن علاقه داشته ولی نام دردی طریک را نشنیده باشد.
۱۲ مهر؛ عموعلی هم رفت
علی غلامرضایی آلمه جوقی از هنرمندان پیشکسوت و پیشگام موسیقی منطقه شمال خراسان به دلیل عارضه قلبی دار فانی را وداع گفت.
این هنرمند تنها بازمانده از دسته بخشیهای زبانگیر بود که در شاخه بخشیهای در اصطلاح کتابی جای داشت، و به تمام رپرتوارهای موسیقی اقوام ترک و کرمانج شمال خراسان آشنا بود. او که زاده ۱۳۱۰ بود، مدت سی سال در کنار استاد بزرگ بخشیهای قوچان روانشاد کربلایی حسین یگانه شاگردی کرده بود، با او به رادیو رفته بود و جزو نخستین هنرمندان رسانهای نیز به شمار میآمد.
بر اساس کتابهایی که در خانه داشت این هنرمند نزدیک به بیست داستان کردی و ترکی را با تمام آهنگهای مربوط به فصلهای مختلف آنها اجرا میکرد، در هنرهایی چون داستان پردازی موسیقایی، مناقب خوانی، نعت خوانی، مرثیه خوانی، و شبیه خوانی مهارتی به سزا داشت و گرچه دیر اما همین یکی دو سال پیش درجه یک هنرش را اهدا کردند.
۱۸ مهر؛ کرونا همچنان از هنرمندان قربانی میگیرد
علی اصغر مبرا از نوازندگان و آهنگسازان پیشکسوت کشورمان روز هجدهم مهرماه در سن هشتاد و یک سالگی بر اثر ابتلا به کرونا دار فانی را وداع گفت.
علیاصغر مُبرا متولد ۶ آذر ۱۳۱۹، نوازندهٔ سابق کلارینت در ارکستر سمفونیک صدا و سیما بود و سازهایی مانند ویلن، فلوت، ساکسوفون، کلارینت، کلارینت باس، تار و سهتار را مینواخت. او که فارغالتحصیل هنرستان موسیقی بود، نواختن ویولن را از زندهیاد علی تجویدی فراگرفت و در ارکستر گلها به نوازندگی پرداخت. وی همچنین از اعضای سابق ارکستر موسیقی سنتی صدا و سیما بود.
زندهیاد مُبرا در زمینهٔ آهنگسازی نیز آثاری را از خود به یادگار گذاشته است که از آن جمله میتوان به قطعاتی مانند «به فردا برسم» با خوانندگی بهرام حصیری، «گوشهٔ مهربانی» با خوانندگی نادر اسماعیلزاده، «هدیهٔ بهار» با خوانندگی علی خدایی، «صبح» با خوانندگی محسن رحیمی، «خریدار محبت»، «به سوی کعبه» و «پیشواز» با خوانندگی پژمان مبرا، «وقت گل» با خوانندگی علیاصغر مبرا، «قطعه برای کلارینت و ارکستر»، «ساقینامه» اشاره کرد.
۲۶ مهر؛ درگذشت یک هنرمند دیگر به دلیل کرونا
نادر کشاورز از نوازندگان سابق ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی ایران بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
نادر کشاورز از نوازندگان سابق ارکستر سمفونیک صدا و سیما بود که به مدت ۱۱ سال نیز با ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی همکاری داشت.
حضور در اجرا و ضبط بسیاری از آثار موسیقی ایرانی و موسیقی پاپ، همکاری با ارکستر موسیقی سنتی صدا و سیما به رهبری زندهیاد حسین فرهادپور، همکاری با ارکستر نغمه باران، همکاری با ارکستر مهرورزان از دیگر فعالیتهای هنری زندهیاد کشاورز بود.
این هنرمند در زمینه سرودن شعر و آموزش موسیقی نیز سالها به فعالیت مشغول بود.
۲۹ مهر؛ خداحافظی با خالق لالاییهای مادرانه ایران زمین
پروین بهمنی از هنرمندان و پژوهشگران شناخته شده موسیقی نواحی ایران که در این سالها به «خالق لالاییهای مادرانه ایران زمین» شهرت داشت روز بیست و نهم مهر ماه بعد از مدتها مبارزه با بیماری دار فانی را وداع گفت.
پروین بهمنی، متولد ۱۳۲۸ در شیراز، خالق لالاییهای محلی و پژوهشگر فرهنگ قشقایی بود. او فارغالتحصیل دانشسرای تربیت معلم بوده و در کسوت معلمی خدمت کرده است.
این پژوهشگر پس از سالها تحقیق و اجرا و گردآوری لالاییهای مناطق مختلف ایرانزمین، نشان درجه یک هنری (دکتری) را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده بود.
۱۰ آبان؛ وداع با یکی از فعالان شناخته شده مرکز موسیقی حوزه هنری
وحید حیاتی از هنرمندان و فعالان حوزه موسیقی ایرانی که طی سالهای اخیر در مرکز موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی فعالیت میکرد، بر اثر سکته مغزی دار فانی را وداع گفت.
این هنرمند که در سن پنجاه یک سالگی از دنیا رخت بر بسته از جمله فعالان و کارشناسان باسابقه مرکز موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بوده است.
مرحوم حیاتی از سال ۷۰ به فراگیری نوازندگی دف و تنبک نزد حسن آزاده فر پرداخت و سپس نزد مهرداد کریمخاوری در زمینه نوازندگی دف، فردین کریمخاوری و بابک مدرسی نوازندگی سه تار و محمد محرابی کلارینت به کسب تجربه پرداخت.
علاوه بر این، تئوری موسیقی را نیز نزد علی منتظری و امیر اسلامی فرا گرفته است. او علاوه بر تدریس کلارینت وسازهای کوبهای به تدریس دف وتنبک در فرهنگسرای خاوران، حوزه هنری مرکز و شهر ری و همچنین آموزشگاههای موسیقی ستارگان و نفیر پرداخته است. این هنرمند داوری جشنوارههای متعددی را نیز در سوابق خود دارد و از سال ۷۷ در مرکز موسیقی حوزه هنری حضور داشت.
۱۲ آبان؛ درگذشت یک نوازنده سه تار در پنجاه سالگی
بیژن پرواز (نوازنده و مدرس سهتار)، روز گذشته پنجشنبه ۱۲ آبان ماه در سن ۵۰ سالگی دارفانی را وداع گفت.
زندهیاد بیژن پرواز از سال ۱۳۶۱ موسیقی را نزد ابراهیم سپهری در کرمانشاه آغاز کرد و پس از ۲ سال به تهران نقل مکان نمود. وی از سال ۱۳۶۷ نزد داریوش طلایی و هنرمندان دیگری همچون حسین علیزاده، مسعود شعاری، محمود تاجبخش و محمدرضا لطفی آموزش دید و از سال ۱۳۷۲ به تدریس سهتار مشغول بود.
از آثار بیژن پرواز میتوان به «کاروانه» بههمراه گروه کامکار، «وصف عشق» به خوانندگی رضا رضایی، «ریوار» موسیقی محلی (کردی) و کنسرتهای متعددی در خارج و داخل کشور و ۲ دوره حضور در جشنواره فجر و ضبطهای متعدد برای رادیو تهران اشاره کرد.
۱۷ آبان؛ سرطان جان یک نوازنده را گرفت
پورنگ پورشیرازی از نوازندگان شناخته شده کشورمان که سابقه نوازندگی در چندین ارکستر مطرح کشورمان را داشته، امروز دوشنبه هفدهم آبان ماه دار فانی را وداع گفت.
این نوازنده مطرح کنترباس، که در سالهای اخیر در ارکسترهای دولتی و چندین مجموعه دیگر به فعالیت مشغول بود، طی سالهای اخیر از بیماری سرطان رنج میبرد
پورنگ پورشیرازی متولد ۱۳۵۳ تهران از مدرسان و نوازندگان شناخته شده ساز کنترباس و پیانو بود
وی فراگیری کنترباس را همزمان با ورود به هنرستان موسیقی تحت تعلیمات علیرضا خورشید فر و نادر مرتضی پور از سن ۱۵ سالگی آغاز و در سال ۱۳۶۸ به ارکستر هنرستان موسیقی راه یافت.
۲۵ آبان؛ خواننده کهگیلویه و بویراحمد در آتش سوخت
سجاد رزمجویی از خوانندگان بومی استان کهگیلویه و بویراحمد که روز جمعه ۱۴ آبان در پی حادثه انفجار در خانه مسکونی اش دچار سوختگی شدید شده بود روز سه شنبه بیست و پنجم آبان ماه در اثر این جراحات دار فانی را وداع گفت
پس از درمانهای اولیه در بیمارستان شهید بهشتی یاسوج، این خواننده محبوب هم استانی به بیمارستان امیرالمومنین شیراز منتقل شد. با این حال درمانها نتیجه بخش نبود و سجاد رزمجو شب گذشته در شیراز چشم از جهان فروبست.
فوت این خواننده فولکلور لر زبان واکنشهای زیادی را در فضای مجازی به همراه داشته است.
وی یکی از خوانندگان صاحب سبک لری و شروه خوان و آوازه خوان محلی بود که بین مردم بختیاری و لری محبوبیت زیادی داشت و در عروسیها و مراسم عزا برنامه اجرا میکرد. این هنرمند خوانندگی را از اوایل جوانی و به طور حرفهای سال ۱۳۷۱ آغاز کرده و در مجالس و مراسم عروسی و جشنها برنامههای شادی را اجرا میکرد. قطعات محلی و لری بویراحمدی او بسیار مشهور است.
۳۰ آبان؛ پیشکسوت موسیقی خراسان به دیارباقی شتافت
محمود متبسم نوازنده و مدرس ویلن و پیشکسوت موسیقی استان روز سه شنبه سی ام آبان ماه در سن ۸۴ سالگی به دیار باقی شتافت.
محمود متبسم که برادر بزرگتر حمید متبسم نوازنده و آهنگساز ایرانی است طی سالهای متمادی به عنوان یکی از هنرمندان پیشکسوت موسیقی خراسان در سمت نوازنده و مدرس ویلن و کمانچه به فعالیت مشغول بود.
این هنرمند در سال ۱۳۱۶ خورشیدی در شهر مقدس مشهد در خانوادهای متدین و با ایمان و اهل تقوا و بافرهنگ و هنردوست دیده به جهان گشود.
۲ آذر؛ مرگ یک نوازنده جوان پیانو براثر ایست قلبی
ماکان نیک بین از نوازندگان و آهنگسازان جوان موسیقی کشورمان روز سه شنبه دوم آذرماه براثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.
این هنرمند سال ۱۳۶۴ در تهران متولد و فراگیری موسیقی را از ۱۵ سالگی با ساز پیانو تحت نظر رضا مشایخی آغاز کرد. نیک بین در سال ۱۳۸۳ وارد دانشگاه هنر شد و در رشته نوازندگی پیانو تحصیلات خود را ادامه داد. وی در محضر هنرمندانی همچون گاگیک بابایان، رافائل میناسکانیان و تامارا دولیتزه و در مقطعی کوتاه دلبر حکیمآوا دورههای نوازندگی پیانو را گذراند. نیکبین تحصیلات موسیقی خود را در مقطع کارشناسیارشد ادامه داد اما پس از یکسال از ادامه تحصیل انصراف داد.
از جمله فعالیتها و آثار هنری ماکان نیکبین میتوان به سابقه ۱۸ سال تدریس پیانو، توانمندسازی مدرسین پیانو در چندین شهرستان، سرپرست مترجمین و ویراستار فنی کتاب «هنر تدریس پیانو» تألیف دینز آگای، نگارش آثار متعدد برای ارکستر، تم واریاسیون برای ارکستر بزرگ، قطعات پیانویی، آلبوم جعبه موسیقی شامل ۱۱ قطعه پیانویی، ساخت موسیقی انیمیشن و ساخت موسیقیهای متعدد در ژانرهای مختلف. اشاره کرد.
۶ آذر؛ مرگ کرنانواز بختیاری در استانه یک قرن زیستن
درویش علی فتحیپور باسابقهترین نوازنده کرنا بختیاری متولد شهر مسجد سلیمان در آستانه یک قرن زیستن در سن ۹۵ سالگی روز شنبه ششم آذرماه بر اثر بیماری ریوی دار فانی در شهر اهواز را وداع گفت.
درویش فتحیپور نوازنده پیشکسوت موسیقی اصیل بختیاری بود که از سن هفت سالگی موسیقی را نزد پدرش آموخته بود. او نوازندهای بسیار متبحر بود که در تاریخ این سرزمین ریشه داشت.
درویش در جریان برگزاری رویدادهای مرتبط با پیروزی انقلاب اسلامی، ارتحال حضرت امام خمینی (ره)، ساخت سد دز و چندین رویداد دیگر به اجرای موسیقی پرداخته بود. او کوله باری از تجربه و زیستن بود و نوای سازش همیشه روشنی بخش مراسم بختیاری. درویش میراث موسیقیای را که سینه به سینه به او رسیده بود، حفظ کرد و به فرزندانش نیز آموخت.»
دیدگاه