تصاویر | روزهای خوش زاینده رود در دهه ۶۰ | بدون آب زاینده رود می‌شود خشک رود
دوشنبه ـ ۱۸ مهر ماه روزِ بزرگ‌ترین و پُرآب‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که برخی هنرمندان امروزه از آن به‌عنوان «خشک رود» یاد می‌کنند. جایی که دیگر سراسر خشکی شده و کمتر کسی از مردم اصفهان برای تفریح به آن مراجعه می‌کند.
زاینده‌رود از مکان‌هایی در شهر اصفهان محسوب می‌شود که این روزها بیشترِ مردم به واسطه‌یِ خشک شدنش با حسرت از آن یاد می‌کنند.
عبدالله هاشمی، عکاسِ پیش‌کسوت که ۹۰ سال دارد، از جمله افرادی است که عکس‌های متعددی از «خشک‌رود» یا همان «زاینده‌رود» ثبت کرده و با حسرت درباره این رود می‌گوید: «بدون آب که زاینده‌رودی نیست، می‌شود خشک رود. اگر آب نباشد، چه چیزی ما را به آبادانی می‌کشد؟»
او ادامه می‌دهد: «ما برای زیبایی زاینده‌رود به آنجا می‌رفتیم. مردم دورِ زاینده‌رود جمع می‌شدند. مردم اصفهان پنجشنبه و جمعه‌ها عادت داشتند به زاینده‌رود بروند. من عکس‌هایی از جمعیت ۱۰ هزار نفری در سیزده بدر و شب عید کنار زاینده‌رود دارم که همه آنجا جمع می‌شدند.»
این هنرمندِ عکاس اضافه می‌کند: «می‌گویند زندگی با آب پیوند خورده است. زندگی بدون آب می‌شود؟ آب باید باشد تا مردم را برای کار به جایی بکشاند. اگر آب نباشد، کشاورز کجاست؟ اگر آب نباشد، هیچی نیست. کشت نیست. گندم نیست. بدون آنها ما چگونه زندگی می‌کنیم؟»
در ادامه تصاویری از «زاینده‌رود» را مشاهده می‌کنید که توسطِ عبدالله هاشمی در سال ۱۳۶۰ به ثبت رسیده‌اند:
دیدگاه