ماجرای کامیون‌های کمک به مردم خوی ؛ هادی حجازی‌فر، ‌مجید صالحی و ... بودند

نامور می‌گوید: هنرمندان همواره در جمع‌آوری کمک‌های مردمی در بلایای طبیعی پیشگام بوده‌اند. در همین ماجرای خوی، حجم کمک‌های مردم و هنرمندان آنچنان زیاد بود که ۲ کامیون بزرگ از کمک‌های انجام شده گردآوری کردیم و به سالن هامون فرستادیم که دپو شد و در مجموع ۶ کامیون کمک که توسط این سه مجموعه گردآوری شده بود، به خوی فرستاده شد.

او با اشاره به همراهی هنرمندانی چون مجید صالحی، امیرحسین رستمی، عباس جمشیدی، شاهین چگینی، علیرضا کمالی در کنار هادی حجازی‌فر، مدیر تئاتر هامون که اصالتا اهل خوی است و وحید آقاپور، دیگر هنرمند تئاتر که در کنار این ماجرا بوده است، می‌گوید: فوران کمک‌های مردم در این وضعیت اقتصادی برایم بسیار عجیب بود و خیلی خوشحالم در ایران زندگی می‌کنم که چنین مردمی دارد اما دریغ از حضور یک مسئول در کنار جامعه هنری.

نامور ادامه می‌دهد: کار ما فرهنگی است و قرار است الگوی جامعه باشیم. مدیران از همراهی هنرمندان تئاتر و سینما می‌گویند اما متاسفم که وقتی پای عمل به میان می‌آید تلاش‌های هنرمندان برایشان اهمیتی ندارد. به ویژه وقتی بخش خصوصی وارد کار می‌شود، این همراهی ضروری‌تر هم می‌شود اما بخش غیرخصوصی نه تنها در جریان کمک به خوی، حضوری در کنار هنرمندان نداشت، بلکه به کلیت جریان کلی تئاتر هم بی‌توجه است.

وی درباره شرایط کلی اجرای تئاتر در مقطع فعلی توضیح می‌دهد: وقتی حال مردم خوب نیست و شرایط اقتصادی هم این چنین به هم ریخته است، حال تئاتر و جامعه تئاتری هم خوب نخواهد بود. زیرا خانواده‌ها درگیر تامین نیازهای اولیه خود هستند و کمتر می‌توانند برای کالاهای فرهنگی سرمایه‌گذاری کنند. از طرف دیگر تماشاگران تئاتر هم تغییر کرده‌اند. شاید ۲۰ درصد تماشاگران فعلی، مخاطبان همیشگی تئاتر باشند اما چاره چیست. ما به این کار علاقه داریم و باید مردم را هم برای تماشای آن تشویق کنیم. همچنانکه دکتر ناظرزاده کرمانی، استادمان در سال‌های قبل‌تر گفته‌اند، هرچه تئاترهای ما بیشتر شود، تعداد زندان‌هایمان کمتر خواهد شد. اما وقتی از تئاتر حمایت نشود، این اثرگذاری هم نخواهد بود.

او با اشاره به تاثیر تماشاخانه‌های خصوصی در تامین نیازهای جامعه تئاتری می‌افزاید: وقتی تئاتر در تهران متقاضی دارد و ۸۰ درصد تقاضاها را بخش خصوصی اجابت می‌کند، چرا این تماشاخانه‌ها نباید مورد حمایت باشند. ما مدت‌ها صبوری کردیم تا شاید تغییری در عملکرد مدیران ببینیم ولی متاسفانه هیچ نقطه امیدی ندیدیم، درحالیکه در این شرایط هم، کیفیت کارهایی که در بخش خصوصی روی صحنه می‌رود، بالاتر از بخش غیرخصوصی است. البته که مدیران می‌آیند و می‌روند و جامعه هنری باقی می‌ماند ولی این پرسش هم وجود دارد که بودجه تئاتر کجا می‌رود.

نامور با اشاره به کاهش رقم کمک هزینه‌های تئاتر در سال جاری می‌گوید: چگونه است که رقم کمک هزینه‌ها از ۲۴ میلیون در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ امسال به ۱۰، ۱۵ میلیون رسیده، آن هم در شرایطی که تورم این گونه بالا می‌رود، کمک‌هزینه تئاتر به جای افزایش، کاهش پیدا می‌کند. اگر رقم کمک هزینه‌ها را کاهش داده‌اید، کدام سالن و امکانات را به تئاتر اضافه کرده‌ایم. وظیفه دولت، حمایت از تئاتر است و بابت این حمایت، بودجه می‌گیرد. فقط به انتشار آمار نمایش‌های اجرا شده بسنده نکنند. در حالیکه اغلب این نمایش‌ها در بخش خصوصی روی صحنه رفته‌اند.

او اضافه می‌کند: در همین چند سال پیش شبانه در تهران بیش از ۱۰۰ اجرا روی صحنه می‌رفت که اغلب هم در بخش خصوصی بود ولی الان که بیش از ۲۰، ۳۰ اجرا نیست، کمک هزینه‌ها بشدت کاهش پیدا کرده است. ما نمی‌گوییم به تماشاخانه‌های خصوصی کمک کنید ولی دست‌کم گروه‌های نمایشی را حمایت کنید.

مدیر «عمارت نوفل لوشاتو» در ادامه با اعلام اجراهای این تماشاخانه در مقطع فعلی می‌افزاید: در حال حاضر میزبان نمایش‌های «خرده جنایت‌های زن و شوهری» کار افشین قاسمی، «فقط یک ساعت آرامش» کار رضا بهدادنیا و «خاتون پرده نشین» به کارگردانی میثاق یوسفی هستیم که با بازی امیر غفارمنش و زهره حجازی‌مهر اجرا می‌شود.

از پایان همین هفته هم اجرای نمایش «اهل هوا» به کارگردانی محمد حاتمی آغاز می‌شود که بهنام شرفی، سید جواد یحیوی هم از جمله بازیگران آن هستند. همچنین قرار است خروجی یک آموزشگاه کودک هم در قالب اجرای یک نمایش روی صحنه برود چراکه کار کودک هم همواره برای ما اهمیت داشته است. علاوه بر اینها نمایشنامه‌خوانی‌های شنبه‌ها را هم داریم و برای اجراهای بهار آینده هم با ده گروه نمایشی قرارداد بسته‌ایم.

او همچنین خبر می‌دهد که خودش سال آینده نمایش «مده آ» را به عنوان تهیه‌کننده با کارگردانی باران شادپوری تولید می‌کند که به گفته او، این نمایش تلفیقی از اساطیر ایرانی و غربی است و قرار است در کشورهای دیگر هم روی صحنه برود.