خودکشی خانم بازیگر ایرانی

ملیکا روح‌انگیزی در نمایش مستند «متاستاز» با موضوع همپایان بیماران مبتلا به سرطان با دشتی همکاری کرده بود.

می‌خواهم همان تماس پنج روز پیش‌مان را باور کنم که زنگ می‌زنی و از قطعیت تصمیم برای شروع شغلی خارج از تئاتر می‌پرسی و پیشنهاد خودت را می‌گویی و با این جمله خداحافظی می‌کنی: «پس من بهشون می‌گم هستید، صبر می‌کنیم تا از سفر برگردید...» نه، اصلا می‌خواهم تو را روی همان صحنه متاستاز با دستان منقبض و مشت‌شده و صدای لرزان و همان‌گونه موثر و تکان‌دهنده باور کنم، وقتی از همپایی خواهر به همپایی مادر و از همپایی مادر به سوگ مادر و از سوگ مادر به تنهایی پدر و قصه‌های پرپیچ‌وخم و تلخ و سخت زندگی که هر روز و هر روز و هر روز با تو بود و تو با تمام قدرتت تصمیم گرفتی تمام کنی این سرنوشت سراسر رنج را، تمام! مرگ تو مرگ «همپاست»، نه این راهش نبود.

چرا صبر نکردی برگردم؟! باز مثل همیشه باید حرف می‌زدیم پیش از آن که دیر می‌شد... این جا امید مرده است و مرگ تو بغض را انبوه کرده است.»