کارگردان اولین اجرای بخش رادیوتئاتر جشنواره تئاتر فجر از نمایشش می‌گوید| رسم عروسی کرمانج ها در بوکه من
روز گذشته بخش رادیوتئاتر جشنواره تئاترفجر، با نمایش «بوکه من» از بجنورد، افتتاح شد.
بخش رادیوتئاتر، بعد از چند سال دو باره به جشنواره اضافه شده و پیش از شروع رسمی جشنواره در اول بهمن اجراهای این بخش آغاز شده‌اند. در این بخش نمایش‌هایی که پیش از این هم ضبط رادیویی شده‌اند، با حضور تماشاگر به صورت رادیویی اجرا و همزمان از رادیو نمایش پخش می‌شوند. بیشتر شرکت‌کنندگان هم کارکنان مراکز رادیو در شهرستان‌ها هستند.
دیروز و در اولین روز جشنواره، نمایش «بوکه من» با حضور کورش زارعی، دبیر جشنواره، اجرا شد. این نمایش که از بجنورد، شرکت کرده بود، نوشته و کار طاهره شاد دل بود. او که کارمند رادیوی مرکز بجنورد است، از سال ۷۵ کار تئاتر را شروع کرده و از سال ۸۶ هم در رادیوی بجنورد فعالیت دارد. او در باره بوکه من توضیح می‌دهد که در زبان کرمانجی به معنای عروس من است و می‌گوید نمایش داستان عاشقی و جنگ در راه رسیدن به معشوق است و ماجرای دو پسرعمو را روایت می‌کند که با هم بر سر رسیدن به دختر مورد علاقه شان ستیز می‌کنند.
او می‌گوید: «هرکدام از شرکت‌کننده‌ها در بخش رادیو تئاتر بنا بر سلیقه و گاه آیین‌هایی که در میان آن قوم وجود دارد، نمایش‌هایی را آماده کرده‌اند. در منطقه ما، در بجنورد، هم اقوام کرد، ترک، ترکمن و بلوچ زندگی می‌کنند و می‌خواستیم تصویر و رسم‌هایی از این اقوام را در نمایش داشته باشیم. در بوکه من در واقع رسم و رسوم عروسی کرمانج‌ها را می‌بینیم و این که در این منطقه دخترها روی دلشان پا می‌گذارند، ولی به حرف پدر و مادرشان احترام می‌گذارند و روی حرف آنها حرف نمی‌زنند.»
شاددل البته از واکنش تماشاگران هم به این نمایش می‌گوید و توضیح می‌دهد: «خیلی از تماشاگران دیروز بعد از دیدن نمایش به من گفتند دختر، چرا حرف خودش را نزد و به این مسئله نقد داشتند.»
او از اضافه شدن بخش رادیوتئاتر به جشنواره هم صحبت می‌کند و آن را اتفاق خوبی می‌داند: «این که نمایش‌های رادیویی چطور آماده و ضبط می‌شوند، همیشه برای شنونده کنجکاوی برانگیز است. به کمک این اجراها تماشاگر می‌تواند شاهد اجرای نمایشی باشد که از رادیو پخش می‌شود. البته در تهران گاه‌گاه برنامه‌های رادیویی از مردم دعوت می‌کنند تا در حین ضبط برنامه در استودیو حضور داشته باشند، ولی در بجنورد چنین امکانی وجود ندارد و خیلی دوست دارم چنین اتفاقی در مرکز رادیوی بجنورد هم بیفتد.»
شاددل اما از زمان کوتاهی که برای آماده شدن کار داشته، گلایه می‌کند و می‌گوید: «از زمانی که به ما اعلام شد برای شرکت در جشنواره پذیرفته شده‌ایم، تا اجرا زمان کمی‌در اختیار داشتیم. قرار بود که این اجراها اصولا در زمان خود جشنواره باشد که نزدیک یک هفته زودتر برگزار شد و زمان ما باز هم کمتر شد و این مسئله به آمادگی گروه برای اجرا لطمه زد.»
دیدگاه