کهبد تاراج: «ط» گوشه‌ای از زندگی «شهید طیب حاج رضایی» است

این اثر که به قلم «کهبد تاراج» به نگارش درآمده، برش‌هایی از زندگی «شهید طیب حاج رضایی» لوطی پیش از انقلاب و حر و شهید بعد از انقلاب را به تصویر کشیده‌است. «کهبد تاراج» بازیگر و نویسنده‌ی این نمایش در خصوص ایده‌ی این اثر و رسیدن به این کاراکتر می‌گوید: روایت‌های گوناگونی وجود داشت. تحقیقات بسیاری انجام دادم، به کتابخانه‌ی ملی رفتم، دو جلد کتابی که «مسعود ده‌نمکی» درخصوص ایشان منتشر کرده‌بود را مطالعه کردم، با خواندن همه‌ی این‌ها، نمایشنامه‌ی «ط» را نوشتم و آن را با «مجید رحمتی» به روی صحنه بردم.

او ادامه داد: نقطه‌ی احساسی زندگی طیب را دستکاری کردیم‌. او قبل از انقلاب در دهه‌ی ۳۰، فرد خوشنامی بوده اما در دهه‌ی ۴۰ تغییر عقیده می‌دهد و طرفدار انقلاب می‌شود. در واقع طیب سه‌وجه دارد. عجیب است یکی از اقوام دور ایشان به من پیام داد که برای ساخت این اثر باید از ما اجازه می‌گرفتید و من هم در جواب گفتم ما به خاطر نوشتن تاریخ از کسی اجازه نمی‌گیریم.

این بازیگر در پاسخ به این پرسش که نمایش «ط» چه‌اندازه به زندگی «شهیدطیب حاج رضایی» وفادار است، پاسخ داد: طرحی ۹۰صفحه‌ای درباره‌ی «طیب حاج رضایی» داشتم اما آن را به کلی کنار گذاشتم و تصمیم گرفتم با ترنابازی زندگی او را تلفیق کنم. در حقیقت وظیفه‌ی نمایش این نیست که ویکی‌پدیایی از زندگی یک نفر را روی صحنه ببرد؛ نمایش «ط» فقط به۷۰درصد از زندگی ایشان وفادار است.

او در ادامه با اشاره به عکسی از طیب با یک کلاه‌شاپو و یک تصویر نقاشی شده از او که در خیابان امام‌خمینی است، عنوان کرد: به دو نفر حر انقلاب می‌گویند؛ یکی «شاهرخ ضرغام» و دیگری «شهید طیب حاج رضایی». شاید این عبارت درستی نباشد اما باید بگویم که سر طیب را کلاه گذاشتند. انحصار موز را به او دادند تا اسلحه جابه‌جا کند. او در سال ۴۰ موز مجانی را در سراسر ایران به دست مردم می‌رساند و معتقد بود که همه‌ باید بدانند موز چیست. در کل طیب انسان عجیبی بود و در ما نمایش «ط» فقط از کنار او عبور کردیم و بیشتر در خصوص اطرافیانش حرف زدیم.

«تاراج» در پاسخ به این پرسش که چه اندازه از «امیر حاج رضایی» کارشناس فوتبال در نگارش این اثر کمک گرفته شده است اظهار داشت: به دلیل بی‌مهری‌های که به «امیر حاج رضایی» کارشناس فوتبال داشتند ایشان در رشت زندگی می‌کند. متاسفانه من هیچ گفت‌وگویی در این زمینه نداشتم اما خیلی دوست داریم برای ایشان بلیت رفت و برگشتی بگیریم تا برای تماشای اثر ما تشریف بیاورند.

کارگردان نمایش «غلامرضا لبخندی» بیان کرد: نمایش «ط» گوشه‌ای از زندگی طیب است. «ط» هم طیب است، هم طهران، هم طوقش. یکسری از آدم‌ها هرگز نمی‌میرند، به قول معروف: حتی مرده‌‌ی آن‌ها هم‌ کار می‌کند. ایشان آنقدر در زندگی‌ها تاثیرگذار بوده است که حد ندارد. طیب را به نوعی می‌توان رابین‌هود ایرانی دانست‌. جالب است که آخرین روز زندگی طیب را «بهروز افخمی» با عنوان «صبح روز اعدام» به زودی خواهد ساخت.

«کهبد تاراج» در خصوص نویسندگی در دو مدیوم تئاتر و تلویزیون عنوان‌کرد: پیشنهادهای متفاوتی داشتم اما ظرافتی که در سریال‌نویسی وجود دارد در تئاتر نیست، ظرافتی هم که این‌جاست آن‌جا پیدا نمی‌شود. این دو مدیوم‌ با هم متفاوت‌اند. در تئاتر، دنیا کوچک‌تر و محدودتر است اما حرف‌های بزرگتری را می‌توانیم بیان کنیم. در سینما حرف‌ها کوچک‌تر اما پروداکشن‌ها پهناور می‌شود.