نگاهی به ۷ اثر پاییزی از هنرمندان ایرانی

 گنجینه موزه هنرهای تجسمی معاصر در میان بیش از ۶۰۰ قطعه اثر هنری شاخص مدرن و معاصر، شاهکارهایی از نخبگان هنر ایران را نیز نگهداری می کند که ممکن است به جهت پالت رنگی و برخی المان های تصویری تماشای آنها یادآور پاییز دل انگیز باشد.
کارهایی که با لکه رنگ های نارنجی و اشاره مستقیم یا انتزاعی به طبیعت، انسان محصور در آجر و ماشین را به دوباره دیدن پیرامون خود و دوباره لذت بردن از زندگی دعوت می کند؛ به نظر می رسد هنرمندان آگاهانه روی چنین آثاری نام و عنوان نمی گذارند، زیرا نمی خواهند خیال مخاطب را در یک چارچوب تنگ زندانی کنند، شاید بیننده ای بر اثر تجربه زیسته خویش از تماشای یک اثر به ساحت هایی چون زیبایی، انتظار، روزمرگی و یا هر معنای دیگری رهنمون شود و نباید این فرصت همذات پنداری را از او گرفت.
در گنجینه موزه از میان ده ها اثر که ممکن است مخاطب را به حال و هوای پاییز نزدیک کند، آثاری از فریده لاشایی، جلال شباهنگی، رضا درخشانی، گارنیک درهاکوپیان و همایون سلیمی روی دیوار گالری موزه به تماشاست که ممکن است برخی را به فصل برگ ریزان ارجاع دهد.
سه اثر زنده یاد لاشایی در فضای آبستره مفهومی و خاص او در کشاکش طبیعت گرایی و بازتاب احساسات درونی هنرمند است؛ هر سه این کارها شمایی از انتزاع و اشکال معناداری از طبیعت اند و رنگ گذاری های نارنجی فضایی پاییزی را به ذهن متبادر می کند؛ رد شاعرانگی، شیرینی و امید در کارها می دود که اتفاقا فصل مشترک چهار اثر دیگر گنجینه پاسارگاد نیز هست؛ مانند کویر سراسر نارنجی و خیال انگیز جلال شباهنگی نقاش ۸۶ ساله که بنا به شیوه دیرینه اش، سطوح و رنگ های تخت، بکری و سادگی را در نقاشی های گرافیک گونه اش جلوه‌گری می کند؛ اثر درخشان رضا درخشانی ۷۰ ساله از مجموعه انار است؛ نمایش تجریدی درخت انار، نماد شاخص میوه بهشتی، سمبل زایش و آیکون پاییزی در مرز میان پیکرنمایی و اکسپرسیونیسم انتزاعی است. ریشه های تصویری اثر به وضوح به خاستگاه های تصویری سنتی ایران زمین ارجاع دارد. گفته می شود مجموعه انارهای درخشانی حاصل سال‌ها مولوی‌خوانی اوست. تصویر جهان در حال تغییر در اشعار مولانا و مضامین عمیق پنهان در ساده‌نویسی، توجه او را به خود معطوف می‌سازد. 
گارنیک درهاکوپیان، از پایه گذاران تالار جریان ساز قندریز با یک اثر سورئالیستی طبیعت گرایانه در این مجموعه حاضر است؛ شاید برای توصیف حال و هوای آثارش که کلاژ تصویری دلپذیری است این جملات 
رویین پاکباز، منتقد هنری راهگشا باشد: «گارنیک در جست‌وجوهایش از منابع مختلفی چون هنر مدرن غربی، هنرهای سنتی ایران و میراث فرهنگی ارمنی مایه می‌گیرد. به‌ویژه از روش‌های فضاسازی هندسی کوبیستی و اغراق اکسپرسیونیستی شکل و رنگ و نیز از پیکرنگاری قدیم ایرانی و نقوش تزیینی ارمنی بسیار استفاده می‌کند.»
همایون سلیمی نقاش ۷۳ ساله هم با اثر بدون عنوان از مجموعه بیا تا گل برافشانیم در گنجینه موزه پاسارگاد حضور دارد؛ توالی و نظم شرقی گل های پنج پر فضای ایرانی و آرامش بخشی را انعکاس می دهد که روایتی عارفانه از طبیعت است.

موزه هنرهای تجسمی معاصر همزمان با اخذ مجوز رسمی از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، دوره جدید فعالیت خود را با اجاره دو سالن در مجموعه تاریخی و فرهنگی باغ موزه نگارستان از تیرماه ۱۳۹۹ آغاز و پس از آماده سازی سالن های نمایش فعالیت خود را از اواخر سال گذشته آغاز کرده است.

منبع: ایسنا