داستان کوتاه «به امید دیدار» نوشته آلبرتو موراویا

شخصیت اصلی داستان، مردی است که در خیابان با زنی جذاب روبه‌رو می‌شود و مجذوب رفتار سرد و در عین حال اغواگرانه‌ی او می‌گردد. این زن، که گویی در دنیایی رازآلود سیر می‌کند، در پاسخ‌هایش نشانی از بی‌تفاوتی و نوعی بازیگری پیچیده دارد.

موراویا با سبک خاص خود که بر تحلیل روابط انسانی، تنهایی، و میل به ارتباط تأکید دارد، فضایی آکنده از حسرت، جذابیت و بیگانگی خلق می‌کند. پایان داستان، مانند بسیاری از آثار او، خواننده را در تردید و تأمل درباره‌ی ماهیت واقعی احساسات انسانی باقی می‌گذارد.