داستان کوتاه «صراحت و قاطعیت» نوشته‌ بهرام صادقی/صوت

یکی از درخشان‌ترین نمونه‌های طنز تلخ و نگاه انتقادی او به وضعیت جامعه و انسان معاصر است. داستان، روایتگر دو مردی است که کمترین صراحت و قاطعیت را دارند. این داستان با زبانی ساده اما هوشمندانه، پوچی معیارهای اجتماعی، ریاکاری و ناهنجاری‌های رفتاری انسان‌ها را به تصویر می‌کشد. طنز گزنده‌ی صادقی در این داستان، نه‌تنها لبخندی تلخ بر لب خواننده می‌نشاند، بلکه او را به تأمل درباره‌ی روابط انسانی و ارزش‌های ساختگی وامی‌دارد.  

بهرام صادقی (1937-1984) نویسنده‌ای پیشرو و از مهم‌ترین داستان‌نویسان معاصر ایران بود که با نگاه طنزآمیز، پوچ‌گرایانه و نقادانه‌اش به جامعه، جایگاهی خاص در ادبیات فارسی به دست آورد. او که به دلیل کم‌نویسی اما آثار پرمغزش شناخته می‌شود، در عمر کوتاهش مجموعه داستان ماندگار «سنگر و قمقمه‌های خالی» را منتشر کرد که همچنان از شاهکارهای داستان‌نویسی ایرانی به شمار می‌رود. نثر خاص، فضای سوررئال و طنز تلخش، او را به نویسنده‌ای متفاوت تبدیل کرده است. صادقی با روایت‌های بدیع و شخصیت‌های سرگشته و گرفتار در دنیایی پوچ، تصویری زنده و انتقادی از جامعه‌ی ایرانی ارائه داده و تأثیری عمیق بر نسل‌های بعدی نویسندگان ایرانی گذاشته است.