وقتی بغضِ ایرج نوذری شکست

با ایرج نوذری درباره حضورش در این برنامه صحبت کردیم و او چنین پاسخ داد: صدا عنصر بسیار مهمی است؛ من حتی در کارهای تصویری هم به صدا اهمیت بیشتری می‌دهم. تأثیر صدا همیشه بیشتر از تصویر است. به طور مثال وقتی رعد و برق را می­‌بینیم تأثیری بر ما ندارد، اما صدا آن است که حسی را در ما ایجاد می‌­کند. درست است که صدا با تصویر تکمیل می‌­شود اما به تنهایی هم کامل است.

این بازیگر سینما و تلویزیون به سخت‌ترین لحظه ضبط برنامه که به یاد پدرش می‌افتاد اشاره کرد: "هنگام ضبط رادیویی دو برنامه اول "صندلی داغ"، تمام مدت بغض داشتم و از شدت هیجان می­‌لرزیدم. تمام مدت پدر جلوی چشمم بود، سخت‌ترین برنامه‌ای بود که داشتم چون هر لحظه حضور ایشان را احساس می­‌کردم و نگران بودم مبادا خطایی بکنم که روح‌شان آزرده شود. من از دو سالگی در میدان ارگ بودم؛ ۵۶ سال خاطره دارم."

نوذری خاطرنشان کرد: من در رادیو همه جور کاری کرده‌­ام. حالا که به رادیو نمایش آمده‌­ام قصد دارم نمایش‌­هایی که از زبان‌­های مختلف به فارسیِ اصیل ترجمه کرده‌­ام را کارگردانی و اجرا کنم. دوست دارم مداوم در رادیو باشم. اگرچه رادیو رسانه‌ای هست که باید در آن دلی کار کرد و از نظر اقتصادی ضعیف است. درخواست من از مدیران رسانه و رادیو همیشه این بوده که از نظر اقتصادی به رادیو و اهالی آن بهای بیشتری بدهند. استعدادهای جوان و با انگیزه‌­ای در رادیو حضور دارند که باید باشند و کار کنند. از قدیمی‌ها هم باید استفاده کرد تا بتوانیم نوستالژی را به جوان‌ها انتقال بدهیم. جمله‌­ای دارم که بیشتر درباره­ آن خواهید شنید: کهنه­‌کاران را از نو باید شناخت!

این هنرمند درباره فعالیتش با پدر مرحومش منوچهر نوذری، گفت: در سال‌های قبل از انقلاب وقتی خیلی کوچک بودم، در برنامه­ "شما و رادیو"ی پدرم بازی می­‌کردم. بعد از انقلاب هم در برنامه­ "صبح جمعه با شما" بازی کردم. اما به دلایلی از رادیو دورماندم و حالا برگشتم.

منبع: تسنیم