حسین رفیعی: اجرا ارثیه پدری نیست/ سریال‌ها به زندگی واقعی مردم شبیه باشند
مجری و بازیگر تلویزیون گفت: زمانی که از بازیگری به سمت اجرا آمدم به من نقد وارد شد، اما به نظرم اجرا ارثیه ای پدری کسی نیست که بگویم چون من مجری بودم کسی حق ندارد وارد این حوزه شود و بالعکس.
حسین رفیعی بازیگر و مجری برنامه های تلویزیونی گفت: این روزها در سریال پلاک ۱۳ حضور دارم که هم زمان تصویربرداری و پخش می شود. البته تولید یک سریال در شرایط کرونا سخت است ولی همکاران بی وقفه کنار هم کار کردند که از آنها تشکر می کنم.
وی ادامه داد: در سال های اخیر بیشتر نقش پدر خانواده را بازی کردم، در حالیکه خیلی قبل ترها نقش بچه را بازی می کردم. در سریال پلاک ۱۳ نقش تیمور را دارم که کار آفرین است و مانند خیلی از پدرها تلاش می کند تا فرزندانش جایگاه خوبی پیدا کنند.
رفیعی تاکید کرد: خیلی سعی کردیم که مانند خانواده های امروز جامعه باشیم، چون خودم همیشه به خلق خانواده های بی شباهت به جامعه و واقعیت نقد داشتم و گریزان بودم. چون ما نباید ایران را فقط تهران ببینیم و همچنان در کشورمان روستا و دهستان داریم که اقوام مختلف با روحیات گوناگون در قالب خانواده زیر یک سقف زندگی می کنند و سنت های خانوادگی مشترکی در آنها وجود دارد که فقط برای ایران است و شاید در هیچ جای دنیا مشابه آن را نداشته باشیم.
این بازیگر همچنین تاکید کرد: ما سریال می سازیم و هدفمان طنز بودن آن است اما باید یادمان باشد که وام دار فرهنگ هستیم و باید مراقب آن باشیم که فقط به قیمت خنداندن، به فرهنگمان آسیب نزنیم.
وی درباره حضورش در مجموعه پلاک ۱۳ نیز اظهارداشت: چون از ابتدا با کارهای طنز شناخته شده ام، بیشتر پیشنهاداتی که سمتم می آید نیز طنز است. با آقای معیریان نیز سال های پیش در مجموعه شیر و عسل همکاری داشتم. به عقیده من کار با آقای معیریان به دلیل اینکه برای جایگاه بازیگر احترام می گذارد، لذت بخش است و دست بازیگر را باز می گذارد و از پیشنهادهای بازیگران استقبال می کند.
رفیعی در پاسخ به این پرسش که پلاک ۱۳ را تا چه میزان موفق می دانید؟ گفت: من ادعایی ندارم مجموعه ای که ما کار کردیم بی نقص است، اما تمام تلاشمان را خالصانه و عاشقانه انجام دادیم.
وی همچنین درباره حضور در جایگاه مجری و بازیگر نیز توضیح داد: زمانی که به عنوان بازیگر آمدم اجرا کردم این نقد را به من داشتند که چرا به عنوان بازیگر مجری شدم. اما هیچ اشکالی ندارد. به نظرم هر کسی می تواند جلوی دوربین یک برنامه را مدیریت و خوب ارائه کند و مردم هم او را دوست داشته باشند. این حق مردم است که او را ببینند. ارثیه ای پدری کسی نیست که بگویم چون من مجری بودم کسی حق ندارد وارد این حوزه شود و بالعکس. من وقتی به تلویزیون آمدم خودم یک جوان ۲۲ ساله بودم و الان پسرم ۲۰ سال سن دارد. طبیعی است که جوان تر ها باید بیایند و آدم های جدید هم حضور پیدا کنند. هنر و ورزش حق کسانی است که در این رشته ها استعداد دارند.
دیدگاه