مریم نشیبا: فکر می‌کنند من جوان و ۴۰ ساله هستم
مجری برنامه «شب‌بخیر کوچولو» گفت: آدم‌ها عمدتا فکر می‌کنند من جوان و ۴۰ ساله هستم و نمی‌دانند که دوبرابر این سن دارم؛ به همین خاطر اول تعجب می‌کنند اما بعد از تعداد سال های کاری من متوجه مسن بودن من می‌شوند.
مریم نشیبا در توضیح شروع فعالیت خود در برنامه «شب بخیر کوچولو» که باعث شناخت نسل ها از او شد، بیان کرد: این برنامه از ۹ تیرماه ۶۹ برای اولین بار شروع شد؛ گویا تعدادی را برای اجرا انتخاب کرده بودند و استاد ساعد باقری (شاعر بزرگ مملکت ما) آن زمان مسئولیت گروه کودک رادیو را داشتند و همراه آقای کاظم زاده و یکی دیگر از همکارانشان سه نفر بودند که مسئولیت داشتند تا گوینده ای را برای برنامه «شب بخیر کوچولو» انتخاب کنند.
وی افزود: آن زمان لوزه هایم را عمل کرده بودم و باید استراحت می کردم اما با آن شرایط پای میکروفن رفتم و یک پاراگراف از قصه مادربزرگ مهربان را که خواندم لطف کردند و گفتند که کافی است و ایشان همانی است که در ذهنمان هست؛ دو هفته طول کشید تا زخم های عملم خوب شود و پس از آن کار را شروع کردم.
این گوینده رادیو تصریح کرد: این گونه بود که من مشغول کار شدم و آقای مصطفی رحمان دوست نازنین شعر زیبای «گنجشک لالا مهتاب لالا» را سرودند و بعد از آن آقای محمود منتظم صدیقی (یادش بخیر) موزیک این کار را ساختند.
نشیبا اظهار داشت: گویا ابتدا با گروه کر رادیو و با صدای بزرگسالان اجرا شد و پی بردند که این صحیح نیست و باید یک بچه آن را بخواند؛ پس پروشات پیروزکار که خواهرزاده آقای منتظم صدیق و ۸ ساله بود کار را اجرا کرد و با چه قدرتی «گنجشک لالا مهتاب لالا» را خواند.
وی افزود: یادش بخیر ژاله صادقیان عزیز می گفت هرکاری می کنم نمی توانم آن ته اجرا را انجام بدهم و این بچه آن زمان چه کرده است.
این مجری پیشکسوت رادیو با اشاره به توجهی که از ابتدا به صدای او از سوی مردم شده است، اظهار داشت: زمانی که بعد از دانشگاه در آموزش و پرورش دبیر شدم مدیر ما که مدیر زمان تحصیل خود من هم بود زنگ تفریح به من گفت تو در صدا و سیما هستی؟ و من گفتم نه (چون هنوز نبودم) اما گفت بچه ها می گویند آن خانمی که صدا و سیمایی هست را به کلاس ما بفرستید. آن زمان اصلا ذهنم نمی رسید که بخواهم گوینده بشوم تا سال ۱۳۵۶ که فراخوان دادند و من شرکت کردم و از بین ۲۰۰۰ نفر، ۲۰۰ و سپس ۲۰ نفر و بعد ۱۰ نفر و در نهایت ۵ نفر غربال شدند و من یکی از آن ۵ نفر بودم.
نشیبا تاکید کرد: «شب بخیر کوچولو» پس از چند ماه که از پخش آن گذشته بود شناخته و بسیار مطرح شد.
وی گفت: زمانی که دانش آموزانم پی می بردند که اجرای «شب بخیر کوچولو» با من است یا عکس های من را در مجلات می دیدند خودم را به کوچه علی چپ می زدم چون نمی خواستم بچه ها از در دیگری وارد شوند و آن زمان فکر می کردم اگر دانش آموزان این را بدانند از اعتبار معلمی من کاسته می شود چون معلمی برایم در اولویت بود و نمی خواستم این کار من را کوچک کند اما بعد دیدم این کار آنقدر والاست که من را بالا می برد.
مجری برنامه «شب بخیر کوچولو» با توضیح چگونگی آموزش دیدنش برای اجرای این برنامه تصریح کرد: آقای محمدمهدی سدیفی از بزرگان موسیقی و تهیه کنندگان رادیو دو ماه با من کار کرد تا چیزهایی را به من بیاموزند؛ مثلا وقتی که من می گفتم «موشه اومد» با صدا و لحن گفتاری ام به شکلی بازی کنم که موش را کوچولو نشان دهم و زمانی که می گویم «شیر آمد» شیر را درشت نشان دهم و بسیار تلاش کردم که از ایشان بیاموزم.
وی افزود: «شب بخیر کوچولو» برای سالها راس ساعت ۲۱ پخش می شد و با تغییر زمان ۲۰:۴۵ شد و الان حدود ۱۲ سال است که (منهای پنجشنبه و جمعه) ۲۱:۳۵ از رادیو ایران پخش می شود.
نشیبا در پاسخ به این سوال که کمیت و کیفیت بازخورد مردمی در مواجهه با ایشان چگونه است، بیان کرد: بیشمار بازخورد گرفتم و همه جا بازخورد می گیرم مثلا در تاکسی می گویم آقا «میدان انقلاب» و زمانی که سوار که می شوم و جمله ای میگویم (مثلا دوکوچه پایین تر) ناگهان به شدت ترمز می زنند و می گویند تو مریم نشیبایی؟!
وی ادامه داد: مردم روی گلبانگ من که ساعت ۳ پخش می شود (رانندگان مخاطبان عمده آن هستند) توجه ویژه ای نشان می دهند و می گویند گوینده این برنامه شمایی؟! عمدتا فکر می کنند من جوان و ۴۰ ساله هستم و نمی دانند که دوبرابر این سن دارم. به همین خاطر اولش تعجب می کنند اما بعد می فهمند (به دلیل سالهایی که کار کردم) طبیعی است که مسن باشم.
مریم نَشیبی یا مریم نَشیبا (۱۳۲۵)، آموزگار و گویندهٔ رادیو و تلویزیون ایرانی است. وی لیسانس جغرافیای اقتصادی دارد و از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۷۴ دبیر جغرافیا در دبیرستان بوده و کار گویندگی در رادیو و تلویزیون را از ابتدای سال ۱۳۵۷ آغاز کرده و صرف‌نظر از یک وقفهٔ پنج‌ساله، تاکنون ادامه داده‌است. نشیبا از سال ۱۳۷۴، پس‌از بازنشستگی از آموزش و پرورش، عمده فعالیت خود را بر گویندگی معطوف ساخته‌است.
وی، علاوه‌بر گویندگی خبر و همکاری با برنامه‌های روزانه و هفتگی، اجرای برنامهٔ «شب‌بخیر کوچولو» را به‌صورت شبانه از سال ۱۳۶۹ پی گرفته‌است. «شب بخیر کوچولو» عنوان یک برنامهٔ رادیویی ویژهٔ کودکان در اواخر دههٔ ۶۰ بود که برای تیتراژ این برنامه به «مصطفی رحماندوست» سفارش شعر داده شد. وی با توجه به زمان پخش برنامه، ۲ قطعه شعرِ لالایی سرود که در نهایت شعر لالایی «گنجشک لالا» انتخاب شد. «محمود منتظم صدیقی» پس از پایان سربازی در سال ۱۳۶۹ اولین سفارش آهنگسازی را با شعر این اثر از واحد موسیقی صدا و سیما دریافت کرد.
هم‌زمان ۶ لالایی با شعرهای متفاوت به ۶ آهنگساز سفارش داده شد که در نهایت لالایی (گنجشک لالا) انتخاب و قرار بر ضبط و اجرای آن با گروه کُر گذاشته شد اما با اصرار آهنگساز، با اجرای یک خوانندهٔ کودک موافقت شد. محمود منتظم صدیقی خوانندگی این قطعه را به «پُروشات پیروزکار» خواهرزادهٔ ۸ سالهٔ خود پیشنهاد داد و پس از تمرین، سرانجام با صدای او (به همراه گروه کر در ترجیع‌بند شعر) ضبط شد و به عنوان تیتراژ برنامهٔ «شب بخیر کوچولو» برگزیده شد.
این اثر همراه با برنامهٔ «شب بخیر کوچولو» ۱۵ سال هرشب از شبکه سراسری رادیو در ایران پخش می‌شد (این اثر را از مشهورترین ترانه‌های شناخته شده پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران دانسته‌اند که از اواخر دهه ۶۰ خورشیدی، هرشب در برنامهٔ «شب بخیر کوچولو» از رادیو پخش می‌شد).
تا آنکه در سال ۱۳۸۴ بنا بر تصمیم مدیران وقت، متوقف شد. تعطیلی این برنامه تاسف بسیاری از جمله مریم نشیبا را به دنبال داشت. مجری و قصه‌گوی این برنامه که سالها از طریق شب بخیر کوچولو برای بچه‌های ایران قصه گفته بود، غمگین بود و به گفته خودش مدتی هم به بستر بیماری افتاد. از ابتدای آبان سال ۱۳۸۹ پخش این برنامه از سرگرفته شد
نَشیبا هم چنین مجری برنامه گلبانگ (گلبانگ یک برنامه رادیویی است که هر روز از رادیو ایران پخش می‌شود؛ این برنامه از اول فروردین ۱۳۷۸ تا به امروز از رادیو ایران به مدت سی دقیقه با پخش ترانه‌های درخواستی مردم بر روی آنتن میرود، اجرا این برنامه برعهده مریم نشیبی است). از رادیو ایران است و درزمینهٔ کار تلویزیونی نیز، ضمن گویندگی در برنامه‌های مستند علمی و آموزشی و برنامه‌های تلویزیونی سینما دو و سینما چهار، اجرای مجموعه‌های صداهای ماندگار و روز نوروز را برعهده داشته‌است.
دیدگاه