۱۰ فیلم بسیار ترسناکی که با همان سکانس ویرانگر ابتدایی زهره ترک‌تان می کنند

هشدار اسپویل: با توجه به ماهیت مطلب، ممکن است بخش هایی از داستان هر یک از فیلم ها فاش شود.

مانند اولین جمله ی یک رمان، سکانس ابتدایی یک فیلم نیز بسیار مهم است. مخاطبان تنها یک بار تحت تاثیر قرار می گیرند و اولین سکانس های یک فیلم، بزرگ ترین شانس یک فیلمساز برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطب است. سکانس ابتدایی شانس بزرگ فیلمساز برای شکل دهی به حال و هوای فیلم، معرفی شخصیت ها و تم های کلیدی و نشان دادن قدرت خلاقیت شان است. یک سکانس ابتدایی بی نقص، تمامی این کارها و حتی بیشتر را انجام می دهد اما در ژانر ترسناک است که برخی از قوی ترین و تحریک کننده ترین سکانس های ابتدایی تاریخ سینما خود را عیان می کند.

به دلیل محتوای ترسناک یا ناخوشایند و یا شوکه کننده ابتدای فیلم، این سکانس های تکان دهنده نهایت تلاش عامدانه کارگردان برای تاثیرگذاری بر مخاطب هستند. این سکانس ها به مخاطب می گویند که آن ها باید انتظار یک تجربه ترسناک بسیار جدی را داشته باشند که البته هر کسی توان تحملش را ندارد. برای برخی ها، این سکانس هشداری برای ادامه ندادن است قبل از آنکه بدترین اتفاق رخ دهد اما برای برخی دیگر، این سکانس ها نشان از چیزی ماندگار است هر چند ممکن است از لحاظ روانی آزار دهنده باشد. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۱۰ فیلم بسیار ترسناکی آشنا کنیم که در همان سکانس اول مخاطب را زهره ترک کرده و در ترس و وحشت فرو می برند.

۱۰- Final Destination (2000)

اگر سری فیلم های Final Destination به موفقیتی دست یافته باشد، آن پارانویایی کردن مخاطبان در مورد مرگ در اثر حوادثی بسیار دقیق اما به شدت ترسناک است. برای تمام این اضطراب های جدید باید ممنون سکانس ابتدایی اولین فیلم این فرانچایز باشیم. الکس و همکلاسی های دبیرستانی اش در آستانه ترک نیویورک برای سفر به پاریس با پرواز شماره ۱۸۰ هستند. در هواپیما اما به الکس الهام می شود که هواپیما در هوا منفجر شده و همه کشته خواهند شد. چیزی که به عنوان یک آشفتگی و تلاطم ساده در هنگام بلند شدن هواپیما آغاز می شود به فاجعه ختم می گردد. بدنبال ایجاد یک حفره در بدنه هواپیما، تکان های آن شدیدتر می شوند و مسافرانی که هنوز به صندلی هایشان بسته شده اند به بیرون پرتاب می شوند. آن هایی که آنقدر خوش شانس هستند که به بیرون کشیده نشوند، بعد از انفجار هواپیما، در آتش می سوزند. این سکانس به خوبی نشان می دهد که مسافرت هوایی در اندک مواردی که دچار حادثه می شود، تا چه اندازه می تواند مخاطره آمیز و ترسناک باشد.

۹- It Follows (2014)

جایی بین یک فیلم ترسناک تاثیرگذار و یک کابوس سوررئال، فیلم It Follows یک اثر تحسین شده از دیوید رابرت میچل در مقام کارگردان و نویسنده است. داستان این فیلم ترسناک در مورد شخصیت جی است که قربانی یک هویت رازآلود دارای قدرت تغییر چهره می شود که دائماً او را تعقیب کرده و در تمام مدت پشت سر او راه می رود. تنها راه منتقل کردن این نفرین، داشتن رابطه جنسی با کسی دیگر است. این فیلم هیپنوتیزم کننده و پرتعلیق با موسیقی متن جذاب و کلاسیک Disasterpeace جذاب تر نیز شده است و می توان گفت که تماشای فیلم It Follows تجربه جذابی است. هویت مرگبار فیلم می تواند هر کسی باشد و هر لحظه ظاهر شود و علم به این موضوع، مخاطب را دائماً در یک تعلیق ناخوشایند گرفتار نگه می دارد.

میچل رابرت حال و هوای فیلم خود را در همان سکانس اولیه سرد و بیروحش به نمایش می گذارد، جایی که آنی نیمه عریان در وحشت کامل از خانه اش بیرون می رود. با نادیده گرفتن خواهش های پدر و همسایه اش، سوار ماشینش شده و از آنجا می رود. در ادامه سکانس می بینیم که آنی در تاریکی نشسته و تنها نور چراغ های ماشینش باعث شده چهره اش مشخص باشد، در حالی که پشت تلفن با چشم هایی اشکبار به والدینش می گوید که دوستشان دارد. اما مخاطب نمی بیند که آنی از چه چیزی فرار می کند اما اتفاقی که برایش رخ می دهد را می بینند. در یک کات ناگهانی، جنازه به پشت خوابیده آنی را در ساحل می بینیم در حالی که یکی از پاهایش شکسته و به شکلی باورنکردنی به سمت بدنش خم شده است.

۸- A Quiet Place (2018)

داستان فیلم A Quiet Place در دنیایی روایت می شود که موجوداتی که با صدا شکار می کنند، تقریباً نسل انسان را منقرض کرده اند. در این شرایط، خانواده ای بدنبال این فاجعه، برای بقا تلاش می کنند. لحظات پرتنش و ترسناک زیادی در این فیلم وجود دارد، جایی که کوچکترین سروصدایی می تواند عواقب مرگباری در پی داشته باشد. اما این داستان احساسی و عاطفی خانواده در قلب روایت فیلم است که باعث می شود A Quiet Place یک تجربه منحصربفرد در ژانر وحشت مدرن باشد.جان کرازینسکی به عنوان کارگردان، نویسنده و بازیگر فیلم، از همان ابتدا مخاطب را در دنیای سکوت فرو می برد، جایی که می بینیم اعضای خانواده در کنار هم با دقت و مراقبت کامل برای تولید نکردن کوچکترین صدایی، به دنبال آذوقه می گردند.

مخاطب می داند که صدا خطرناک است هر چند هنوز مشخص نیست چرا. وقتی کوچکترین فرزند خانواده علیرغم هشدار پدر، باتری هایی را در داخل یک اسباب بازی قرار می دهد، می دانیم که اتفاق بسیار بدی در آستانه وقوع است. بدون اطلاع دیگران، این کودک در راه خانه اسباب بازی اش را روشن می کند. صدای آژیر در فضایی مملو از سکوت طنین انداز می شود در حالی که پدر خانواده تلاش می کند این صدا را خفه کند. اما دیگر خیلی دیر شده است. کودک توسط یکی از موجودات مرگبار و در کسری از ثانیه قاپیده می شود و مخاطب و اعضای خانواده از غم و اندوه صحنه ای که همین حالا دیده اند به حال خود رها می شوند، حادثه ای تراژیک که نه تنها به این زودی ها فراموش نمی شود بلکه باید کوچکترین ضجه ای به خاطر آن نیز نداشت.

۷- Midsommar (2018)

فیلم ترسناک Midsommar ساخته ی تحسین شده ی آری آستر در مورد یک زوج ناشاد به نام های دنی و کریستین است که همراه با دوستانشان به یک منطقه دوردست در سوئد سفر می کنند تا برای اولین بار شاهد جشن های موسوم به میانه تابستان باشند. علیرغم مناظر خیره کننده، خیلی زود این گروه شاهد وقوع یک سری رسومات عجیب و سادیستی می شوند که خود آن ها نیز ناخواسته بخشی از آن ها می شوند. این فیلم یک تجربه سینمایی ترسناک اما همزمان پاک کننده است که بین زیبایی و خشونت توازن برقرار می کند در حالی که به روایت رابطه پرآشوب و مشوش بین دنی و کریستین می پردازد. آستر برای ایجاد یک حال و هوای تاریک از همان ابتدای فیلم، زمان را از دست نمی دهد. فیلم Midsommar با شات های از جنگل های برف گرفته همراه با صداهای فرشته وار آغاز می شود که حالتی آرام بخش دارد.

ناگهان زنگ خوردن تلفن این آرامش را قطع کرده و فیلم وارد فضای داخلی و تاریک یک خانه می شود. دنی یک پیام صوتی نگران کننده برای والدینش می فرستد در مورد اینکه ایمیلی ترسناک از خواهرش دریافت کرده است، در حالی که والدین او را ظاهراٌ خوابیده در رختخواب می بینیم. اما چیزی در اختفا در حال رخ دادن است که همه از وقوع آن مطمئنند اما نمی دانند دقیقاً چیست. جیغ های غیرقابل کنترل دنی تایید می کند که بدترین اتفاق ممکن رخ داده است: خواهرش خود و والدینش را کشته است. تماشای واقعیت ناخوشایند این سکانس به اندازه کافی ترسناک است اما این بازی تکان دهنده فلورنس پوگ است که حال و هوای اتفاقات ادامه داستان را فاش می کند.

۶- Martyrs (2008)

به عنوان یکی از تکان دهنده ترین و خشن ترین فیلم هایی که موج نوی سینمای وحشت فرانسه را شکل داده است، فیلم Martyrs ساخته پاسکال لوژیه به هیچ عنوان فیلمی مناسب برای افراد نازک دل نیست. فیلم که پر از شکنجه های روحی و فیزیکی متنوع است، در مورد دختری به نام لوسی است که می خواهد از کسانی که در دوران کودکی او را شکنجه کرده اند، انتقام بگیرد. در ادامه فیلم پیچشی ترسناک تر گرفته و شرایط را برای او دشوارتر می کند وقتی که تنها دوست لوسی به نام آنا، یک در مخفی را در خانه فرد آزار دهنده لوسی پیدا می کند. با توجه به داستان ناخوشایند فیلم Martyrs ، به شیوه ای مناسب، سکانس ابتدایی فیلم مخاطب را برای وحشتی که انتظارش می رود آماده می کند.

بعد از سکانس خلاصه ای  که در آن لوسی جوان و خرد شده را می بینیم که از دست رباینده اش فرار می کند، در ادامه شاهد صبحانه خوردن عادی یک خانواده هستیم. برای آن ها یک صبح عادی یکشنبه دیگر است و سپس صدای زنگ در به گوش می رسد. پدر پاسخ داده و می بیند که آنا پشت در است و پس از باز کردن در، آنا با تفنگ او را می کشد و در ادامه دیگر اعضای خانواده را نیز به قتل می رساند. خشونت این سکانس بسیار واضح، ترسناک و حال بهم زن است. اما این سکانس ابتدایی به خوبی کشتار و خشونتی که در ادامه فیلم آمده و حتی بدتر از قبل است را پیشگویی می کند.

۵- It (2017)

اگر تنها یک دلیل برای ترس سینماروهای امروزی از دلقک ها وجود داشته باشد، آن دلیل بازی به شدت ترسناک و هیپنوتیزم کننده ی بیل اسکارشگارد در نقش پنی وایز در اقتباس از رمان It نوشته ی استفن کینگ است. این فیلم ترسناک در مورد گروهی از دوستان است که با هم متحد می شوند تا با یک هویت ترسناک که قرن هاست کودکان را در شهرشان می خورد مبارزه کنند و یکی از آن ها نیز کسی است که به تازگی یکی از نزدیکانش را به خاطر این دلقک خوفناک از دست داده است. در حالی که مینی سریال ساخته شده در سال ۱۹۹۰ بخش های شوکه کننده ی اصلی رمان کینگ را ماستمالی کرده است، نسخه سینمایی سال ۲۰۱۷ کاملاً برعکس عمل کرده است به ویژه در سکانس ابتدایی فیلم که شخصیت جرج توسط پنی وایز گرفتار شده و کشته می شود.

این سکانس با تعقیب شدن پرهیجان یک قایق کاغذی توسط جرج در یک خیابان باران گرفته آغاز می شود در حالی که یک موسیقی متن بسیار ترسناک نواخته می شود. قایقش از او دور شده و وارد یک دریچه فاضلاب باز می شود و مشخص می شود که این قایق را پنی وایز گرفته و به پسرک پیشنهاد بازگرداندنش را می دهد. بازی ترسناک اسکارشگارد نشانه ای واضح از این موضوع است که این اقتباس سینمایی مسیری بسیار تاریک تر را در پیش می گیرد. اما تا زمانی که جرج دستش را برای گرفتن قایق کاغذی دراز می کند هنوز اتفاقی نیفتاده و تازه آن زمان است که وحشت واقعی آغاز می شود. در این سکانس نه تنها شاهد قطع شدن دست کودک بیچاره هستیم بلکه مخاطب در کمال درماندگی باید نظاره گر کشیده شدن این کودک مثله شده و در حال جیغ زدن به درون دریچه فاضلاب و مرگی حتمی است.

۴- Murder Me, Monster (2018)

بعد از یک سری گردن زدن ها در منطقه ای دوردست در کوه های آند، یک افسر پلیس به نام کروز خود را در یک تعقیب و گریز ترسناک و سوررئال برای پیدا کردن قاتل هیولایی مسئول این کشتارها می بیند. اتفاقاتی که پس از آن رخ می دهد یک ماجراجویی کابوس وار و پرخشونت است در حالی که این افسر پلیس با دنبال کردن یک سری سرنخ با عبارت تکراری «منو بکش، هیولا» مواجه می شود. فیلم ترسناک آرژانتینی Murder Me, Monster یکی از آن فیلم هایی است که توصیه می کنیم افراد رقیق القلب به تماشایش ننشینند. این فیلم ترکیبی از وحشت بدنی و رازآلودگی است که تحمل و جرأت مخاطب را به بوته آزمایش می گذارد. با این وجود هیچ سکانسی از فیلم را نمی توان ترسناک تر و ناخوشایندتر از سکانس آغازین فیلم دانست.

این سکانس که در یک برداشت بلند گرفته شده، با مرگ تازه ترین قربانی قاتل آغاز می شود، زنی که گلویش بریده شده و سعی دارد با نگه داشتن سرش، از مرگ خود جلوگیری کند. اما تلاش او برای نگه داشتن سرش بیهوده است درحالی که زخم گردنش به وضوح دیده می شود و در قالب یک کلوزآپ به تصویر کشیده می شود. تماشای این سکانس بسیار ناخوشایند است اما این صداگذاری فیلم است که باعث می شود تماشا کردن این سکانس دشوار باشد. تمام چیزی که در این سکانس شنیده می شود، نفس نفس زدن قربانی و صدای ناخوشایند بیرون زدن خود از زخم است. تصویر این سکانس به اندازه صدای آن ناخوشایند و تکان دهنده است.

۳- When A Stranger Calls (1979)

فیلم ترسناک اواخر دهه هشتاد که اکنون دستکم به خاطر سکانس ابتدایی اش به یک فیلم کالت کلاسیک تبدیل شده، در مورد یک پرستار بچه مهربان به نام جیل است که توسط یک قاتل سایکوپات مورد تهدید قرار می گیرد. کل فیلم When A Stranger Calls چیزهایی برای کشاندن مخاطب به دنبال خود دارد اما این سکانس ابتدایی فیلم است که یکی از بهترین ارائه های ژانر وحشت به شمار می آید. در این سکانس می بینیم که جیل بعد از خواباندن بچه ها می خواهد کمی استراحت کند. سپس یک تماس تلفنی ترسناک دریافت می کند که در آن یک صدای یخی از او می پرسد آیا به بچه ها سر زده است یا خیر.

در حالی که جیل در ابتدا این تماس تلفنی را یک سر به سر گذاشتن ساده می بیند، تماس ها ادامه داشته و همان شخصیت سوال همیشگی و تکراری اش را می پرسد. رفته رفته، تنش بالا می گیرد وقتی تماس ها بیشتر و ترسناک تر می شوند. در نهایت صدای زنگ خوردن تلفن خود دلیلی کافی برای وحشت کردن مخاطب است. از همین فضای شوم می توان فهمید که اتفاق خوبی رخ نخواهد داد. و وقتی مشخص می شود که تماس ها از داخل خانه گرفته می شوند، وحشت به اوج جدیدی می رسد در حالی که جیل تلاش دارد از خانه فرار کند.

۲- Antichrist (2009)

در میان کلکسیون ناخوشایند و چالش برانگیز لارس فون تریر، هیچ کدام به اندازه فیلم Antichrist تحریک کننده و تکان دهنده نیست. در این فیلم، ویلم دفو و شارلوت گینزبرگ در نقش زوجی بی نام بازی می کنند که به کلبه جنگلی شان می روند، پایان هفته ای که قرار است به ابزاری برای فراموش کردن مرگ پسربچه شان تبدیل شود. اما این تعطیلات خیلی زود به یک کابوس شیطانی تبدیل می شود وقتی هویتی ترسناک خود را از طریق زن داستان به نمایش می گذارد. پیش درآمد ویرانگر فیلم مربوط به مرگ کودک است. در این سکانس که به صورت سیاه و سفید و اسلو موشن فیلمبرداری شده و روایت می شود، می بینیم که زوج داستان در حال عشق بازی هستند بدون اینکه بدانند بچه شان از رختخواب خارج شده است.

با موسیقی متن بسیار احساسی و زیبایی که به گوش می رسد، فضایی رمانتیک ایجاد می شود اما سرعت پیشرفت داستان عامدانه کند نگه داشته می شود. در حالی که پسربچه از پنجره بالا رفته و بیرون را نگاه می کند، در حالی که یک خرس عروسکی را در دست دارد، بینندگان از اتفاقی که قرار است رخ دهد باخبر می شوند اما هیچ قدرتی برای متوقف کردن اتفاقی هولناک که در حال رخ دادن است، ندارند.

۱- Jaws (1975)

در تابستان سال ۱۹۷۵، فیلمی از راه رسید که چهره صنعت سینما را تغییر داد. همین فیلم مسئول ترساندن نسل های زیادی از آب و شنا کردن در دریاها شد و این فیلم البته Jaws نام داشت. شاهکاری از استیون اسپیلبرگی که در آن دوران کارگردانی ناشناخته بود، فیلم Jaws در مورد یک رییس پلیس در شهری کوچک و ساحلی است که با تشکیل گروهی متفاوت سعی در شکار یک کوسه سفید غول پیکر دارد که تاکنون چندین نفر را خورده است. با ترکیب تنش، وحشت و ماجراجویی در یک بسته بندی بسیار دقیق و جذاب، فیلم Jaws تاثیری غیرقابل انکار بر کسانی گذاشته که آن را تماشا کرده اند و همه چیز با سکانس ابتدایی فیلم آغاز می شود. این تریلر کوسه ای بی نقص و ماندگار با سکانسی آغاز می شود که در آن یک دختر نوجوان به نام کریسی همراه با دوست سرخوشش برای یک آب تنی آخر شبی به دل دریا می زند.

اما در شرایطی که دوستش به خاطر مست بودن نمی تواند به او بپیوندد، کریسی خود را تنها در حال شنا کردن می بیند و البته این فکری است که او در ذهنش دارد اما چنین نیست. موسیقی متن مور مور کننده جان ویلیامز وارد داستان می شود و مخاطب با تصویری از نزدیک از چیزی که زیر آب شنا می کند مواجه می شود، چیزی که هر لحظه به پاهای این شناگرِ در آستانه ی مرگ نزدیک می شود. سپس با اوج موسیقی ویلیامز که به اندازه تصاویر، مخاطب را در وحشت فرو می برد، پاهای شناگر در دهان کوسه گرفتار می شوند. کریسی با خشونت تمام به این طرف و آنطرف کشیده می شود در حالی که جیغ می زند و در نهایت به طور کلی زیر آب می رود. و با این سکانس، بسیاری از سینماروها برای همیشه شنا کردن در آب های آزاد را فراموش کردند.