تجربه‌های جوانی جواد عزتی/ از مسافرکشی تا کارت پخش‌کنی

عزتی در این باره گفت: «موقعی مسافرکشی می‌کردم که مجبور بودم شال‌گردن بپیچم، کلاه بگذارم که کسی مرا نشناسد. این کار را دوست داشتم و صرفا برای این که در مضیقه مالی بودم این کار را نمی‌کردم. این خرده درآمد را دوست داشتم، عاشق این بودم که برای نان شبم، همان روز کار کنم. هنوز هم همین‌طور هستم، و دوست دارم که درآمدی روزانه داشته باشم.»

بازیگر «زخم کاری» در ادامه به روزهایی اشاره کرد که کارت‌پخش شده بود و گفت: «پدرم هیچ اطلاعی از سینما و تئاتر نداشت و مثل خیلی از پدرها با این کار مخالف بود و باور داشت که اگر از کاری درآمد کسب نکنی حالت همیشه بد می‌شود. برای همین در دوره‌ای مجبور شدم که صبح زود کارت پخش کنم. تا ساعت ۸ یا ۹ صبح این کار را می‌کردم و بعدش می‌رفتم سر تمرین تئاتر. پول‌هایی که به عنوان دستمزد کارت پخش‌کنی می‌گرفتم خیلی خرد بود. شب‌ها همان پول را می‌گذاشتم جلوی پدرم و می‌گفتم که از تئاتر به دست آورده‌ام.»