یک منتقد سینما:
مانیفست اصلی «علفزار» در بازی ستاره پسیانی مشهود است
منتقد سینما گفت: «علفزار» روایت داستانی است که ما هر روز با آن دست به گریبان هستیم و آن را از گوشهوکنار میشنویم؛ مانیفست اصلیِ قصۀ این فیلم را میتوان در بازی ستاره پسیانی دید.
ابراهیم عمران منتقد سینما با اشاره به خط قصه و روایت فیلم سینمایی مرد بازنده ساختۀ محمدحسین مهدویان گفت: نتوانستم با این فیلم آنچنانکه باید ارتباط برقرار کنم؛ به دلیل اینکه شخصیت اصلی این قصه با بازی جواد عزتی اساسا در سن و سالش باورپذیر نبود.
وی ادامه داد: در سینمای ما باب شدهاست که تلاش میکنند تا شخصیتها را به واسطه گریم در کاراکترها جا بدهند؛ از تمام خصیصههایی که کاراکتر جواد عزتی داشت به واسطه گریم تنها توانسته بودند افتادگی شانه را به این سن بچسبانند.
این منتقد سینما اظهار داشت: موضوع فیلم مرد بازنده یک داستان تکخطی بود که حرفی برای گفتن نداشت؛ صرف تماشای فیلمهای تولید اروپا و فیلمهای هالیوودی، نمیشود یک کارآگاه ایرانی خوب ساخت؛ اینکه یک کارآگاه درگیر مشکلات خانوادگی خودش باشد لزوماً برای مخاطب جذابیت ایجاد نمیکند.
بر این اساس سوال من از آقای مهدویان این است که سکانسهایی که از خانواده احمد (با بازی جواد عزتی) گرفته شده، بر چه مبنایی است و اصلا در کجای فیلمنامه قرار میگیرد؟
گفتنی است، مرد بازنده داستان پلیسی را روایت میکند که درگیر پرونده قتلی میشود و هرچه بیشتر در این پرونده پیش میرود ماجرا پیچیدهتر میشود به نحوی که زندگی شخصی او را نیز درگیر میکند.
مهدویان که اولین بار در سال ۱۳۹۴ با فیلم ایستاده در غبار حضور در جشنواره فیلم فجر را تجربه کرد و موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم شد، پس از آن با فیلمهای ماجرای نیمروز و رد خون توانست مجدد این موفقیت را تکرار کند. او همچنین برای ساخت فیلم درخت گردو موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره سیوهشتم شد.
محمدحسین مهدویان با ساخت فیلم مرد بازنده هفتمین حضور متوالی در جشنواره فیلم فجر را تجربه میکند.
گریم همه کاستیها را جبران نمیکند
این منتقد در ادامه و در توضیح فیلم سینمایی علفزار خاطرنشان کرد: از داستان فیلم علفزار خوشم آمد؛ این داستان، داستانی است که ما هر روز با آن دست به گریبان هستیم و آن را از گوشهوکنار میشنویم؛ علفزار قصه روزمرگیهای یک بازپرس و متهمهای احتمالی و آدم هایی است که گذرشان به دادسراها افتاده است.
وی ادمه داد: از بازی ستاره پسیانی در این نقش و در این داستان بسیار خوشم اومد و به نظرم مانیفست اصلی این قصه را میتوان در بازی ستاره پسیانی دید.
عمران تاکید کرد: ایرادی که در قصه قبلی به شخصیت جواد عزتی و سنی که به کاراکتر نمیخورد، وارد بود، در اینجا هم صدق میکند؛ یعنی سن پژمان جمشیدی در این فیلم باورپذیر نبود؛ البته که بازی (اَکت) او بهتر از جواد عزتی در مرد بازنده بود اما پژمان جمشیدی در همان نقشهای کمدی درخشش بیشتری دارد.
این منتقد اظهار داشت: با تمام احترامی که برای پژمان جمشیدی و تلاشهایش برای ایفای نقشهای بهتر قائلم اما این ایراد را به بازی او در فیلم علفزار دارم که در این نقش و در این فیلم باورپذیر نبود؛ البته بازی مهدی زمینپرداز در این فیلم را میپسندم و نقشی که داشت و دیالوگهای او با نقش مکمل اش قابلقبول بود.
دگردیسی رفتاری در نقشهای زنانه ظهور بیشتری دارد
عمران در پاسخ به چرایی درخشش زنان در نقشهای آسیبدیده، بیان کرد: موضوع این نیست که زنان هنرپیشه ما نمیتوانند نقشهای متنوعی را دربیاورند بلکه موضوع این است که کاراکترهایی چون زن معتاد کارتنخواب و نقشهایی از ایندست که دگر دگردیسی رفتاری دارند، در خانمها بیشتر امکان بروز مییابند.
یعنی نقشهایی که زنان میتوانند بروز بدهند تنوع بیشتری نسبتبه مردان دارد و احساسی که زنان دارند در این نقشها بیشتر نمود و جلوه پیدا میکند
وی در واکنش به این موضوع که برخی بازی ستاره پسیانی را بیشتر مناسب صحنه تئاتر میدانند و بازیهای سینمایی وی را همانند اجراهای تئاتری درخشان درنظر نمیگیرند، ابراز داشت: در صحنه و سکانسی که ستاره پسیانی با دکتری که با او در ارتباط است، تماس تلفنی برقرار میکند، بازی (اَکت) و میمیکی که در چهرهاش هویداست را در کمتر بازیگری دیدهام و این توانایی برآمده از خاستگاه تئاتر ایشان است.
دیدگاه