دردسرهای عجیب مارال بنی‌آدم برای بازی در نقش پروین

من بعد از اینکه قبول کردم این نقش را بازی کنم، با خودم فکر می‌کردم چرا پرداختن به یک انسان بزرگ و اندیشمند مثل پروین اعتصامی در قالب فیلم دیر انجام شده و چرا در درس ادبیات‌مدرسه آنطور که باید به او پرداخته نشده است؟ به‌نظرم در دانشگاه و مدرسه باید یک واحد را به شعرایی اختصاص دهند که تاریخ ما را در شعرهایشان تصویر کرده‌اند. چقدر خوب است که ما به‌عنوان یک ایرانی بدانیم بزرگانی هستند که جلوتر از زمان خودشان بوده‌اند.‌

از نظر ویژگی‌های ظاهری من اصلا شبیه پروین اعتصامی ‌نیستم  و برای اینکه به نقش از نظر چهره نزدیک شوم،  با تیم حرفه‌ای گریم‌ آقای خلج و مجریانشان خیلی بحث و گفت‌وگو داشتیم‌.

به‌نظرم در دانشگاه و مدرسه باید یک واحد را به شعرایی اختصاص دهند که تاریخ ما را در شعرهایشان تصویر کرده‌اند. چقدر خوب است که ما به‌عنوان یک ایرانی بدانیم بزرگانی هستند که جلوتر از زمان خودشان بوده‌اند.

قطعا در مسیر بازیگری باز هم وسواس بیشتری خواهم داشت؛ چراکه پس از این انتخاب، کار من زیر ذره‌بین خواهد بود؛ البته این نکته را هم بگویم که اگر حتی این عنوان را نمی‌گرفتم باز هم مثل سابق سختگیر می‌بودم

بازی در نقش شخصیتی که کامل بود

قطعا نظر منتقدان و عزیزانی که فیلم را دیدند، برایم مهم است که بالاخره نقدها به نفع فیلم باشد. به‌ویژه برای خودم به‌عنوان مارال بنی‌آدم، این مهم است که مسئولیتی را که بر عهده گرفتم، درست انجام داده باشم و به‌عنوان یک هنرمند کارم درست بوده باشد. پروین اعتصامی شخصیتی کامل بود که من قرار بود او را بازی کنم و قرار نبود این شخصیت را بسازم و کلیت این ماجرا برایم چالش‌برانگیز بود. یکی از چالش‌برانگیزترین صحنه‌ها، زمانی بود که یک زن وارد مجلسی مردانه می‌شود و پروین می‌خواهد در این جمع مردانه خود را محک بزند و نشان دهد در دانش و مهارت کم ندارد.

اینکه او نباید در گوشه‌ای بماند و باید مقاوم حرفش را بزند، برای من چالش بود. من یک پادکست درباره پروین اعتصامی دانلود کردم و مدام از آن کمک می‌گرفتم. قبل از فیلمبرداری و حتی حین ساخت فیلم دائم این پادکست را گوش می‌کردم ‌یا سعی می‌کردم رویه زندگی‌ام را تغییر دهم و فقط با این شعرها زندگی‌ام را سپری کنم. حتی اگر موسیقی گوش می‌دادم، قطعاتی را انتخاب می‌کردم که مرا به آن زمان ببرد یا کتاب‌هایی متعلق به تاریخ آن زمان مطالعه می‌کردم تا رنگی از این فضا در زندگی من باشد. ‌ دوست عزیزی دارم که از سال‌ها پیش و دوره دبیرستان با هم رفاقت داریم و او حس و حالی شاعرانه دارد، من از او خواستم شعرها را با لحن خودش بخواند. خیلی دنبال چنین مؤلفه‌ها و نکته‌هایی بودم که ذره‌ذره مرا به نقشم نزدیک کند.