10 فیلم سینمایی که از پالپ فیکشن کپی کردند
پس از موفقیت بی‌سابقه فیلم «پالپ فیکشن» یک انقلاب سینمایی رخ داد و فیلمسازان زیادی به دنبال تکرار فرمول برنده آن بودند. صدها فیلم ظاهر شدند و تلاش کردند جادوی قصه‌گویی غیرخطی فیلم، دیالوگ‌های خاص تارانتینویی و شخصیت‌های مبهم که از مشخصه‌های آثار او هستند را به تصویر بکشند.
پالپ فیکشن (Pulp Fiction) ساخته‌ی کوئنتین تارانتینو که عموما به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تمام دوران در نظر گرفته می‌شود، با روایتی غیرخطی که به طرز پیچیده‌ای چند خط داستانی را به هم پیوند می‌زند، هنجارهای قصه‌گویی مرسوم را در هم شکست.
دیالوگ‌های سریع و شوخی‌های شخصیت‌های به‌یادماندنی‌اش که توسط گروهی از بازیگران درخشان به تصویر کشیده شده‌اند، به همراه ترکیب بی‌نظیر کمدی سیاه با درام تاثیرگذار، شبیه چیزی نبود که دنیای سینما قبلا تجربه کرده باشد.
پس از موفقیت بی‌سابقه فیلم «پالپ فیکشن» یک انقلاب سینمایی رخ داد و فیلمسازان زیادی به دنبال تکرار فرمول برنده آن بودند. صدها فیلم ظاهر شدند و تلاش کردند جادوی قصه‌گویی غیرخطی فیلم، دیالوگ‌های خاص تارانتینویی و شخصیت‌های مبهم که از مشخصه‌های آثار او هستند را به تصویر بکشند.
در حالی که بعضی توانستند تا حد قابل توجهی موفق ظاهر شوند، بسیاری از درخشش نسخه اصلی بازماندند. تاثیر «پالپ فیکشن» غیرقابل انکار است؛ این فیلم با شکل دادن نسلی از فیلمسازان، چشم‌انداز سینمای معاصر را برای همیشه تغییر داد. در ادامه 10 عنوان از فیلم‌هایی که اساسا از «پالپ فیکشن» کپی کرده‌اند را نام بردیم.
10. ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیک‌شده (Lock, Stock and Two Smoking Barrels)
- محصول: 1998
- کارگردان: گای ریچی
- بازیگران: جیسون فلمینگ، دکستر فلچر، نیک موران
- امتیاز راتن تومیتوز: 75 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.1 از 10
«ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیک‌شده» فیلمی محصول سال 1998 به کارگردانی گای ریچی، فیلم برجسته‌ای در تاریخ سینمای بریتانیا است که جیسون استاتهام، وینی جونز و جیسون فلمینگ در آن نقش‌آفرینی کردند. این فیلم به خاطر سبک پرانرژی، دیالوگ‌های طنز و داستان پیچیده‌ای که حول یک بازی ورق می‌چرخد محبوبیت پیدا کرد. «ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیک‌شده» به خاطر روایت غیرخطی منحصربهفرد و مجموعه‌ای از شخصیت‌های عجیب و حواس‌پرتش که در دنیای جنایتکارانه لندن زندگی می‌کنند، نقدهای مثبتی دریافت کرد. این فیلم به موفقیت بزرگی از نظر انتقادی دست یافت و ریچی را به عنوان یکی از جالب‌ترین کارگردانان این صنعت معرفی کرد. این فیلم اغلب به عنوان همتای بریتانیایی «پالپ فیکشن» مورد ستایش قرار می‌گیرد و ترکیبی از طنز، دیالوگ‌های سریع و خطوط داستانی به هم پیوسته را در خود جای داده است.
«ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیک‌شده» که بسیار شبیه شاهکار تارانتینو است، مجموعه‌ای از شخصیت‌های رنگارنگ را به نمایش می‌گذارد که زندگی‌هایشان به طور پیچیده‌ای در شبکه‌ای از جنایت و هرج‌ومرج درهم می‌آمیزد. روایت غیرخطی فیلم که با شوخی‌های تند و پیچش‌های غیرمنتظره و موسیقی متن تکان‌دهنده برجسته می‌شود، درست مثل فیلم تارانتینو است. قطعا می‌توان ادعا کرد که ریچی بسیاری از امضاهای تارانتینو را برخلاف عناوین بسیار دیگری در این فهرست کپی کرده است. استعداد کارگردانی او، همراه با لحن متمایز بریتانیایی فیلم، موقعیت‌های «ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیک‌شده» را به‌عنوان همتای محبوب و بسیار تحسین‌شده‌ی فیلم نمادین تارانتینو معرفی می‌کند.
9. ماجراهای دکه سمساری (Pawn Shop Chronicles)
- محصول: 2013
- کارگردان: وین کریمر
- بازیگران: برندن فریزر، الایژا وود، وینسنت دن آفریو
- امتیاز راتن تومیتوز: 18 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 5.9 از 10
کمدی سیاه آنتولوژی «ماجراهای دکه سمساری» بازیگران بسیار با استعداد و متنوعی از جمله پل واکر، مت دیلون، برندن فریزر و الیژا وود را در خود دارد. طرح فیلم داستان‌های به هم پیوسته پیرامون یک مغازه سمساری را به هم پیوند می‌زند و رویدادهای عجیب و غیرمنتظره‌ای را بررسی می‌کند. متاسفانه این فیلم نقدهای متفاوتی دریافت کرد، برخی طنز نامتعارف آن را تحسین و برخی دیگر از داستان ناپیوسته آن انتقاد کردند.
«ماجراهای دکه سمساری» وارد یک روایت تاریک و پیچیده می‌شود که به وضوح تحت تاثیر روایت هیجانی و غیرمتعارف «پالپ فیکشن» است. در حالی که فیلم با لحن کمدی سیاه، خط داستانی متقاطع و کاوش در شخصیت‌های عجیب و بی‌نظیر سعی در تقلید از موفقیت تارانتینو دارد، اما فاقد ظرافت و اصالتی است که «پالپ فیکشن» را تبدیل به یک تجربه سینمایی پیشگامانه کرد. به همین خاطر منتقدان اغلب بر روی کاستی‌های فیلم تاکید می‌کنند. با این وجود به خاطر برخی از بزرگ‌ترین نام‌های هالیوود که در یکی از عجیب‌ترین نقش‌های دوران حرفه‌ای خود ظاهر می‌شوند، ارزش تماشا دارد.
8. برو (Go)
- محصول: 1999
- کارگردان: داگ لیمان
- بازیگران: ویلیام فیکنر، کیتی هلمز، جی مهر
- امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.2 از 10
فیلم «برو» که پنج سال پس از «پالپ فیکشن» اکران شد، گروهی از بازیگران شامل کیتی هولمز، سارا پولی، تای دیگز، تیموتی اولیفانت و ملیسا مک‌کارتی را در خود دارد. فیلم بینندگان را به یک ماجرای پر فراز و نشیب از احساسات و پیچش‌های غیرمنتظره می‌برد که در یک روایت سه قسمتی رخ می‌دهد و هر کدام بر چشم‌اندازهای متفاوتی از یک زنجیره از رویدادها تمرکز می‌کنند. شخصیت‌ها خود را در شبکه‌ای از معاملات مواد مخدر، روایط عاشقانه و ماجراهای ناگوار گرفتار می‌بینند که منجر به مجموعه‌ای از موقعیت‌های پرتنش و اغلب خنده‌دار می‌شود.
«برو» با تلاش فراوان و در عین حال مشتق‌شده‌اش برای تکرار نوآوری روایی و انرژی غیرقابل انکار داستان کلاسیک تارانتینو تقریبا شبیه به «پالپ فیکشن» است. فیلم ساختاری مشابه از داستان‌های درهم‌تنیده، دیدگاه‌های متغیر و موسیقی متن مهیجی را اتخاذ می‌کند. در حالی که «برو» سبک و پیچش‌های روایی خود را پیش مگیرد، اما پژواک تاثیر تارانتینو بر روی آن غیرقابل انکار است. این فیلم به اندازه کافی پیش‌فرض منحصربه‌فردی دارد که بتواند به تنهایی بایستد و طرفدارانی برای خود تدارک ببیند، اما با این حال هنوز هم اغلب در سایه فیلم تارانتینو احساس می‌شود.
- معرفی و بررسی ۴ فیلم برتر کوئنتین تارانتینو
- 6 همکاری لئوناردو دی‌کاپریو و مارتین اسکورسیزی از بدترین تا بهترین
- 10 فیلم مهیج درباره مامورهای مخفی که باید تماشا کنید
7. قطار سریع‌السیر (Bullet Train)
- محصول: 2022
- کارگردان: دیوید لیچ
- بازیگران: برد پیت، جویی کینگ، آرون تیلور جانسون
- امتیاز راتن تومیتوز: 54 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.3 از 10
جدیدترین عنوان این فهرست، «قطار سریع‌السیر» که در سال 2022 منتشر شد، یک کمدی اکشن است که در یک قطار سریع‌السیر اتفاق می‌افتد. برد پیت در نقش اصلی گروه بازیگرانی که شامل ساندرا بولاک، برایان تایری هنری، آرون تیلور جانسون، و جوی کینگ و بسیاری دیگر می‌شود را رهبری می‌کند. داستان حول محور گروهی متفاوت از قاتل‌ها با برنامه‌های متناقض می‌چرخد که خود را درگیر یک ماجرای مشترک در همان قطار سریع‌السیر می‌بینند. همانطور که قطار به سمت مقصد می‌رود، تنش بالا می‌گیرد و یک بازی مرگبار موش و گربه اتفاق می‌افتد.
«قطار سریع‌السیر» علی‌رغم اینکه نزدیک به دو دهه پس از «پالپ فیکشن» منتشر شد، بدون تردید از فیلم کلاسیک تارانتینو تاثیر می‌گیرد. این فیلم در حالی که مضامین داستانی و اکشن خود را حفظ می‌کند، ادای احترامی قابل لمس به سبک نمادین و تکنیک‌های روایتی است که «پالپ فیکشن» را تعریف می‌کند. از خطوط داستانی پویا و به هم پیوسته و خشونت‌های بی‌رحمانه تا شخصیت‌های کاریزماتیک و دیالوگ‌های طنز، پژواک‌هایی از ردپای بی‌گمان به جا مانده از تارانتینوی سال‌ها قبل را به همراه دارد.
6. شماره شانس اسلوین (Lucky Number Slevin)
- محصول: 2006
- کارگردان: پل مک‌گوگان
- بازیگران: جاش هارتنت، لوسی لیو، بروس ویلیس
- امتیاز راتن تومیتوز: 52 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.7 از 10
«شماره شانس اسلوین» داستانی پر از جنایت، انتقام و پیچش‌های غیرمنتظره است. داستان درباره اسلوین کلورا با بازی جاش هارتنت است که درگیر نزاع خطرناک بین دو رئیس جنایتکار نیویورکی با بازی مورگان فریمن و بن کینگزلی می‌شود. اسلوین که با شخص دیگری اشتباه گرفته می‌شود و بالاجبار در موقعیت خطرناکی قرار می‌گیرد، خود را در شبکه‌ای از فریب و خیانت گرفتار می‌یابد. با آشکار شدن داستان، رازها فاش می‌شوند و همه چیز تغییر می‌کند که منجر به داستانی پیچیده و درگیرکننده از انتقام و بقا می‌شود.
در حالی که «شماره شانس اسلوین» مطمئنا به خودی خود سرگرم‌کننده است، اما اغلب به خاطر اینکه به‌عنوان نسخه‌ای از «پالپ فیکشن» تلقی می‌شود مورد انتقاد قرار می‌گیرد. این فیلم شامل عناصری است که آثار نمادین تارانتینو را منعکس می‌کند. عناصری مانند ساختار روایی غیرخطی، طنز سیاه و داستان‌های درهم‌تنیده. علی‌رغم نقدهای متفاوت از زمان اکران، این فیلم طرفداران نسبتا اختصاصی پیدا کرده است. متاسفانه با وجود تمام سکانس‌های اکشن و پیچش‌های داستانی، کار چندانی برای جدا کردن خود از تعداد بی‌شمار دیگر آثار کپی‌شده از «پالپ فیکشن» که در طول سال‌ها دیده‌ایم انجام نمی‌دهد.
5. آس‌های دودی (Smokin’ Aces)
- محصول: 2006
- کارگردان: جو کارناهان
- بازیگران: بن افلک، اندی گارسیا، آلیشا کیز
- امتیاز راتن تومیتوز: 31 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 6.6 از 10
فیلم جنایی «آس‌های دودی» که در سال 2006 منتشر شد، بادی یا همان آس اسرائیل را دنبال می‌کند؛ یک خبرچین سابق اوباش با بازی جرمی پیون که دچار توهم شده است هدف قاتل‌های مختلف قرار می‌گیرد. در این فیلم پرستاره بازیگرانی از جمله رایان رینولدز، ری لیوتا، بن کینگزلی، مورگان فریمن، کریس پاین، آلیشیا کیز و بن افلک حضور دارند و شخصیت‌هایی را با انگیزه‌های منحصربهفرد خود در تعقیب اسرائیل به تصویر می‌کشند. با وجود بازیگران درخشان و پیش‌فرض جاه‌طلبانه‌اش، این فیلم نقدهای متفاوتی از منتقدان دریافت کرد و در نهایت نتوانست آنطور که خیلی‌ها انتظار داشتند در گیشه موفق شود.
خشونت بیش از حد تلطیف شده، دیالوگ‌های سریع و طنز، یک روایت پیچیده در هم تنیده پر از پیچ و خم‌های تکان‌دهنده، تیمی از بازیگران ستاره، مجموعه گسترده‌ای از شخصیت‌های عجیب و در عین حال خطرناک، همه و همه مخاطب را به یاد «پالپ فیکشن» می‌اندازند. در همان سالی که «شماره شانس اسلوین» و پس از بسیاری از عناوین دیگر در لیست تا زمان انتشار «آس‌های دودی» در سال 2006، جهان دچار نوعی رخوت پس از «پالپ فیکشن» بود. با وجود تمام پتانسیل‌هایش، «آس‌های دودی» نتوانست اثر زیادی از خود به جای بگذارد. در حالی که از فرمول برنده «پالپ فیکشن» تا حد زیادی پیروی کرد و موفق شد مانند بسیاری از عناوین حاضر در این لیست آن را در برخی زمینه‌ها تکرار کند، بسیاری از دیالوگ‌ها اجباری و تا حدودی پیش‌پاافتاده به نظر می‌رسند و فاقد سیالیت و خونسردی همیشگی آثار تارانتینو است.
4. قدیسان بوندوک (The Boondock Saints)
- محصول: 2000
- کارگردان: تروی دافی
- بازیگران: ویلم دفو، نورمن ریدس، بیلی کانلی
- امتیاز راتن تومیتوز: 26 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.7 از 10
«قدیسان بوندوک» به کارگردانی تروی دافی، ماجرای برادران دوقلوی ایرلندی-آمریکایی، کانر و مورفی مک‌مانوس را دنبال می‌کند که به ترتیب توسط شان پاتریک فلانری و نورمن ریدوس به تصویر کشیده شده‌اند. این دو برادر ماموریتی را آغاز می‌کنند تا بوستون را از شر عناصر جنایتکار خلاص کنند و اوباش و افراد فاسد را هدف قرار بدهند. این فیلم با ترکیبی منحصربهفرد از طنز سیاه و سکانس‌های اکشن مهیج، پیامدهای اقدامات هوشیارانه آن‌ها و سوالات اخلاقی پیرامون عدالت را بررسی می‌کند.
این دو برادر بعد از اینکه اسمشان سر زبان‌ها افتاد متوجه شدند که هم توسط مجریان قانون و هم توسط جنایت‌کارها تعقیب می‌شوند و در نتیجه یک درام جنایی شیک و تماشایی خلق می‌شود که علی‌رغم نقدهای متفاوت منتقدان، از نظر مخاطبان به موفقیت دست یافت و به یک فیلم کلاسیک کالت تبدیل شد. «قدیسان بوندوک» مشخصا تحت تاثیر «پالپ فیکشن» است. طرفداران و تحسین‌کنندگان «قدیسان بوندوک» را می‌توان تا حدی به طرفدارانی نسبت داد که «پالپ فیکشن» را به یک پدیده فرهنگی تبدیل کردند و ارتباطی با بینندگانی ایجاد کرد که از داستان‌های مهیج و شخصیت‌محور در ژانر جنایی استقبال می‌کنند.
3. کوتوله را بگیرید (Get Shorty)
- محصول: 1996
- کارگردان: بری ساننفلد
- بازیگران: جان تراولتا، جین هکمن، رنه روسو
- امتیاز راتن تومیتوز: 89 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 6.9 از 10
فیلم کمدی جنایی «کوتوله را بگیرید» با بازی جان تراولتا، دنی دویتو و جین هکمن که تنها یک سال پس از شاهکار تارانتینو اکران شد، به دنبال نزول‌خوری به نام چیلی پالمر است که تهیه‌کننده فیلم می‌شود. در حالی که چیلی در دنیای پر زرق و برق هالیوود پیش می‌رود، فیلم به طرز ماهرانه‌ای عناصر جنایی را با طنز ترکیب می‌کند و صنعت سینما را به سخره می‌گیرد. برخلاف بسیاری از فیلم‌های حاضر در این فهرست، این فیلم با موفقیت تجاری و انتقادی مواجه شد و به خاطر دیالوگ‌های طنز و برداشت سرگرم‌کننده‌اش از هم‌گرایی جنایت و هالیوود مورد تحسین قرار گرفت و بعد از آن دنباله‌ای برایش ساخته شد.
«کوتوله را بگیرید» به خودی خود به خاطر بازیگران برجسته، فیلمنامه‌ی هوشمندانه و برداشتی طنز از هالیوود برجسته است. اگرچه اساسا با «پالپ فیکشن» متفاوت است، اما با تفسیر خاص خود از سبک تارانتینو و شخصیت‌های منحصربهفرد، جذاب و دیالوگ‌های طنز، روایت جنایی و کمدی را در هم می‌آمیزد. توانایی فیلم در ایجاد تعادل با منبع الهامش باعث شد تا در میان دیگر مقلدان برجسته شود و نشان دهد که حتی با تکیه بر تاثیرات یک غول سینمایی، می‌توان به عنوان یک اثر سرگرم‌کننده مورد استقبال قرار بگیرد.
2. پنجشنبه (Thursday)
- محصول: 1998
- کارگردان: اسکیپ وودز
- بازیگران: توماس جین، آرون اکهارت، پائولینا یوریژکوا
- امتیاز راتن تومیتوز: 43 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.1 از 10
«پنجشنبه» یک تریلر جنایی نئونوآر، بر اساس یک روز پر هرج و مرج در زندگی معتاد سابق مواد مخدر کیسی ولز است. وقتی کیسی به دنیای جنایت، توطئه و شخصیت‌های خطرناک کشیده می‌شود، تماشاگران با یک داستان پر فراز و نشیب از خشونت، طنز سیاه و چرخش‌های غیرمنتظره مواجه می‌شوند. این فیلم گروهی از بازیگران بزرگ از جمله آرون اکهارت، لاک هاری و میکی رورک را در خود دارد و اگر بتوان برخی از موضوعات خشن مثل شکنجه، تجاوز، قتل، و تکه تکه کردن بدن را درک کرد، تجربه‌ی متفاوتی برای مخاطب ایجاد می‌کند.
روی کاغذ، «پنجشنبه» یک فیلم فوق‌العاده با داستان‌های جالب، غیرخطی، طرح جنایی، طنز سیاه، بازیگران بااستعداد و شخصیت‌های ظالمانه است. با این حال، علی‌رغم پتانسیل اولیه، فیلم در نهایت در ارائه یک داستان برجسته کم می‌آورد. این بیشتر به عنوان یک فیلم تخیلی عامه‌پسند، فاقد ظرافت و اصالتی است که آثار تارانتینو را متمایز کرده است. تلاش برای تقلید از سبک و پیچیدگی روایی «پالپ فیکشن» اجباری به نظر می‌رسد و نتیجه آن فیلمی است که برای تثبیت هویت خود تلاش می‌کند. اگرچه ممکن است «پنجشنبه» عناصر مضمونی مشترکی داشته باشد، اما در مرحله‌ی اجرا نتوانست جادویی را که «پالپ فیکشن» را به نقطه عطفی در سینما تبدیل کرده است به تصویر بکشد و زیر سایه تاثیر آن فیلم باقی ماند.
1. 2 روز در دره (2Days in the Valley)
- محصول: 1996
- کارگردان: جان هرزفیلد
- بازیگران: دنی آیلو، گرگ کروتول، جف دانیلز
- امتیاز راتن تومیتوز: 60 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 6.5 از 10
کمدی جنایی «2 روز در دره»، زندگی شخصیت‌های مختلف را در یک دوره 48 ساعته پرآشوب در دره سن‌فرناندو به هم پیوند می‌زند. این روایت در میان فعالیت‌های مجرمانه، درهم‌تنیده شدن قاتل‌ها، هنرمندان و کارآگاهان و ایجاد شبکه‌ای پیچیده از داستان‌های به هم پیوسته آشکار می‌شود. این فیلم همچنین بازیگران بسیار تاثیرگذاری مانند جیمز اسپیدر، شارلیز ترون و دنی آیلو در خود دارد. مانند «برو»، «2 روز در دره» در تلاش برای تکرار استعداد روایی و حتی برخی از نکات داستانی، تشابهات قابل توجهی با «پالپ فیکشن» دارد.
خطوط داستانی به هم پیوسته شامل جنایت، فریب و ارتباطات غیرمنتظره بین شخصیت‌های به ظاهر نامرتبط است. این رویکرد مشترک در روایت به درک فیلم «2 روز در دره» به عنوان یک کپی از داستان پالپ فیکشن کمک می‌کند و بر شباهت‌های موضوعی و ساختاری بین این دو فیلم تاکید می‌کند. علی‌رغم شباهت‌های آشکار در سبک بصری، طرح و لحن، این فیلم در راتن تومیتوز امتیاز بالاتر از میانگین 60% را کسب کرد و تا حدودی به عنوان یک فیلم کلاسیک کالت معرفی شد.
دیدگاه