فیلم ضعیف کنت مونت کریستو اثر الکساندر دوما

الکساندر دوما که ملقب به سلطان پاریس بود به خاطر رمان‌های ماجراجویانه فراوانش به یکی از مشهور‌ترین نویسندگان فرانسوی تبدیل شد. وی شاهکارهای زیادی از جمله «سه تفنگدار» و «کنتِ مونت کریستو» از خود به جای گذاشت.او رمان کنتِ مونت کریستو را در سال ۱۸۴۴ با محوریت انتقام نوشت که در قرن ۲۰و ۲۱، اقتباس‌های تلویزیونی و سینمایی از این کتاب شد.حتی آثاری که در آن روی مهره انتقام می‌چرخید، با الهام از این کتاب به تصویر در آمد و به صورت غیرمستقیمی تاثیر خود را برجای گذاشت.این رمان بر اساس یک واقعیت جنایی، تاریخی و عشقی در تاریخ فرانسه نوشته شد .داستان به اواخر سلطنت ناپلئون (۱۸۱۵) و در واقع تبعید اولش باز می‌گردد.

داستان کنتِ مونت کریستو درباره ملوانی به نام ادموند دانتس است که توسط بهترین دوستش به نام «فرناند» به خیانت متهم می‌شود، چراکه فرناند قصد ازدواج با نامزد دانتس، مرسدس را داشت.از این رو هنگامی که ناپلئون به تبعید اولیه رفته او را به جرم همکاری با ناپلئون در شب عروسی‌اش به زندان می‌اندازند و دانتس تقریبا ۱۴ سال در زندان، عمرش را سپری می‌کند. البته تنها فرناند در زندانی شدن او مقصر نبود، بلکه رقیب تجاری ادموند، به نام دانگلار و یک قاضی جوان و جاه‌طلب به نام ویلفور در زندانی شدن او دست داشتند.دانتس در زندان با آشنایی با یک کشیش ایتالیایی به نام آبه فار از گنجی در جزیره مونت کریستو خبر‌دار می‌شود و هنگام فرار ادموند با او، کشیش می‌میرد.سرانجام دانتس گنج را پیدا می‌کند و صاحب این جزیره می‌شود و دیگران، او را به نام کنت مونت کریستو می‌شناسند .ادموند وارد محافل اشراف‌زادگان پاریس می‌شود تا از سه دشمن خود انتقام وحشتناکی بگیرد.
از سال ۱۹۱۲ تاکنون از این رمان شاهکار، اقتباس‌های زیادی شده است.البته بهترین اقتباس آن یک مینی‌سریال چهار قسمتی فرانسوی-ایتالیایی به کارگردانی ژوزه دایان است که هر قسمت آن شامل ۱۰۰ دقیقه بود و از تلویزیون ایران نیز پخش شد که ژرار ژاویر مارسل دوپاریو از بازیگران مشهور فرانسوی در نقش ادموند دانتس در این سریال بازی کرد و با استقبال خوبی هم رو‌به‌رو شد.

فیلم کنت مونت کریستو۲۰۲۴ با کارگردانی مشترک الکساندر دولاپتولیر و متیو دلاپورته با بودجه ۴۲/۹ میلیون یورویی ساخته شد و‌ در هفتاد و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کن به نمایش در آمد و بعد از آن در ۲۸ ژوئن توسط کمپانی pathe در سینماهای فرانسه اکران شد ‌مورد استقبال فرانسوی‌ها قرار گرفت.دکورهای مجلل، لباس‌های پر زرق و برق و جلوه‌های ویژه پیشرفته، آثار کلاسیک را به سینمای فرانسه بازگرداند.سپس در امریکا، انگلیس، کانادا، استرالیا، برزیل، ایتالیا، آلمان، بلژیک و سایر کشورهای همزمان به صورت اینترنتی منتشر شد.

فیلم که به سبک و سیاق حماسه‌های هالیوودی دوران طلایی ساخته شده بود، نتواست در سه ساعت محتوای زیادی را چون رمانش پوشش دهد.در صورتی که می‌توانست با همین اقتباس مانند فیلم سه تفنگدار که در دو ‌قسمت ارایه شد، در این زمینه موفق عمل ‌کند.سه تفنگدار نشان داد که فرانسوی‌ها می‌توانند در نمایشگری با امریکایی‌ها رقابت کنند.

هنرمندانی چون پیر فینی، پیرفرانچسکو فاوینو، آنانیس دموستیه، لوران لافیت، آنا ماریا وارتولومی و اسکار لیزیج در این اثر به ایفای نقش پرداختند.
همان‌طور که ذکر شد تمرکز این فیلم مانند رمانش روی انتقام است در واقع به جای پایانی خوش، شروعی خوش را به مخاطبان هدیه می‌دهد.دانتس را با قسم خوردن به انتقام، آنچه از عشق می‌شناخت، خفه کرد.این اقتباس گران‌قیمت سینمایی که در واقع تلاشی بود برای بازخوانی یک اثر کلاسیک مخاطبانش را به دو دسته تقسیم کرد:
یک دسته از مخاطبانی که این رمان را خوانده‌اند و با خط زمانی-روایی دوما از طریق دانتس با این اثر ارتباط برقرار کرده‌اند.این دسته با تماشای این فیلم ناامید و از همان ابتدا تبر به ریشه فیلم می‌زنند.دسته دوم بینندگان، فیلم را صرفا به دلیل سرگرمی تماشا کرده‌اند و فقط می‌خواهند لذت ببرند و اقتباس چندان اولویتی برای آنها ندارد.
اما شاهکار دوما در قالب تصویر، از همان ابتدا، گویی به این اثر ادبی توهین می‌کند.در فیلم، بسیاری از برش‌های مهم داستان را نمی‌بینیم، شکل فرار ادموند از زندان، رفتن او به ایتالیا، دنیای سیاه انتقام و بسیاری از نکات ریز دیگر.

برخی کاراکترها مانند هایده، مرسدس و آندره دچار نوعی ناهمگونی با روایت هستند و نمی‌توانند مخاطب را درگیر کنند.شخصیت‌هایی که باید چند بعدی باشند در این اثر فقط یک بعد دارند و تبدیل به یک کاراکتر نمی‌شوند.از خصوصیاتی که الکساندر دوما در مورد افراد تعریف کرده، سازنده ما را دور می‌کند.البته نباید از این امر غافل شد که کنت مونت کریستو ۲۰۲۴ یک اقتباس آزاد تجاری است.

همچنین نخستین تجربه فیلم تجاری این دو کارگردان.

این روایت سلاخی شده مورد تبع سینمای سرگرم‌کننده نازل است و ما را از کتاب کاملا دور می‌کند.عملا قضیه عشق و انتقام در این اثر به تصویر مضحکی درآمده است و قیاس منطقی در آن جایی ندارد، اما فیلم توانست مخاطب را تا پایان قصه درگیر کند، اما از مفاهیم فلسفی مورد نظر دوما به دور ماند و آن چیزی را تحویل سینما داد که تماشاگران می‌خواستند.
البته نباید از بازی درخشان پیر فینی در نقش ادموند دانتس بگذریم.او در این اثر، خودِ ادموند طبق آنچه دوما در کتاب وصف کرده، بود و فینی به خوبی توانست از پس این نقش برآید.