(تصاویر) کروکودیلی که انسان بیش از ۳۰۰۰ سال قبل منقرض کرد!
دانشمندان اخیراً فسیلهای استخوانی از جانوری ناشناخته و کروکودیل مانند را در چین کشف کردند که به نظر میرسد در حدود ۳۴۰۰ سال پیش توسط انسان سر بریده شده باشد.
باستان شناسان اخیرا بقایای جانوری کروکودیل مانند را در چین پیدا کردند که بررسیها نشان میدهد این جانور عجیب و ۱۹ فوتی (حدود ۶ متر) حداقل در حدود ۳۰۰۰ سال قبل در کشور چین پرسه میزده، اما توسط انسان شکار شده و احتمالاً به صورت آیینی سر آن بریده شده باشد.
در این مطالعه، باستان شناسان بقایای نیمه فسیل شده دو موجود را تجزیه و تحلیل کردند که به نظر میرسد بین ۳۰۰۰ تا ۳۴۰۰ سال پیش کشته شده اند. دانشمندان این گونه جدید را به افتخار شاعری در قرن نهم میلادی که سعی کرد به تمساحها هشدار دهد که دلتای رودخانه هان در استان جنوبی گوانگدونگ چین را ترک کنند، Hanyusuchus sinensis نامیدند. بر اساس گزارشهای تاریخی، هان یو، که در زمان سلسله تانگ چین نیز یکی از مقامات دولتی بود، حتی یک خوک و بز را قربانی کرد تا بتواند این موجودات را دفع کند. اگرچه تمساحهای هان یو شاید همان Hanyusuchus sinensis نباشند، اما متأسفانه آنها نیز گویا در اثر مهاجرت به جنوب چین و افزایش شکار این موجودات، در نهایت سرنوشتی بهتر از انقراض پیدا نکردند.
با این حال، مدتها قبل از این، Hanyusuchus sinensis یک شکارچی بزرگ بود که علیرغم هدف قرار گرفتن انسانها در چین باستان رشد کرد. محققان دانشگاه توکیو دریافتند که هر دو نمونه زیر فسیلی غاریال که مورد مطالعه قرار گرفتند، شواهد گستردهای از حملات وحشیانه و حتی سر بریدن را نشان دادند. نویسندگان، آثار این زخمهای کشنده را با سلاحهای دوره مورد بحث مرتبط کردند. پروفسور مینورو یوندا از موزه دانشگاه توکیو گفت: «با توجه به دو نمونهای که ما پیدا کردیم و توسط انسانها کشته شده اند، و با توجه به اینکه نمونه دیگری تاکنون یافت نشده که بدون آثار آسیبهای انسانی باشد، و همچنین با توجه به شواهد تاریخی از پاکسازی سیستماتیک تمساحها در منطقه، نتیجه باید این باشد که انسانها مسئول انقراض Hanyusuchus sinensis هستند.»
کروکودیلها شکارچیان برتر هستند و نقشی اساسی در حفظ اکوسیستمهای آب شیرین خود دارند بنابراین این درگیری تاریخی تمساحها با انسان میتواند به عنوان یک هشدار برای انسانهای کنونی نیز عمل کند. هر گونهای که بهاصطلاح حلقه گمشده در نظر گرفته میشود، همیشه یک یافته مهم است، اما Hanyusuchus sinensis به دلایل دیگری نیز مهم است، زیرا عمدتاً به نظر میرسد توسط نوع بشر به سمت انقراض سوق داده شده است. دانشمندان امیدوارند با کشف بقایای نیمه فسیل شده بیشتر، بتوان افقی بر آگاهیهای ما از تمدن چین باستان و همچنین توضیح چگونگی تکامل گونههای تمساح امروزی بیندازد.
ماسایا ایجیما، یکی از محققین موزه دانشگاه ناگویا در ژاپن، میگوید: «سالها تمساحهای امروزی را مورد مطالعه قرار دادهام، اما Hanyusuchus sinensis با وجود منقرض شدن، شگفتانگیزترین موجودی است که تا به حال دیدهام. همه با تمساحهای دماغ تیز و تمساحهای دماغ کوتاه آشنا هستند، اما ممکن است با نوع سومی از تمساحهای مدرن به نام غاریال که جمجمههای بسیار بلندتر و باریکتری دارند، کمتر آشنا باشند. Hanyusuchus sinensis نوعی غارال است، اما چیزی که هیجانانگیز است این است که چگونه برخی از ویژگیهای مهم جمجمه را با بقیه کروکودیلها به اشتراک گذاشته. این مهم است، زیرا میتواند یک بحث چند دههای در مورد چگونگی، زمان و به چه طریقی تمساحها به سه خانواده تبدیل شوند را حل کند.»
پروفسور یوندا به این موجودات علاقهمند است، زیرا او پیدایش تمدن چین باستان را در حدود ۴۰۰۰ سال پیش مطالعه میکند و در بسیاری از مکانهای باستان شناسی با استخوانهای کروکودیل مواجه شده است که برخی از آنها ممکن است از نظر فرهنگی مهم باشند. پیش از این تصور میشد این استخوانها که در بسیاری از مناطق چین یافت شدهاند متعلق به تمساح چینی (Alligator sinensis) باشد که فقط در ناحیه پایینی رودخانه یانگ تسه در شرق مرکزی چین زندگی میکرده است. این ممکن است شواهدی از نفوذ فرهنگی از جنوب تا شمال چین باشد، اما کشف جدید میتواند این موضوع را به چالش بکشد.
یوندا گفت: «من تنها کسی نیستم که فکر میکند غاریال چینی، Hanyusuchus sinensis، ممکن است آثاری را در تمدن چین باستان به جا گذاشته باشد. برخی از شخصیتهای چینی و شاید حتی افسانههایی در مورد اژدهاها ممکن است تحت تأثیر این خزنده باورنکردنی قرار گرفته باشند. این تنها خزنده در چین باستان است که با انسانها در جشن حضور دارد.» اکنون محققان امیدوارند که بتوان مواد ژنتیکی روی بقایای نیمه فسیل شده را استخراج کرد تا به ترسیم تصویر دقیقتری از نحوه قرار گرفتن Hanyusuchus sinensis در شاخه خانواده تمساحها کمک کند. نتایج این مطالعه جدید در مجله Proceedings of the Royal Society B Biological Sciences منتشر شده است.
دیدگاه